Του Δημήτρη Μάρδα
Καθηγητή ΑΠΘ, π. Αν. Υπουργού Οικονομικών και π. Υφ/γού Εξωτερικών
Στο Thessaloniki Helexpo Forum υπάρχει μια ενότητα με θέμα τη γεωργία. Το κείμενο που ακολουθεί αναφέρεται σε αυτήν την ενότητα
Οι γνωστές Ευρωπαϊκές πολυεθνικές εταιρίες, οι κυρίαρχες στην αγορά του φαρμάκου για αγροτικές χρήσεις, κοστολογούν τα φάρμακά τους στη χώρα μας σε διπλάσια και τριπλάσια τιμή από ότι στις γειτονικές μας χώρες, όπως τη Βουλγαρία και την Τουρκία. Οι εν λόγω εταιρίες με τη στρατηγική αυτή δείχνουν ότι προσαρμόσουν τις τιμές τους στο κατά κεφαλήν εισόδημα των χωρών όπου εξάγουν τα προϊόντα τους.
Η Βουλγαρία είναι πλήρες κράτος-μέλος της ΕΕ από το 2007 ενώ η Τουρκία συνδεδεμένο με Τελωνειακή Ένωση από το 1996. Οι απαγορευμένες πρώτες ύλες (χημικές-δραστικές ουσίες) που ενσωματώνονται στα τελικά προϊόντα (φάρμακα κ.λπ), προβλέπονται σε σχετική Οδηγία της ΕΕ (Οδηγία 649/2012). Οτιδήποτε άλλες ουσίες επιτρέπονται λοιπόν ως ενδιάμεσα προϊόντα που χρησιμοποιούνται για την παραγωγή φαρμάκων για κάθε χρήση κ.ά.
Από τα παραπάνω συνάγεται ότι στα κράτη-μέλη της ΕΕ κυκλοφορούν προϊόντα απαλλαγμένα από κάθε απαγορευμένη πρώτη ύλη-δραστική ουσία. Έτσι ό,τι κυκλοφορεί ως αγροτικά φάρμακα σε ένα κράτος-μέλος της ΕΕ, πληροί τις απαιτούμενες προδιαγραφές αναφορικά με την ουσίες που ενσωματώνει. Οπότε είναι ελεύθερη, χωρίς περιορισμούς, η διακίνηση του σε όλη την αγορά της ΕΕ.
Από την άλλη, η απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου του 1979, με το θέμα Κασσίς της Ντιζόν (Cassis de Dijon) έλυσε ένα μεγάλο πρόβλημα αναφορικά με την ελεύθερη, διακίνηση των αγαθών στο πλαίσιο του ενδοκοινοτικού εμπορίου. Η συγκεκριμένη απόφαση τονίζει ότι προϊόν που κυκλοφορεί σε ένα κράτος-μέλος μπορεί να κυκλοφορήσει σε ένα άλλο χωρίς περιορισμούς. Απαγορεύεται λοιπόν σε οποιοδήποτε κράτος-μέλος της ΕΕ να εμποδίζει την όποια εισαγωγή τέτοιων προϊόντων από ένα άλλο, βάσει των δικών του εθνικών κανόνων.
Αναρωτιέται λοιπόν κάθε ενδιαφερόμενος από πού πηγάζει η πολιτική απαγόρευσης εισαγωγών γεωργικών φαρμάκων στην Ελλάδα, προερχομένων από ένα άλλο κράτος-μέλος της ΕΕ, όταν αυτές δεν εμπεριέχουν επικίνδυνες ουσίες. Από τη στιγμή που κυκλοφορεί εκεί το οποιοδήποτε προϊόν, απαγορεύεται λοιπόν κάθε απαγόρευση Ελληνικού υπουργείου αναφορικά με την εισαγωγή του, είτε συμφωνεί είτε όχι το Γενικό Χημείο του Κράτους.
Η συγκεκριμένη στρέβλωση πρέπει να εκλείψει, παρά την όποια στρατηγική κάθε πολυεθνικής εταιρίας. Οι τελευταίες, εύλογα οφείλουν να υπακούν στους κανόνες του ανταγωνισμού της ΕΕ.
Τι χρειάζεται να γίνει:
- Να επιτραπεί η εισαγωγή αγροτικών φαρμάκων από Βουλγαρία και οποιοδήποτε άλλο κράτος της ΕΕ εφόσον έχει υιοθετήσει τη σχετική Οδηγία 649/2012, περί απαγορευμένων πρώτων υλών.
