Η 3η Μαΐου, Παγκόσμια Ημέρα Ελευθερίας του Τύπου, είναι μία ημέρα όπου θα διαβάσουμε και ακούσουμε πολλές δηλώσεις (τόσο από τον δημοσιογραφικό χώρο όσο και εκτός αυτού) σχετικά με την σημασία του Τύπου για την Δημοκρατία κλπ κλπ και άλλα βαρύγδουπα αλλά κενά περιεχομένου και ουσίας, διότι αυτοί που τα λένε κατά κανόνα δεν δίνουν δεκάρα για την Ελευθερία, ενώ αντίθετα αν μπορούσαν θα είχαν επιβάλλει περισσότερο ολοκληρωτισμό και βαρβαρότητα μέσα στον δημοσιογραφικό χώρο, θα είχαν εξολοθρεύσει την δεοντολογία ακόμη περισσότερο.
Σήμερα δυστυχώς βρισκόμαστε στην χειρότερη περίοδο της Ιστορίας για την Ελευθερία και την Ανεξαρτησία του Τύπου διότι οι θανάσιμοι και περισσότερο επικίνδυνοι και αποτελεσματικοί εχθροί του Τύπου και των δημοσιογράφων προέρχονται μέσα από τον Τύπο, μέσα από τον δημοσιογραφικό κόσμο. Αυτή την παράμετρο, την καθοριστικότερη από όλες, δεν την έχουν αναδείξει ούτε οι δημοσιογραφικές ενώσεις στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Γιατί; Φόβος, συνενοχή, ατολμία ή άλλο;
Μία χούφτα δημοσιογράφων που μεταλλάχθηκαν σε «διάμεσους» των Media, μαζί με ορισμένα ανισόρροπα, χαραμοφάγικα χουντοειδή στις διοικήσεις των μεγάλων καναλιών πανελλαδικής εμβέλειας και στους εξαρτώμενους Ομίλους επιχειρήσεων, έχουν επιβάλει ολοκληρωτικό έλεγχο και τυφλή υπακοή στους δημοσιογράφους και όποιος τολμήσει έστω να σκεφτεί για Ελευθερία ή εφαρμογή της δεοντολογίας αντιμετωπίζει μπολσεβίκικη ανατολικογερμανική καταστολή και δίωξη. Αυτή είναι Ελευθερία του Τύπου; Γιατί δεν μιλάει κανένας για αυτό, το μεγαλύτερο πρόβλημα ΜΕΣΑ στον Τύπο;
Σήμερα άλλο πράγμα είναι ο Τύπος και οι δημοσιογράφοι και άλλο είναι τα Media με τους διάμεσους, τους μεταλλαγμένους «δημοσιογράφους». Από το 2020 με τα μέτρα κατά του κορονοϊού τα Media και οι διάμεσοί τους έχουν κλείσει τον Τύπο και τους δημοσιογράφους σε στρατόπεδο συγκέντρωσης για την τελική εξόντωση. Αρκεί κανείς να δει μόνο την κατάντια στην κάλυψη των θεμάτων γύρω από τον ιό και τα χουντικά μέτρα που έλαβε ο Μητσοτάκης, για να διαπιστώσει ότι είναι πλήρης, ολοκληρωτική και απόλυτη παραβίαση της δημοσιογραφικής δεοντολογίας όπως διατυπώθηκε από την Διεθνή και την Ευρωπαϊκή Ομοσπονδία Δημοσιογράφων (IFJ/EFJ). Δημοσιογράφοι είναι μόνο αυτοί που εφαρμόζουν τη δημοσιογραφική δεοντολογία. Θα μας πουν τα μεγάλα κανάλια τι είναι αυτοί που έχουν, αφού όχι μόνο δεν εφαρμόζουν την δεοντολογία, αλλά την παραβιάζουν στον απόλυτο βαθμό;
Δύο μόνο ενδεικτικές δημοσιεύσεις από το ΑΚΚΕΛ για να φανεί ότι τα λέγαμε από την αρχή: ΕΔΩ
και ΕΔΩ
Οι δημοσιογράφοι έχουν υποχρέωση να κινηθούν για να ανατρέψουν το καθεστώς ολοκληρωτισμού που έχει επιβληθεί διότι στο τέλος δεν θα έχουν σωτηρία και όταν βουλιάξει το καθεστώς θα τους πάρει μαζί του. Είδατε τι έγινε με το παλιό MEGA.
