Πίσω από τα πρόσωπα των υποψηφίων πρεσβεύονται οι πολιτικές και οι στρατηγικές των κομμάτων που εκπροσωπούν

       Στην προεκλογική περίοδο σχεδόν όλοι οι υποψήφιοι των αστικών κόμματων (ΝΔ – ΣΥΡΙΖΑ – ΠΑΣΟΚ/ΚΙΝΑΛ) επιδίδονται  στην γλώσσα του λαϊκισμού, δίνοντας έμφαση στην στημένη προβολή, όπου πληρώνουν χιλιάδες ευρώ για αυτό.

Στις εκλογές δεν κρίνεται η πρόθεση του υποψήφιου, αλλά αν η πολιτική που εκπροσωπεί,  χαράζεται παίρνοντας υπόψη τις ανάγκες των μονοπωλίων, των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων ή τις ανάγκες του λαού, της κοινωνίας.

Η υποφαινόμενη αντίφαση δεν πρέπει να εξαπατά (αυτή είναι σχολής ΣΥΡΙΖΑ, είμαστε κατά των «μνημονίων» αλλά το ψηφίσαμε και το εφαρμόσαμε με «κρύα καρδιά») γιατί στην πολιτική μετράει η επιλογή και η στρατηγική που έχουν τα κόμματα και το γνωρίζουν όλοι οι υποψήφιοι των κομμάτων.

Η με το κεφάλαιο η με τον λαό είναι το μοναδικό πραγματικό δίλημμα των εκλογών, που έχει αντικειμενικό χαρακτήρα και επιμελώς αποκρύβουν όλοι οι υποψήφιοι των κομμάτων του συστήματος, σαν «μνηστήρες» διαχείρισης της αντιλαϊκής – αστικής εξουσίας.

Το πρόσωπο από μόνο του δεν αποτελεί πολιτικό κριτήριο χωρίς να προσπερνάμε βέβαια την σημασία του. Παρόλα αυτά βλέπουμε υποψηφίους αστικών κόμματων, να προβάλλουν μονομερώς τα βιογραφικά τους, που πολλές φορές κρύβουν αλαζονεία και έπαρση,  φαλκιδεύοντας με αυτό τον τρόπο την πολιτική, που την υποσκάπτουν στο όνομα μιας βλαχομπαρόκ επικοινωνιακής τέρψης.

Δεν θέλουν να πείσουν, δεν θέλουν να ζυμώσουν πολιτικές θέσεις, θέλουν να αλιεύσουν ψήφους με οποιοδήποτε τρόπο, υποτιμώντας σε πολλές των περιπτώσεων την νοημοσύνη του λαού.

 Οι περισσότεροι από αυτούς έχουν γίνει χρηματοδότες πολιτιστικών συλλόγων, άλλος χαρίζει απινιδωτές, άλλοι δεν αφήνουν χορό για χορό πολιτιστικών συλλόγων (και το προβάλουν με δελτία τύπου σαν πολιτική παρέμβαση)  και άλλοι θυμήθηκαν να παραβρεθούν σε εκδηλώσεις μνήμης της εθνικής αντίστασης. «Όλα τα σφάζω όλα τα μαχαιρώνω», όλα στον βωμό της ψηφοθηρίας και καπηλείας.  

 Η πλειοψηφία αυτών για να μην πούμε όλοι, όλο το προηγούμενο διάστημα ήταν απών στα προβλήματα και στις έγνοιες του λαού που τώρα θέλουν να τον σώσουν.

Προβλήματα που γεννάνε οι πολιτικές που υποστηρίζουν (ΝΔ – ΣΥΡΙΖΑ – ΠΑΣΟΚ) που θέλουν τον λαό και την νεολαία να ζει με λίγα, φτωχά, χωρίς απαιτήσεις και δικαιώματα, προσαρμοσμένο σε δημοσιονομικούς κόφτες και προαπαιτούμενα μέτρα, όπως προστάζει το νέο «μνημόνιο» που στηρίζουν σιωπηρά όλα τα κόμματα του συστήματος και ακούει στο όνομα «πράσινο ταμείο ανάκαμψης».

Κόντρα σε αυτή την δημαγωγία και στρατηγική ο λαός έχει επιλογή και αυτή είναι το ΚΚΕ. Οι υποψήφιοι του δεν πέσανε ξαφνικά από τον ουρανό σαν αλεξιπτωτιστές αλλά είναι αγωνιστές του ριζοσπαστικού – λαϊκού κινήματος και παλεύουν σε καθημερινούς αγώνες, μικρότερους η μεγαλύτερους, με πυξίδα την προάσπιση των λαϊκών συμφερόντων.

Οι υποψήφιοι του ΚΚΕ δεν κοροϊδεύουν, δεν κάνουν επικοινωνιακή πολιτική, δεν λένε ψέματα, αναπτύσσουν ανοιχτά και ξεκάθαρα τις θέσεις τους και καλούν σε αγωνιστική συμπόρευση για να γίνει ο λαός πρωταγωνιστής.  

Ο λαός στις επερχόμενες εκλογές μπορεί να γράψει το δικό του σενάριο κόντρα στα σενάρια διαχείρισης των εκλεκτών της αστικής εξουσίας που τον θέλουν υποταγμένο, φοβισμένο, άβουλο, απαθή.

Ισχυρό ΚΚΕ παντού γιατί είναι το μόνο κόμμα που δεν έχει καμιά δέσμευση απέναντι στο κεφάλαιο, σε ισχυρούς επιχειρηματικούς ομίλους και μονοπώλια και δίνει καθημερινά την  μάχη για να σηκώσει ο λαός κεφάλι και να περάσει στην αντεπίθεση.

Σαββίδης Παναγιώτης