Στην πρόσφατη σύσκεψη στο Επιμελητήριο Πιερίας με θέμα «η Πιερία και το στοίχημα της ανάπτυξης» προσήλθαν όλοι οι θεσμικοί εκπρόσωποί μας για να καταθέσουν τις απόψεις, τις προτάσεις και την αγωνία τους για την προοπτική ανάπτυξης της Πιερίας. Ένα στοίχημα, το οποίο δυστυχώς όπως στην πράξη αποδεικνύεται δεν πετύχαμε ακόμα να κερδίσουμε ή έστω να βρούμε τον τρόπο για να το στοχεύσουμε ικανοποιητικά.
Με έκδηλο ενδιαφέρον, πολλοί περιμέναμε να δούμε μία προσέγγιση με προτάσεις εξειδικευμένες (πέραν των γενικών τοποθετήσεων), στις οποίες θα μπορούσε να συμφωνήσει η πλειοψηφία. Στην συνέχεια θα δεσμεύονταν ο καθένας από τους άμεσα εμπλεκόμενους, για το αυτονόητο: να τις παρακολουθήσει και να τις υποστηρίξει από την αρχή έως και την υλοποίησή τους.
Αυτό όμως ειλικρινά και καλόπιστα (πλην ελαχίστων εξαιρέσεων) δεν το εισπράξαμε. Επισημάνθηκαν για ακόμα μία φορά τα συγκριτικά πλεονεκτήματα της περιοχής μας, υπερασπίστηκε ο καθένας τις ατομικές του ενέργειες και διεκδικήσεις και κατέθεσε τις δυσκολίες έως ότου να το πετύχει. Ακόμη, ορισμένοι εξέφρασαν την αισιοδοξία και την προσδοκία για μία ακόμα σύσκεψη ενώ άλλοι, ότι, πιθανότατα δεν θα προκύψει συγκεκριμένο αποτέλεσμα. Άλλοι πάλι θεώρησαν (δικαιολογημένα) ότι δεν επαρκεί ο χρόνος για να καταθέσουν τις προτάσεις τους για την επίλυση των προβλημάτων.
Όπως καλά γνωρίζουμε και κατά το παρελθόν διοργανώθηκαν διήμερα, τριήμερα συνέδρια για την κατάθεση προτάσεων αναπτυξιακής προοπτικής με κατάθεση συγκεκριμένων προτάσεων που θεωρήθηκαν σωστές αλλά δεν προχώρησαν.
Γιατί όμως;
Γιατί όσο θα εξαντλούμαστε στις καλές προθέσεις και γενικές τοποθετήσεις δεν θα υλοποιείται αυτό που πραγματικά έχουμε ανάγκη ως περιοχή για την ανάπτυξη του τόπου μας.
Όσο θα λειτουργούμε στη λογική «κατόπιν των ενεργειών μου» θα είμαστε τελικά η «εύκολη» μεμονωμένη διεκδίκηση που δεν θα ικανοποιείται.
Όσο δεν θα κτίζουμε σε ό,τι καλό βρίσκουμε, για να πάμε ένα βήμα παραπάνω θα προσπαθούμε να «ανακαλύπτουμε συχνά την Αμερική».
Όσο δεν συγκεκριμενοποιούμε τα βήματα που θέλουμε να ακολουθήσουμε θα ψάχνουμε ακόμη τα μονοπάτια.
Όσο η κάθε κυβέρνηση στόχο έχει κυρίως την εξυπηρέτηση των μεγάλων projects και θεμάτων της μεγάλης Περιφέρειας της Αττικής, ελάχιστα της Θεσσαλονίκης και πολύ λίγο των υπολοίπων περιφερειών θα είμαστε ουραγοί των εξελίξεων. Θα μας «επαινεί» για τις πρωτοβουλίες έως ότου γίνουμε συγκεκριμένοι και απαιτητικοί για αυτά που έχουμε ανάγκη για να είμαστε πραγματικά ανταγωνιστικοί.
Μόνο αν οι προτάσεις μας είναι συγκεκριμένες, υλοποιήσιμες και υποστηριχτούν από όλους με σχέδιο, πρόγραμμα και στόχο την επίλυσή τους θα υπάρξει ελπίδα την επόμενη φορά να συζητηθούν άλλα θέματα και όχι τα ίδια και τα ίδια προβλήματα χωρίς ελπίδα επίλυσής τους.
