Το κτήνος με την κατ επίφαση ανθρώπινη όψη, ο Ηλίας Μίχος, ο παιδοβιαστής του Κολωνού, είναι πράγματι βρωμερός και αποτροπιαστική η περίπτωση του. Όμως και κάποιοι άλλοι υψηλά ιστάμενοι, καθότι υπουργοί , ξεπερνούν σε βρωμιά άλλης τάξης βέβαια, τον παραπάνω. Ο Τάκης Θεοδωρικάκος – που είσαι νιότη που έδειχνες πως θα γινόμουν άλλος – ο αλήστου μνήμης αγωνιστής και …επαναστάτης γραμματέας της ΚΝΕ στο παρελθόν – αυτό δεν θέλει σίγουρα να το θυμάται με τίποτα – υπουργός τώρα, όχι απλά συναγωνίζεται σε βρώμικη συμπεριφορά και στάση τον Μίχο, μα και τον ξεπερνά με τις πυώδεις και τοξικές δηλώσεις του. Δηλώσεις με τις οποίες καταφέρεται κατά της αξιωματικής αντιπολίτευσης, για δήθεν φθηνή και χυδαία εκμετάλλευση από την πλευρά της, της εμετικής υπόθεσης του Κολωνού.
<< Η αξιωματική αντιπολίτευση ας πάψει επιτέλους να συκοφαντεί, να διαδίδει ψέματα και να αναζητά κομματικά οφέλη πάνω σε μια ανθρώπινη τραγωδία. Είναι ντροπή…>>. Είπε ο υπουργός Τάκης…καταχεριάζοντας έτσι τον Σύριζα-ΠΣ, για την κριτική που ασκεί για τον κυβερνητικό χειρισμό της υπόθεσης, όπως και τις επισημάνσεις για βάσιμες υπόνοιες συγκάλυψης του δράστη, τουλάχιστον στην πρώτη φάση διαρροής της απάνθρωπης αυτής ιστορίας. Και θα ήταν εύλογα τα ερωτήματα και απαραίτητη η διευκρίνιση από τον κ. υπουργό, τι εννοεί με τα περί ψεμάτων της αξιωματικής αντιπολίτευσης και τα της αναζήτησης κομματικών οφελών από την όντως ανθρώπινη αυτή τραγωδία. Ψέματα είναι ότι ο λεγάμενος του Κολωνού και επικεφαλής του κτηνώδους κυκλώματος είναι στέλεχος και μάλιστα με υψηλές διασυνδέσεις στον κομματικό μηχανισμό της ΝΔ;. Ψέματα είναι οι σχέσεις του με τις διωκτικές αρχές της περιοχής του και η ενημέρωση από αυτές για τις επικείμενες εξελίξεις που τον αφορούσαν;. Ψέματα και φαντασιώσεις είναι η συμπεριφορά και η πασιφανής προσπάθεια συγκάλυψης και μεθόδευσης για πτώση στα μαλακά, των …ανδραγαθημάτων του ίδιου βεληνεκούς και της αυτής ουσίας των Λιγνάδη και Γεωργιάδη, πολιτικών τέκνων και οι δύο του κομματικού Νεοδημοκρατικού παρακράτους;. Η μήπως είναι παραλογισμός και απαράδεκτη η απαίτηση της αντιπολίτευσης ΄΄ όλα στο φως ΄΄ δίχως χρονοτριβή και επίκληση διαδικαστικών προσχημάτων που στοχεύον στην ελάφρυνση της θέσης των συγκεκριμένων εγκληματιών.
Όσο για την ντροπή της αξιωματικής αντιπολίτευσης που αναφέρει ο κ.Τάκης, μήπως θα έπρεπε να συναισθανθεί την δική του ντροπή, να σκεφτεί πιο ψύχραιμα πριν αρχίσει να προκαλεί με το απίθανο θράσος που τον διακρίνει και την αρρωστημένη αντισύριζα ψύχωση;. Και τούτο γιατί όχι μόνο δεν διαψεύστηκε ακόμη και από τον μίσθαρνο φιλοκυβερνητικό τύπο, αλλά επιβεβαιώνεται με αλλεπάλληλα καθημερινά δημοσιεύματα, πως στον Ηλία τον Μίχο, τον μαγαζάτορα του Κολωνού και κομματάρχη της ΝΔ, παρέπεμψαν τον Τάκη, όταν ο τελευταίος απευθύνθηκε στο Μαξίμου για βοήθεια στην προεκλογική του εκστρατεία, μια και ο ίδιος είναι πολιτικά φτωχός από μηχανισμούς υποστήριξης και άλλες διασυνδέσεις του είδους. << Θα πας στον Μίχο >> του είπαν <<αυτός ξέρει…>>. Πράγματι ο Μίχος, ήξερε και ξέρει. Ο Τάκης, ομολογουμένως δεν ήξερε και την πάτησε. Πράγματι ο Τάκης δεν ήξερε, ούτε και ξέρει να σωπαίνει όμως όταν πρέπει.
Είναι έτσι κι αλλιώς είναι γεγονός διαπιστωμένο και διαχρονικά επαληθευμένο, η τοξική, ποταπή, μικρόψυχη , μίζερη και αναξιοπρεπής, η στάση και η συμπεριφορά, πολιτικά και ιδεολογικά ανανηψάντων πρώην Αριστερών, απέναντι των κάποτε συντρόφων τους και της κομματικής συλλογικότητας που υπηρέτησαν. Δεν αναφερόμαστε εδώ, στις περιπτώσεις διαφωνούντων επί της ουσίας και πολύ περισσότερο σε κάποιους που αναθεώρησαν απόψεις και θέσεις για μια σειρά λόγους και πορεύτηκαν με αξιοπρέπεια, ήθος και σεβασμό απέναντι στους πρώην συναγωνιστές τους. Αναφερόμαστε σε περιπτώσεις πρώην στελεχών και προέδρων στον χώρο της ανανεωτικής αριστεράς – Νικ. Κωνσταντόπουλος, Αλ. Αλαβάνος, Παν. Λαφαζάνης και άλλοι – οι οποίοι για τους όποιους λόγους σοβαρούς κατά την άποψη τους, αποχώρησαν μα δεν έπαψαν να καταφέρονται με ύβρεις, με χαρακτηρισμούς και απίστευτη αναξιοπρέπεια και έλλειψη πολιτικού ήθους, απέναντι των πρώην συντρόφων τους. Βουνό φαντάζει η έλλειψη του ειδικού πολιτικού τους βάρους και ανύπαρκτη η πολιτική τους γενναιότητα. Μπροστά τους ο Τάκης, φτωχός πολιτικός υβριστής.
Μελαγχολία και θλίψη.
