Οι μεγάλες αλήθειες λέγονται με λόγια απλά, κατανοητά. Τόσο απλά που δεν χρειάζονται περισσότερα για να πείσουν, γιατί αφοπλίζουν με την αλήθεια τους. Τα λόγια του ποιητή έρχονται στο νου: “Για κάτι τι καλύτερο είμαστε γεννημένοι. Τούτο βαθιά στα στήθια μας ακούγεται κρυφά”. Κι ενώ η μνήμη φέρνει τις σκιές του παρελθόντος, η ελπίδα φέρνει το φως του μέλλοντος.
Έτσι δένονται παρελθόν και μέλλον, για να δημιουργήσουν ένα παρόν που θα εξασφαλίσει μια ισορροπία καθαρής σκέψης και συναισθήματος. Το συναίσθημα, έκφραση χαράς ή λύπης, και η σκέψη, φώτιση του νου για τη συνέχεια της ζωής με ειρήνη και γαλήνη. Αυτές οι σκέψεις ήρθαν στο νου, όταν διάβασα το βιβλίο του χαρισματικού και φωτισμένου δημοσιογράφου και συγγραφέα κυρίου Βασίλη Κοντογουλίδη με τίτλο “Σκιές μνήμης, φως ελπίδας”. Πρόκειται για ένα βιβλίο βαθιάς εξομολόγησης προσωπικών βιωμάτων με συνδυασμό θεολογικών και κοινωνικών ζητημάτων. Ένα βιβλίο που έχει σκοπό να βοηθήσει ανθρώπους που έχουν βιώσει παρόμοιες καταστάσεις. Να οπλιστούν με το φως του πνεύματος που αποδεικνύει πως όταν κάποιος βγει από το “εγώ” του και προσφέρει αγάπη, σεβασμό και κατανόηση στους συνανθρώπους του, θα νιώσει να ξαλαφρώνει από το βάρος της θλίψης και η ψυχή του θα ηρεμεί.
Τα παραδείγματα πολλά και πρώτα–πρώτα το προσωπικό παράδειγμα της μάνας που χάνει τα δυο παιδιά της, που βιώνει την απόλυτη θλίψη. Της μάνας που μπροστά της στέκει κανείς βουβός και συλλαβίζει με δυσκολία μια λέξη μόνο: κουράγιο. Είναι η λέξη που μας λέει και ο συγγραφέας του βιβλίου. Καταγράφεται η δύναμη της ψυχής της αδελφής του Βασίλη Κοντογουλίδη Νόννης μπροστά στον θάνατο, όπου το “εγώ” εκμηδενίζεται και ο νους ταξιδεύει σε αυτούς που πεινούν, που ταλαιπωρούνται, που πάσχουν. Η ηρωική μορφή της μάνας που όχι μόνο θυσιάζει τον εαυτό της για την οικογένεια, αλλά αφοσιώνεται με αυταπάρνηση στα παιδιά της και θρηνεί δύο θανάτους.
Πέρα από τα προσωπικά, ο συγγραφέας επεκτείνεται στις αγίες μορφές της θρησκείας μας, τον άγιο Λάζαρο, τον άγιο Παΐσιο και τον άγιο Χαράλαμπο που με το έργο τους βρίσκονται πάντα δίπλα στον πιστό για να τον στηρίζουν, να τον εμψυχώνουν, να του ενισχύουν την αγάπη για τη ζωή, την πίστη, τη θρησκεία και πέρα απ’ όλα τη ζωή στην αιωνιότητα. Το στήριγμά μας το μεγάλο για καθετί είναι η Ορθοδοξία μας. Ο Χριστός της αγάπης και οι άγιοι της καλοσύνης, της γαλήνης και της πραότητας. Όπως μας λέει ο συγγραφέας, η ανθρώπινη λογική μας δεν αρκεί. Μέσα σε αυτή την τεράστια κρίση που ζει η κοινωνία μας, χρειάζεται και το υπέρλογο της πίστης, για να κρατιέται όρθια η ελπίδα.
Το βιβλίο, τέλος, αναφέρεται σε ορισμένες όψεις της ελληνικής κοινωνίας, όμορφες αλλά και άσχημες. Στους Έλληνες γιατρούς που τιμούν το λειτούργημά τους με την προσφορά τους στα παιδιά της Μαδαγασκάρης υπό την καθοδήγηση των ορθοδόξων Επισκόπων. Στην αδυναμία του ελληνικού κράτους να ανταποκριθεί σε σοβαρά θέματα υγείας των πολιτών, στην ακρίβεια που μαστίζει τα ελληνικά νοικοκυριά, στις ομορφιές της χώρας μας, στη φυγή των νέων μας στο εξωτερικό για μια καλύτερη ζωή. Παρ’ όλα αυτά, όμως, η δυναμική όλου του βιβλίου βρίσκεται στο τελευταίο κείμενο με τίτλο “Η σωτηρία της ψυχής” και με κεντρική ιδέα την ακόλουθη φράση: “Δεν ήρθαμε σε τούτο τον κόσμο, για να περνάμε μόνο καλά, ήρθαμε περαστικοί για το επόμενο βήμα, την αιωνιότητα”.
Το βιβλίο του Βασίλη Κοντογουλίδη με τη λιτότητα, την απλότητα και την απέριττη μορφή της γραφής του, παράλληλα με τον συνδυασμό συναισθήματος και στοχασμού του περιεχομένου του αναδύει το άρωμα της ζεστασιάς της ανθρώπινης ύπαρξης από τις μεγάλες αξίες της ζωής, τη θρησκεία, την πατρίδα και την οικογένεια. Δεν είναι τυχαίο που ο μεγάλος νομπελίστας ποιητής μας Γιώργος Σεφέρης είπε: “Ζωή σου είναι ό,τι έδωσες”. Και ο Βασίλης Κοντογουλίδης με τον τρόπο του το αποδεικνύει. Τον ευχαριστούμε και του ευχόμαστε πάντα να μας χαρίζει τέτοιες όμορφες δημιουργίες μέσα από τον κήπο της καρδιάς του και από τον πλούσιο ψυχικό κόσμο του.
Αριστέα Κοντόζογλου
Δημοσιογράφος
