Το φαυλοκρατικό καθεστώς της νεοφιλελεύθερης δεξιάς και ακροδεξιάς, δεν είναι άπαρτο κάστρο. Η πολιτική αλητεία, οι απίστευτες καθημερινές προκλήσεις στο περί δικαίου λαϊκό αίσθημα, το οικονομικό και πολιτικό παρακράτος, η διάλυση του κοινωνικού κράτους, η εξαχρείωση κάθε έννοιας μιας ευνομούμενης πολιτείας, έχουν αναχθεί σε επιστήμη, σε σπορ, σε καθημερινό χυδαίο γλέντι , από την κυβέρνηση του πολιτικού Μητσοτακικού αίσχους. Εκεί που κάποιοι καλόπιστοι και με Ιώβειο υπομονή προσδοκούν πως δεν έχει παρακάτω, πως έπιασαν πάτο οι πολιτικοί πειρατές του Μαξίμου, ξαφνικά προκύπτουν νέα πολιτικά… ανδραγαθήματα της περιβόητης κυβερνητικής μαφίας. Τώρα πια δεν κοροϊδεύουν μοναχά την Ελληνική κοινωνία, δεν εμπαίζουν ξετσίπωτα δικαίους και αδίκους, μα περίλαβαν και τους ξένους, τους οποίους στην κυριολεξία έχουν γραμμένους εκεί που έχουν και τους εγχώριους. Διασύρεται, γελοιοποιείται η χώρα διεθνώς, εγκαλούμενη για την κατάργηση του κράτους δικαίου, για παραβιάσεις του καταστατικού χάρτη της ΕΕ, για περιφρόνηση και μη τήρηση των στοιχειωδών κανόνων της έγκριτης και αντικειμενικής δημοσιογραφίας, της πλήρους περιφρόνησης του πληροφοριακού πλουραλισμού και το κυβερνητικό τσίρκο χαμογελά θρασύτατα. Τα δε Τέμπη και οι οι συλλήβδην παρακολουθήσεις επώνυμων της δημόσιας ζωής και ανώνυμων, έχουν λάβει χαρακτηριστικά κακής οπερέτας και μάλλον τα εγχώρια πολιτικά ξεφτέρια τα λογαριάζουν ως κατορθώματα ύψιστης πολιτικής σημασίας. Ακόμη και ο συνήθης παραβάτης, ο απέχων παρασάγγας από τις αρχές και τις αξίες ( αυτές τέλος πάντων που θεσμοθέτησαν και ευαγγελίστηκαν οι ιδρυτές της ΕΕ ), Ούγγρος Ορμπαν, αισθάνεται ήσυχος αλλά και αμήχανος, μπροστά στα…κατορθώματα της κυβέρνησης Μητσοτάκη. Δεν θα αργήσει όσο και να ακούγεται προς το παρόν υπερβολικό κάτι τέτοιο, να ασκήσει και ο ίδιος κριτική και να εγκαλέσει στην τάξη και στην τήρηση των ευρωπαϊκών αξιών, την δική μας, την κατ ευφημισμό, κυβέρνηση. Και όλα αυτά ποιος;. Μα ο κατ εξοχήν ευρωπαίος δημοκράτης Όρμπαν.
Και ενώ η πολιτική γελοιότητα, η εγκληματική ανευθυνότητα των ανευθυνουπεύθυνων κυβερνητικών παραγόντων που η μοναδική τους πλέον φροντίδα αποσκοπεί στην διάλυση του κράτους δικαίου, των πάλε-ποτέ δημόσιων αγαθών, την παράδοση της οικονομίας στα αρπακτικά του ιδιωτικού τομέα, κάνουν όλα αυτά παρέλαση στους δρόμους της καθημερινότητας ενός βαριά πάσχοντα λαού, που τμήματα του σύντομα θα αρχίσουν να λιμοκτονούν. Ενός λαού που περιμένει μια σταγόνα ελπίδας και προσδοκίας από τις πολιτικές δυνάμεις της προοδευτικής παράταξης. Και πιο απλά την κατάθεση συγκεκριμένης προγραμματικής πρότασης. Μιας πρότασης ρεαλιστικής και άμεσα εφαρμόσιμης που θα στοχεύει στην κοινωνική και οικονομική ανάταξη του τόπου. Δεν αναφερόμαστε σε ευχολόγια και σε γενικά έπεα πτερόεντα , μα σε πειστικές θέσεις, κατανοητές και υλοποιήσιμες στο συγκεκριμένο οικονομικό και πολιτικό περιβάλλον και την συγκυρία. Ήδη μια τέτοια απόπειρα ξεκίνησε από πλευράς Σύριζα-ΠΣ, όσον αφορά φορολογικά και οικονομικά ζητήματα που καίνε την ελληνική κοινωνία. Δεν αρκούν όμως αυτές οι αποσπασματικές παρεμβάσεις, γιατί αυτό που λείπει είναι η συνολική προγραμματική πρόταση. Αυτή που θα πείσει πως διέξοδες για την χώρα υπάρχει και αυτή δεν είναι άλλη από την υιοθέτηση μιας τέτοιας λυτρωτικής προοπτικής. Επίσης δεν τρέφει αυταπάτες ο κόσμος για την περιβόητη συνεργασία των πολιτικών προοδευτικών με μπούσουλα την παραπάνω προγραμματική πρόταση. Κι αυτό γιατί οι ηγεσίες τους θα χρειαστούν πολύ χρόνο ακόμη για να ξεκαβαλικέψουν από το απέραντο εγώ τους, από το μοναδικό προσωπικό τους αλάθητο, την δική τους αναλλοίωτη στο χρόνο…αλήθεια. Αλλά στη χώρα δεν ζουν και δε δρουν μόνο οι πολιτικοί σχηματισμοί, μα και οι πολλές συλλογικότητες και φορείς που δραστηριοποιούνται στους δικούς τους τομείς. Σωματεία, συνδικάτα, επιστημονικές και καλλιτεχνικές ενώσεις, συνεταιριστικές οργανώσεις, εργαζόμενοι από το σπίτι συνάνθρωποι μας, όλοι αυτοί που αποτελούν ένα πολύ μεγάλο κομμάτι της παραγωγικής κοινωνίας. Απαίτηση όλου αυτού του κοινωνικού μετώπου προς τα κόμματα του προοδευτικού τόξου είναι, να συνυπάρξουν κάτω από την παραπάνω προγραμματική πρόταση, με στόχο την υλοποίηση της. Μα και αν για τους γνωστός λόγους που προαναφέραμε δεν υπάρξει αυτή η συνεργασία, αρκεί η ανάληψη της σχετικής πρωτοβουλίας από την σημερινή αξιωματική αντιπολίτευση, η οποία μπορεί να ευδοκιμήσει.
Η κήρυξη ενός νέου ανένδοτου στις σημερινές συνθήκες απέναντι στην πιο εχθρική για τα λαϊκά συμφέροντα κυβέρνηση της δεξιάς- ακροδεξιάς, με οδηγό και σημαία ένα αναγεννητικό πολιτικό σχέδιο της χειμάζουσας κοινωνίας μας, είναι σήμερα μια εκ των ουκ άνευ ανάγκη. Ανάγκη σωτηρίας.
