Εν τέλει, πραγματοποιήθηκε η εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία και μαζί με τις στρατιωτικές επιχειρήσεις άλλαξαν τα πάντα παγκοσμίως τόσο σε επίπεδο Διεθνούς Δικαίου και Συμφωνιών όσο και σε επίπεδο Συμμαχιών και αξιοπιστίας. Είναι πάρα πολλά αυτά που συνέβησαν και μάλιστα, εντός λίγων ωρών.
Πρώτα απ’ όλα, υπάρχουν ανθρώπινες απώλειες και αυτό είναι κάτι που δεν αναπληρώνεται και δεν μπορεί ο οποιοσδήποτε να το προσπεράσει. Στη θεωρία όλα είναι καλά και αναγκαία αλλά όταν βρεθείς εσύ στη θέση αυτού που έχασε τον άνθρωπό του, τότε καταλαβαίνεις το μέγεθος της συμφοράς.
Επίσης, υπήρξε βίαιη κατάληψη ξένης Χώρας, υπό το πρόσχημα διάφορων ιστορικών θεωριών σε συνδυασμό με πολιτικές ιδεολογίες και ενέργειες που απορρέουν απ’ αυτές. Ουδείς πλέον μπορεί να νιώθει σίγουρος, αν αντιτεθεί στα σχέδια μιας Μεγάλης Δύναμης και πολύ περισσότερο, αν συνορεύει και με αυτή. Εδώ προβλήθηκε η θεωρία της «ασφάλειας» δηλαδή ο κίνδυνος επίθεσης στη Ρωσία με την παρουσία στην Ουκρανία στρατιωτικών δυνάμεων τρίτων Χωρών και με τη βούληση της Ουκρανίας για ένταξή της στο ΝΑΤΟ. Όποιες Διεθνείς Συμφωνίες υπήρχαν και ίσχυαν μεταξύ των δύο Κρατών, σε ένα λεπτό εξαφανίστηκαν, αποδεικνύοντας στην πράξη, ότι είναι κενές περιεχομένου και ουσίας.
Όσο για τον ΟΗΕ, μοιάζει όλο και περισσότερο στην προκάτοχό του Κοινωνία των Εθνών, η οποία κοιμώμενη παρακολουθούσε τις εξελίξεις που οδήγησαν στον Παγκόσμιο Πόλεμο. Όσο και να θέλει να παρουσιάζεται σαν παγκοσμίου κύρους Οργανισμός, στην πράξη αποδείχτηκε, ότι δεν διαθέτει το κύρος να προλάβει τις εξελίξεις και να προστατεύσει όσα θεωρεί ως βασικά και πολύτιμα αγαθά. Θα έχει μεγάλο ενδιαφέρον, να δούμε τι θα συμβεί και στο Συμβούλιο Ασφαλείας, δεδομένου ότι η Ρωσία είναι μόνιμο μέλος του και δεν υπάρχει αντίστοιχο προηγούμενο λήψεως μέτρων εναντίον μόνιμου μέλους, αφού, πέραν των άλλων, έχει το δικαίωμα του βέτο σε κάθε απόφαση.
Η Ρωσία εκμεταλλεύτηκε τις δυνατότητες που είχε την συγκεκριμένη χρονική στιγμή και δεν δίστασε, να υλοποιήσει τις επιδιώξεις της. Βασικό στοιχείο όλων των ενεργειών της είναι ένα: η δημιουργία τετελεσμένων σε όσο το δυνατόν πιο σύντομο χρονικό διάστημα. Και με μία πρώτη ανάγνωση, το πέτυχε. Τοποθέτησε τις ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ σε ρόλο απλού παρατηρητή στο στρατιωτικό επίπεδο. Οριοθέτησε την Ευρωπαϊκή Ένωση σε επίπεδο μόνο επιβολής οικονομικών μέτρων εναντίον της. Όσο για τον περιβόητο Ευρωστρατό και την Δύναμη Κρούσης του, «δεν τον είδε καν». Και όλα αυτά, πριν ολοκληρωθεί ένα εικοσιτετράωρο από την έναρξη των πολεμικών επιχειρήσεων.
Η Ρωσία αποδείχτηκε «καλά διαβασμένη» και ταυτοχρόνως, καλά προετοιμασμένη. Γνωρίζει, ότι στρατιωτικά οι ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ δεν νομιμοποιούνται να επέμβουν στην Ουκρανία, αφού αυτή δεν πρόλαβε να ενταχθεί στην Αμυντική Συμφωνία και δια του τρόπου αυτού, δεν υπάρχει το νομικό και νόμιμο κάλυμμα για παροχή στρατιωτικής βοήθειας. Όσο για τις οικονομικές κυρώσεις, ήταν εδώ και καιρό γνωστό, ότι θα λαμβανόντουσαν εναντίον της. Φρόντισε λοιπόν και έκλεισε ενεργειακές συμφωνίες με την Κίνα και την Ινδία και τα έσοδά της θα είναι πολλαπλάσια αυτών που θα απωλέσει από τις Ευρωπαϊκές Χώρες. Άρα, καμία οικονομική δυσχέρεια από πλευράς εσόδων δεν θα κάνει την εμφάνισή της στη Ρωσική οικονομία. Αν υπολογιστεί δε, ότι αφ’ ενός ακόμη η Ευρώπη στηρίζεται στο φυσικό αέριο και αφ’ ετέρου οι Ρώσοι επιχειρηματίες επιχειρούν με δισεκατομμύρια ευρώ στην Ήπειρό μας, οι όποιες κυρώσεις λαμβάνουν τον χαρακτήρα απλού τιμωριτικού μέτρου για «νουθεσία».
Που καταλήγουν όλα αυτά; Αλίμονο στην Ουκρανία και τους κατοίκους της οι οποίοι δυστυχώς βιώνουν αυτό που όλοι μας απευχόμαστε: ένα πόλεμο μέσα στην πατρίδα τους με όσες τραγικές και καταστροφικές συνέπειες φέρνει μαζί του. Ένα πόλεμο, που από την αρχή γνωρίζουν, ότι είναι χαμένος γι’ αυτούς και το μόνο που απομένει ηθικά να διασωθεί, είναι η τιμή τους και η περηφάνεια τους.
