Σύμφωνα με την εικονική πραγματικότητα του κ. Μητσοτάκη, η Ελλάδα είναι «μία χώρα με καταπληκτική ποιότητα ζωής». Δεν γνωρίζω τι ακριβώς αποτελεί ποιότητα ζωής στο σύμπαν του Πρωθυπουργού, πάντως η δημοσίευση στις 16/6/2022 από την Eurostat του δείκτη που εκφράζει το υπερβολικό κόστος (άνω 40% του εισοδήματος) που πληρώνεται ως κόστος συντήρησης σπιτιού, διέλυσε τις αυταπάτες και τα ψεύδη του για ακόμη μια φορά. Το 1/3 των Ελλήνων πολιτών υποχρεώνονται να δαπανήσουν ποσοστό άνω του 40% του διαθέσιμου εισοδήματός τους για στέγαση, ποσοστό σοκαριστικό αν συγκριθεί με τον ευρωπαϊκό μέσο όρο που κινείται στο 7,8% και μάλιστα με στοιχεία του 2020, που σημαίνει ότι με την εκτόξευση του ενεργειακού κόστους και του πληθωρισμού, τα πράγματα έχουν γίνει σήμερα πολύ χειρότερα.
Η Ελλάδα της «καταπληκτικής ποιότητας ζωής» είναι σε ακόμα έναν δείκτη αρνητική πρωταθλήτρια και μάλιστα με πολύ μεγάλη διαφορά από την δεύτερη Βουλγαρία.
Οι υψηλές τιμές στην ενέργεια, η φορολογία, τα υψηλά επιτόκια των στεγαστικών δανείων και οι χαμηλοί μισθοί δημιουργούν ένα ακόμα εκρηκτικό κοκτέιλ φτώχειας, ανασφάλειας και υπερχρέωσης που επηρεάζει με τρόπο συντριπτικό την μεσαία τάξη και τα αδύναμα κοινωνικά στρώματα.
Παρά την θλιβερή προσπάθεια του κ. Μητσοτάκη και των golden boys του επιτελικού του Κράτους να εμφανίσουν προσχηματικά ημίμετρα ως αποτελεσματική αντιμετώπιση της κρίσης, ολοένα και μεγαλύτερο ποσοστό της πλατιάς πλειοψηφίας των Ελληνίδων και Ελλήνων αδυνατεί να σχεδιάσει το μέλλον της. Το ύψιστο εθνικό ζήτημα του δημογραφικού δεν είναι φυσικό φαινόμενο. Είναι κοινωνικό φαινόμενο με υπαρκτές αιτίες που απαιτεί δυναμικές, οργανωμένες και επιθετικές πολιτικές. Και αυτό γιατί το αυξανόμενο κόστος ζωής και η ανασφάλεια που αυτό προκαλεί είναι τα στοιχεία που αποτρέπουν τους νέους να κάνουν οικογένειες.
Για το ΠΑΣΟΚ και για τον Νίκο Ανδρουλάκη προσωπικά, το δημογραφικό αποτελεί υπαρξιακό εθνικό ζήτημα για την χώρα μας και ένα πρόγραμμα κοινωνικής κατοικίας είναι μέρος της λύσης της εξίσωσης.
Ένα πρόγραμμα που θα κινείται σε άξονες όπως:
-Η δημιουργία ενός δημόσιου αποθέματος κατοικιών που σε αντίθεση με το παρελθόν δεν θα παραχωρηθούν για ιδιοκατοίκηση, αλλά ακολουθώντας βέλτιστα παραδείγματα θα διατίθενται προς ενοικίαση με κοινωνικά κριτήρια, χρησιμοποιώντας τα ακίνητα του Δημοσίου.
-Η Αξιοποίηση των ευρωπαϊκών προγραμμάτων για την κατασκευή και ενοικίαση χιλιάδων κατοικιών που θα διατίθενται προς ενοικίαση με κοινωνικά κριτήρια σε προσιτές τιμές, με ειδική πρόβλεψη για τις νέες οικογένειες.
-Η Παροχή κινήτρων στους ιδιώτες ιδιοκτήτες κατοικιών που παραμένουν κενές και αναξιοποίητες για μεγάλο χρονικό διάστημα όπως φορολογικές ελαφρύνσεις και χρηματοδότηση εργασιών ανακαίνισης με την υποχρέωση όμως να διατίθενται για μακροχρόνια ενοικίαση σε προσιτές τιμές.
-Η Υιοθέτηση στα πρότυπα και άλλων ευρωπαϊκών κρατών ενός θεσμικού πλαισίου για τις βραχυχρόνιες μισθώσεις τύπου Airbnb, για τα μεγάλα αστικά κέντρα, όπου παρατηρείται και μία πιο έντονη πίεση στις τιμές των ενοικίων.
*Ο Κωνσταντίνος Κουτρούπας είναι Χειρουργός Ωτορινολαρυγγολόγος
