Εκείνο που πραγματικά θα πείσει τον κόσμο και θα δώσει το έναυσμα για μια επί της ουσίας συζήτηση για την άμεση αναγκαιότητα κυβερνητικής αλλαγής, προκειμένου να επιτευχθεί ο πολυπόθητος στόχος της κοινωνικής και οικονομικής ανάκαμψης του τόπου, είναι η προγραμματική σύμπτωση θέσεων και απόψεων της δημοκρατικής αντιπολίτευσης. Για την επίμαχη και άκρως αναγκαία συνεργασία των προοδευτικών και δημοκρατικών πολιτικών δυνάμεων, έχουν γραφτεί και ειπωθεί πολλά. Η λαϊκή πλειοψηφία και ιδιαίτερα ο δημοκρατικός και προοδευτικός πολιτικά κόσμος, όχι απλά συναινεί σε ένα τέτοιο ενδεχόμενο, αλλά διακαώς επιθυμεί μια τέτοια εξέλιξη. Εξέλιξη που δεν έχει να κάνει μόνο με την άθροιση δυνάμεων, αλλά που πολλαπλασιάζει την δυναμική του εγχειρήματος, συγκινεί και συνεγείρει αισθήματα και αποφασιστικότητα, ώστε να απαλλαγεί η χώρα όσο γίνεται νωρίτερα από την ακροδεξιά μάστιγα.
Οι ενστάσεις, οι επιφυλάξεις, τα στερεότυπα του παρελθόντος και οι αντιπαραθέσεις που αδίκησαν πιθανώς τον ένα η τον άλλο, είναι γνωστές και καταγεγραμμένες. Θα ήταν όμως ολέθριο λάθος και μέγιστη ανάσα για την σημερινή κυβερνητική συμμορία, όλα τα παραπάνω να καταστούν ανυπέρβλητο εμπόδιο και τροχοπέδη με κατάληξη την ακύρωση μιας τέτοιας προοπτικής. Της προοπτικής που όποιος ειλικρινά την συμμερίζεται και πιστεύει σε αυτή, παίρνει και τις ανάλογες πρωτοβουλίες. Ουδείς παραμερίζει, ουδείς υποτιμά υπαρκτές και μάλιστα σοβαρές σε ορισμένες περιπτώσεις διαφορές. Ο συντεταγμένος και καλά οργανωμένος διάλογος με δεδομένη την πρόθεση από όλες τις πλευρές για την ευόδωση του, ακριβώς αυτό τον σκοπό εξυπηρετεί: την άρση αμφιβολιών και προθέσεων που ενοχλούν τον άλλο συνομιλητή, την διασκέδαση των όποιων φόβων, την κατηγορηματική κατάθεση απόψεων και θέσεων που διευκρινίζουν και απαντούν σε απορίες.
Κανείς δεν ζητά, μήτε απαιτεί από τον άλλο, την στοίχιση και την όπως και αν την εννοεί κανείς, υποταγή στις θέσεις και απόψεις του συνομιλητή του. Κανείς δεν κρατά λάβαρο ακατάρριπτο, την μοναδική αλήθεια, την ορθότητα και την πολυπραγμοσύνη επί παντός. Τα προβλήματα και τα αδιέξοδα, καρπός της καταστροφικής κυβέρνησης Μητσοτάκη, αγκαλιάζουν καθημερινά σαν την λερναία υδρα την κοινωνία, τα λαϊκά στρώματα και την μεσαία τάξη και δεν παίρνουν αναβολή, ούτε παράταση, μα απαιτούν εδώ και τώρα, λύσεις, απαντήσεις, προοπτικές για ένα ελπιδοφόρο αύριο. Όλοι αντιλαμβάνονται και όλοι συμφωνούν, πως αυτά στα οποία θα υπάρξει σύμπτωση και ταύτιση είναι πολύ περισσότερα από αυτά που χωρίζουν. Οι προτεραιότητες ανασύστασης του κοινωνικού κράτους, του κράτους που νοιάζεται και φροντίζει για τους μη έχοντες και κατέχοντες, κραυγάζουν για την άμεση υλοποίηση του, με συγκεκριμένα μέτρα και πρωτοβουλίες. Η έξοδος από την εντατική του πνέοντος τα λοίσθια ΕΣΥ, δεν έχει άλλες αντοχές. Η παιδεία, αυτή η παιδεία η δωρεάν και δημόσια, εδώ και καιρό έχει μπει στο κρεβάτι του Προκρούστη και ακρωτηριάζεται αδίστακτα, υπέρ των ιδιωτικών συμφερόντων, των χορηγών του Κυριάκου. Η ακρίβεια και η αισχροκέρδεια οργιάζει και αφαιρεί από κάθε μήνα μέρες στοιχειώδους άνεσης επιβίωσης για τις λαϊκές οικογένειες. Οι συλλογικές συμβάσεις και τα εργατικά δικαιώματα, όπως και οι συνδικαλιστικές ελευθερίες, τείνουν κυριολεκτικά να γίνουν διηγήματα κάποιων καιρών που θα ιστορούν πως ήταν τα πράγματα μια φορά και τι ίσχυε στη χώρα που ονομάζεται Ελλάς, πριν Κούλη.
Σε αυτά όπως και σε πολλά άλλα που δυσφημούν την χώρα μας στα μάτια όλου του κόσμου και την κατατάσσουν στο επίπεδο εκείνων των δημοκρατικών μπανανιών, έχουν υποχρέωση και καθήκον, να τοποθετηθούν οι πολιτικές δυνάμεις, τα κόμματα της δημοκρατικής αντιπολίτευσης, δίχως περιττά τσιτάτα, υπεκφυγές και μαξιμαλισμούς, προτείνοντας συγκεκριμένες θέσεις, επιδιώκοντας και εξαντλώντας όλα τα περιθώρια γεφύρωσης προωθητικά των όποιων διαφορών τους. Δίνοντας έτσι το μήνυμα, πως η ακροδεξιά και ο νεοφιλελεύθερος συντηρητισμός, δεν είναι μονόδρομος, μήτε αήττητος.
Μόνο που οι ανάγκες του κόσμου επείγονται και δεν δίνουν άλλο τάιμ άουτ, σε αυτούς η αυτόν που προτίθεται άμεσα να αναλάβει πρωτοβουλίες έναρξης ενός τέτοιου διαλόγου. Τώρα, πριν τις εκλογές, ώστε να ξεκαθαρίσουν οι προθέσεις και οι προϋποθέσεις, επίτευξης ενός γεγονότος, που θα σταθεί η αιτία της συντριπτικής ήττας της μασκαρεμένης σε δημοκρατική, ακροδεξιάς.