Η Παγκόσμια Ημέρα Περιβάλλοντος σηματοδοτεί την ανάγκη για ορθές και βιώσιμες πρακτικές και όχι περιβαλλοντοκτόνους νόμους. Η κρίση της πανδημίας του κορονοϊού έφερε ξανά στο προσκήνιο ζητήματα υγείας και περιβάλλοντος που πρέπει να αντιμετωπιστούν με συνεννόηση και αλληλεγγύη. Ανάλογη πρέπει να είναι και η αντιμετώπιση της κλιματικής κρίσης.
Έτσι, γίνεται πλέον σαφέστερο ότι πρέπει να αναθεωρήσουμε τις πολιτικές για την παραγωγή ενέργειας, για την παραγωγή τροφίμων, για τους τρόπους που διαχειριζόμαστε τα σκουπίδια μας, για το πώς μετακινούμαστε και ταξιδεύουμε, για το πώς κτίζουμε τα σπίτια μας.
Πρέπει να αναθεωρήσουμε το πού θα κατευθύνουμε τις επενδύσεις, το πώς θα αλλάξουμε το παραγωγικό μοντέλο, το πώς θα ρυθμιστεί η αγορά, το πώς θα μειώσουμε τις ανισότητες.
Και βέβαια πρέπει να αναθεωρήσουμε την πεποίθηση ότι «το περιβάλλον είναι τροχοπέδη για την ανάπτυξη», να ξανασκεφτούμε τι συνιστά «ανάπτυξη» και να επανεξετάσουμε τις αξίες μας.
Εδώ στη γειτονιά μας, την Κ. Μακεδονία, θα πρέπει να κάνουμε τις πόλεις μας πιο ανθρώπινες, με περισσότερο πράσινο και λιγότερη ρύπανση. Να αναζωογονήσουμε την ύπαιθρο, να δώσουμε έμφαση στην ποιοτική πρωτογενή παραγωγή, να προστατέψουμε τα δάση και τα νερά μας, τα ποτάμια, τις λίμνες, τα ρέματα και τις πηγές. Να ενισχύσουμε τις συλλογικές και συνεταιριστικές προσπάθειες για τη διαχείριση των κοινών αγαθών.
Γι’ αυτά προσπαθήσαμε και θα συνεχίσουμε να προσπαθούμε στο Περιφερειακό Συμβούλιο Κεντρικής Μακεδονίας. Γι’ αυτό συμμετέχουμε δημιουργικά, με επιμονή, αλλά όχι για την δημιουργία εντυπώσεων και εντάσεων, στις κινητοποιήσεις για την ατμοσφαιρική ρύπανση, για το ΤΙΤΑΝ, για τη ΜΕΑ δυτικής Θεσσαλονίκης, για τον αντι-περιβαλλοντικό νόμο Χατζηδάκη. Ακούγοντας τη γνώμη του κάθε συμπολίτη μας και αλλάζοντας κι εμείς.
