Τους οργισμένους δρόμους μόνο λογαριάζουν

Του Γ. Τεκίδη

Και τις εγκυμονούσες με την έλευση μιας καινούργιας πολιτικά λυτρωτικής για το λαό μέρας, πλατείες. Με τα υπόλοιπα, τις κοινοβουλευτικές πρακτικές, ερωτήσεις και επερωτήσεις, κριτικές όσο κι αν αυτές είναι καλά στοιχειοθετημένες, καταγγελίες και σπασμωδικές, άνευρες κινητοποιήσεις, σίγουρα διασκεδάζουν διακωμωδώντας την απελπισία, την αγωνία και την ανέχεια του κόσμου, οχυρωμένοι πίσω από μια ασύλληπτη, μαζική μαύρη προπαγάνδα, ανάλογης ενός δικτατορικού καθεστώτος. Είναι η κυβέρνηση του Κυρ. Μητσοτάκη, η κυβέρνηση που στόχο έχει και δεν το κρύβει πλέον την εγκαθίδρυση μιας νέας κανονικότητας, την δημιουργία μιας ανεκτικής από την κοινωνία πολιτικής δράσης και συμπεριφοράς που συνάδει στα βασικά της χαρακτηριστικά με εκείνης των συμμοριών του υπόκοσμου, με την ίδια την μαφία. Απίστευτος ο αμοραλισμός, σοκαριστική η χυδαιότητα, δίχως προηγούμενο η βάναυση προσβολή της νοημοσύνης του κόσμου. Μια ανέμελη, εγκληματικά ανεύθυνη κυβέρνηση, με ένα πρωθυπουργό που έχει ξεφύγει κυριολεκτικά από την πραγματικότητα, δίνοντας την εικόνα ενός ανθρώπου που δεν τον ακουμπά και δεν αναγνωρίζει μια κοινωνία που το μεγαλύτερο κομμάτι της παλεύει και αγωνιά για τον επιούσιο, για το αύριο των παιδιών της. Ποια προβλήματα, ποιες πυρκαγιές και πλημμύρες, ποια ακρίβεια, ποια ασυδοσία του αφηνιασμένου κομματικού τους στρατού που συμπεριφέρεται ως κατοχική δύναμη, ποια πανδημία και ποιο κοινωνικό κράτος, ο πρωθυπουργός μας σαν ιερή μορφή υπεράνω των μικρών ανθρώπινων, απολαμβάνει ακόμη ξέγνοιαστος ως συνήθως τις παραλίες και τις ποδηλατάδες. Μόνιμη έγνοια και φροντίδα αδιαπραγμάτευτη των αθλίων, μέσω των επικοινωνιακών τρυκ και της ακριβοπληρωμένης με κρατικό χρήμα προπαγάνδας, η ωραιοποίηση, η αγιογράφηση στα μάτια της κοινής γνώμης, της τρισάθλιας κυβερνητικής εικόνας. Ζητούμενο απλησίαστο για αυτή την κυβέρνηση λέξεις όπως ευθύνη, φιλότιμο, μετριοπάθεια. Ξεπέρασαν σε χαμέρπεια και πολιτική ξετσιπωσιά τα έργα και τις ημέρες και εκείνων ακόμη των κυβερνήσεων του βίσεγκραντ . Εκεί όπου πριν ξεπεράσουν τα εσκαμμένα συναισθάνονται κάποια ευθύνη και θυμούνται και το φιλότιμο και κάποια αξιοπρέπεια. Σαν το καγκελάριο της Αυστρίας που παραιτήθηκε ,ύστερα από καταγγελίες της αντιπολίτευσης για νοθευμένες δημοσκοπήσεις.  Γεγονός που αντιμετωπίστηκε από τους ημέτερους κυβερνητικούς με ακράτητο γέλιο και …αγνές απορίες γιατί τέτοια πρεμούρα και ευθιξία από τον ιδεολογικό τους συνοδοιπόρο Κούρτς, για ένα τόσο δα …παρακατιανό θεματάκι.

Και καλά αυτοί. Τέτοιοι είναι, αυτά κάνουν. Η αντιπολίτευση να πιστεύει ειλικρινά ότι με το να ζητά εξεταστική της βουλής για ανάλογη του Αυστριακού συμπεριφορά ,των αρίστων του Κυριάκου, θα οδηγήσει πουθενά; Μια διαδικασία που έχει στιγματιστεί  για σκοπιμότητες πέραν της αλήθειας και της απόδοσης ευθυνών με ευθύνη της δεξιάς, που  την χρησιμοποίησε  αποτυγχάνοντας οικτρά, προκειμένου να πλήξει τους πολιτικούς της αντιπάλους πρόσφατα. Με ένα ομολογημένα αργυρώνητο ΄΄ δημοσιογραφικό ΄΄ στρατό στο πλευρό της που έχει αναγάγει το ψέμα , την παραπληροφόρηση και την δολοφονία χαρακτήρων σε επιστήμη. Με ένα παρακρατικό επιτελείο αδίστακτων ειδημόνων στη συσκότιση και τον εξοστρακισμό της αλήθειας. Την ώρα που η μέγγενη των προβλημάτων, το πραγματικά αυτή τη φορά  σκυθρωπό αύριο του μέγιστου κοινωνικού κομματιού που στοιχειώνει την καθημερινότητα του, το αφορούν οι παραπάνω διαδικασίες και οι κατάπτυστες επικοινωνιακές μέθοδοι της κυβερνητικής συμμορίας η το να ακούσει το ελπιδοφόρο, ρεαλιστικό πολιτικό μήνυμα που θα αναπτερώσει τις καθημαγμένες σήμερα ελπίδες του; . Το προγραμματικό μήνυμα, το σύνθημα που θα εμπνεύσει, θα ενθουσιάσει, θα βγάλει ξανά στο δρόμο και την πλατεία, όλους αυτούς που σήμερα ασφυκτιούν, υποφέρουν, διαφωνούν με την κυβερνητική αμετροέπεια και αλητεία. Τους ξέχειλους από οργή και αποφασιστικότητα δρόμους λογαριάζουν και φοβούνται οι δυνάστες ζωών και συνειδήσεων, νεοφιλελεύθεροι ακροδεξιοί της κυβέρνησης. Υπάρχουν σήμερα αυτές οι δυνατότητες στον Σύριζα-ΠΣ; . Υπάρχουν και παραυπάρχουν. Αρκεί όλοι μαζί να το αποφασίσουν.