O Άδωνις Γεωργιάδης αποτελεί από μόνος του μια κατηγορία κολάκων που αναρριχήθηκε σαν ερπετό στον κορμό της αστικής διακυβέρνησης. Είναι ένας από τους πρόθυμους της παρασιτικής τάξης της καπιταλιστών, που ενίοτε μετατρέπεται σε «λαγός» των οικονομικών τους αξιώσεων – συμφερόντων.
Τον τελευταίο καιρό σαν μια σύγχρονη «Αντουανέτα» με περίσσια έπαρση και αλαζονεία κάνει συνεχώς υποδείξεις στον λαό πώς να διαχειριστεί την φτώχεια, την απελπισία και την δυστυχία του, απόρροια των πολιτικών της αστικής διαχείρισης (ΠΑΣΟΚ – ΣΥΡΙΖΑ – ΝΔ και λοιπές εφεδρείες του συστήματος).
Από τα τηλεοπτικά πάνελ που έχει πιάσει στασίδι εδώ και χρόνια, στον τηλεοπτικό σταθμό « OPEN», είχε δηλώσει ότι με 200 ευρώ μπορεί να επιβιώσει μια λαϊκή οικογένεια.
Αυτή η δήλωση του έρχεται να δέσει με αυτή που υπαινίχθηκε σε άλλο κανάλι για τα μέτρα εποχής «ΚΟΡΟΝΟΙΟΥ», ότι τα 800 ευρώ για 45 μέρες είναι αρκετά για τους χιλιάδες εργαζόμενους που ανεστάλη η σύμβαση τους, εξάλλου τι να τα κάνουν τα περισσότερα αυτή την περίοδο.
Ο Άδωνις Γεωργιάδης με αυτές του τις δηλώσεις κάνει την βρώμικη δουλειά για λογαριασμό του συστήματος και της άρχουσας τάξης.
Να εκβιάζει και να εκφοβίζει έμμεσα έναν λαό και να τον κάνει «κοινωνό» στο ψευδεπίγραφο ιδεολόγημα της «ταύτισης των συμφερόντων του κεφαλαίου με τα εργατικά – λαϊκά συμφέροντα» και αυτό σε μια εποχή που τα επιτελεία του συστήματος απεργάζονται νέα σχέδια, για να φορτώσουν τα σπασμένα της επερχόμενης οικονομικής κρίσης που διαφαίνεται, στις πλάτες του λαού όπως έγινε τα προηγούμενα χρόνια.
Εδώ κολλάει και μια άλλη δήλωση του Γεωργιάδη που είχε κάνει προ ημερών, πως εμένα με νοιάζει «πως θα ζήσουν οι τράπεζες».
Να θυμίσουμε μόνο ότι ένα μέτρο «ζωής» των τραπεζών, είναι οι πλειστηριασμοί της πρώτης κατοικίας, με τον κίνδυνο χιλιάδες εργαζόμενοι να χάσουν τα σπίτια τους, μέτρο που είχε πάρει ο ΣΥΡΙΖΑ μαζί με τους λεγόμενους «θεσμούς» και συμφωνεί η ΝΔ.
Ο Άδωνις Γεωργιάδης που λάμβανε επιστολές φιλοφροσύνης από έναν των πρωτεργατών της Απριλιανής δικτατορίας τον Στυλιανό Παττακό, αποτελεί ένα χρήσιμο εργαλείο στην κυρίαρχη και κυβερνητική προπαγάνδα.
Αυτή την προπαγάνδα την πήγε ένα βήμα πιο πέρα, όταν από το βήμα της βουλής είπε, ότι πρέπει να ανάψουμε ένα κερί σε όσους ψήφισαν «μνημόνια». Αυτό σημαίνει σε μια ελεύθερη μετάφραση των λεγομένων του να τον «ευχαριστούμε» γιατί υπάρχουμε και αναπνέουμε.
Ο Γεωργιάδης δεν είναι κάποια ιδιάζουσα – γραφική προσωπικότητα που δεν ξέρει τι λέει.
Πιστός υπάλληλος της πλουτοκρατίας και των μεγάλων αφεντικών, με το δικό του προσωπικό στυλ και ύφος, εκφράζει με ιδιαίτερη ταξική θέρμη τις αξιώσεις της κυρίαρχης τάξης των καπιταλιστών, που σε συνθήκες οξυμένου ανταγωνισμού και κρίσης, η καταβαράθρωση του βιοτικού επιπέδου του λαού και η κατακρήμνιση των δικαίωμα του, αποτελεί ζωτική ανάγκη για την μακροημέρευση τους.
Αυτούς θέλει να σώσει ο Γεωργιάδης και οι όμοιοι του στα αστικά κόμματα στέλνοντας στο καναβάτσο δικαιώματα και λαϊκές ανάγκες αφοπλίζοντας το μαχόμενο λαϊκό κίνημα.
Το κλίμα συναίνεσης που θέλουν να εκμαιεύσουν για να συνεχίσει απρόσκοπτα χωρίς λαϊκές αντιστάσεις και εμπόδια η εφαρμογή και υλοποίηση της αντεργατικής – αντιλαϊκής πολιτικής υπέρ του κεφαλαίου πρέπει να πέσει στο κενό.
Καμιά αυταπάτη. Η με τον λαό και τις ανάγκες του ή με τα μονοπώλια και το κεφάλαιο και τα 2 δεν μπορούν να υπηρετηθούν.
Ανασύνταξη – ταξική ενότητα – κοινωνική συμμαχία για την αντεπίθεση και την κοινωνικοπολιτική ανατροπή ο δρόμος του λαού, γιατί τα σχέδια των «Γεωργιάδηδων» και των αφεντικών του προδικάζουν μεσαίωνα και βαρβαρότητα πρέπει να τσακιστούν.
Σαββίδης Παναγιώτης