- Οι ίδιες πολυεθνικές παράγουν τα ίδια προϊόντα στην Βουλγαρία όπως και άλλου με άλλο όνομα. Οπότε ως Ευρωπαϊκές πολυεθνικές είναι πρακτικά αδύνατο να χρησιμοποιούν απαγορευμένες πρώτες ύλες.
- Η μόνη ουσιαστική προϋπόθεση για την ασφαλή χρήση εισαγομένων φαρμάκων αφορά στην αναγραφή στα Ελληνικά των δραστικών ουσιών και των Οδηγιών χρήσης. Αυτό γίνεται με ένα απλό αυτοκόλλητο επί της συσκευασίας. Το Γενικό Χημείο του Κράτους δεν έχει το δικαίωμα να προβεί σε απαγορεύσεις εισαγωγής φαρμάκων προερχομένων από κράτος-μέλος της ΕΕ, χρησιμοποιώντας την οποιαδήποτε αιτιολογία. Αυτή εύλογα εξυπηρετεί την υφιστάμενη στρατηγική των πολυεθνικών εταιριών του φαρμάκου για αγροτικές χρήσεις και είναι αντίθετη στη δικαστική απόφαση του Κασσίς της Ντιζόν.
Το άνοιγμα των συνόρων στο ενδοκοινοτικό εμπόριο στο χώρο των φαρμάκων θα μειώσει δραστικά το κόστος παραγωγής στη γεωργία. Αν αυτό συνοδευθεί και με μια πολιτική μείωσης του κόστους του ντίζελ κίνησης, τότε θα μειωθούν δραστικά οι πιέσεις που δέχεται η γεωργία.
Στα σύνορα της Βουλγαρίας δεν μπορεί να γίνει επιστάμενος φορολογικός και αστυνομικός έλεγχος λόγω έλλειψης χώρου. Αυτό οδηγεί, σύμφωνα με τα δεδομένα που έχεουμε, στην ελληνοποίηση γαλακτοκομικών και κτηνοτροφικών προϊόντων μέσω της ανεξέλεγκτης εισαγωγής τους. Για την καλύτερη εποπτεία αυτής της αγοράς προτείνεται το ακόλουθο:
1ο Στα 300 μέτρα πριν τα σύνορα υπάρχει έτοιμο αλλά παραμένει κλειστό, κτήριο που ανήκει στο Υπουργείο Οικονομικών και μπορεί να φιλοξενήσει, τελωνειακούς, εφοριακούς και αστυνομικούς στους χώρους του. Είναι σε άριστη κατάσταση.
2ο. Απέναντι ακριβώς στην άλλη πλευρά του δρόμου με κατεύθυνση στις Σέρρες, μπορούν να δεσμευθούν 50 – 80 στρέμματα χωραφιών, να ασφαλτοστρωθούν (δεν χρειάζονται πολλά χρήματα) και να χρησιμοποιούνται για τον έλεγχο των φορτηγών. Τα φορτηγά καθώς θα μπαίνουν στα ελληνικά σύνορα, μετά τις πρώτες διατυπώσεις, θα ακολουθούν ειδικό δρόμο, δίπλα ακριβώς από την εθνικό οδό, που ήδη υπάρχει ως χωραφόδρομος και θα κατευθύνονται στη συγκεκριμένη περιοχή, όπου μπορεί να εγκατασταθεί και το σκάνερ. Η ύπαρξη και μόνο του χώρου και η σκέψη του ελέγχου θα περιορίσει το λαθρεμπόριο.
3ο . Όλα τα Δελτία Αποστολής των φορτηγών θα σκανάρονται με ένα απλό Ηλεκτρονικό Υπολογιστή ή θα φωτογραφίζονται με ένα κινητό τηλέφωνο και θα στέλλονται στη Γενική Γραμματεία Πληροφοριακών Συστημάτων κι ακολούθως στις αρμόδιες ΔΟΥ. Οπότε, λόγω του σκαναρίσματος ουδείς θα τα σχίζει ή θα τα εξαφανίζει μετά. Έτσι θα γνωρίζουμε κάθε ποσότητα εισαγόμενου κρέατος και γάλατος σε κάθε μορφή σε ποια βιομηχανία κατευθύνεται. Συνέπεια όλων αυτών θα είναι η αδυναμία ελληνοποίησης τους. Πέραν αυτού βέβαια θα μπει φρένο στο λαθρεμπόριο ποτών και τσιγάρων, καθώς ο έλεγχος των φορτηγών θα είναι πλέον εύκολος σε άνετο χώρο από τις φορολογικές και αστυνομικές αρχές.
