Οι προθέσεις τους δίχως μισόλογα και υπεκφυγές, ολοφάνερες. Η φιλελεύθερη στα λόγια και ακραία νεοφιλελεύθερη στις πράξεις κυβέρνηση, δεν χρειάζεται επιχειρήματα, ούτε λόγους για να πείσει τον κόσμο για την…αναγκαιότητα των δήθεν μεταρρυθμίσεων που έχει ανάγκη η χώρα σήμερα. Γιατί μεταρρυθμίσεις έχει βαφτίσει τις ισοπεδωτικές της επιλογές σε όλα τα επίπεδα είτε αυτά αφορούν την οικονομία, είτε την κοινωνία. Όποιος αμφιβάλλει για το ποια κοινωνία και ποιες οι αξίες και οι αρχές θα την διέπουν υπό την πολιτική καθοδήγηση των αρίστων της ακροδεξιάς, δεν έχει παρά να ρίξει μια ματιά στην δίχρονη νομοθετική τους δράση και θα καταλάβει. Θα καταλάβει ότι οι άνθρωποι στοχεύουν μακριά, πολύ μακριά και πέρα από το πρόσκαιρο και εφήμερο. Διαχρονικός τους βραχνάς ήταν και είναι η ηγεμονεύουσα στην κοινωνία ιδεολογική και πολιτιστική υπεροχή της αριστεράς, οι αρχές και οι αξίες των προοδευτικών πολιτικά ανθρώπων, τα δικαιώματα και οι λαϊκές ελευθερίες, οι κατακτημένες με πολύχρονους αγώνες και θυσίες. Οι ευκαιρίες και οι δυνατότητες και της πλέμπας να σπουδάσει, να γιατρευτεί, να εξελιχθεί και καταξιωθεί κοινωνικά, η ύπαρξη ενός αποτελεσματικού, πραγματικού κοινωνικού κράτους αρωγού των λαϊκών αναγκών. Η πρόσφατη έμπρακτη αμφισβήτηση του ιδιοκτησιακού καθεστώτος της χώρας, κάτι αδιαμφισβήτητο και δεδομένο για την ολιγαρχική πολιτική και κοινωνική σαπίλα, από τους …αναρχοάπλυτους της αριστεράς, έχει για τα καλά στοιχειώσει τον ύπνο τους. Το ενδεχόμενο δε, επιστροφής τους στην διακυβέρνηση, τους κάνει να παραλογίζονται και να ξεσαλώνουν με λόγια και έργα.
Η χωρίς προηγούμενο επέλαση σε θεσμούς και νόμους, ακόμη και σε καταξιωμένες στη συνείδηση του κόσμου όλου του πολιτικού φάσματος, κατακτήσεις όπως το ΕΣΥ, το ΑΣΕΠ, ο ν.1264 για τον συνδικαλισμό, η μετατροπή των Ανεξάρτητων Αρχών, σε δεκανίκια διεκπεραίωσης κομματικών κυβερνητικών σκοπιμοτήτων και γενικά η ολομέτωπη επίθεση στην πλουραλιστική ενημέρωση και στην ελευθερία λόγου, ένα στόχο εξυπηρετούν : Αυτόν της μετατροπής της χώρας σε μια Νοτιοαμερικανική μπανανία, με όλα τα πολιτικά και κοινωνικά χαρακτηριστικά εκείνων των… δημοκρατιών που γνωρίσαμε πιο έντονα στο παρελθόν. Στις χώρες εκείνες που επιχειρήθηκε ο εξανδραποδισμός του αντιπολιτευτικού λόγου και της κριτικής με τη σαρωτική μαύρη προπαγάνδα και την βία. Στις χώρες όπου οι κατασταλτικοί κρατικοί μηχανισμοί, αντίπαλο χωρίς αύριο είχαν αναγορεύσει τη διαφορετική φωνή, την κριτική και την αντίδραση κατά του μαφιόζικου κοινωνικού ολέθρου. Εκεί όπου οι συμμορίες του κοινού εγκλήματος με την ανοχή και του επίσημου κράτους, είχαν στήσει την δική τους εξουσία, το δικό τους κρατίδιο. Μήπως η σημερινή άνετη δράση του εγκλήματος και στη χώρα μας, παραπέμπει η θυμίζει κάτι;
Η στόχευση της κυβέρνησης και η προειδοποίηση της προς τους αντιφρονούντες στις επιδιώξεις της, δεν σηκώνει παρερμηνεία. Οι ακραίοι νεοφιλελεύθεροι του Κυριάκου μας λένε ότι δεν είναι περαστικοί από το σαλόνι της εξουσίας. Ήρθαν για να μείνουν. Να μείνουν όσο χρειαστεί, μέχρι να αλλάξουν μυαλά, ιδέες, ρότα πολιτική και αντιλήψεις, όλοι αυτοί που δυσανασχετούν με το πολιτικό σχέδιο, την ιδεολογία και τον πολιτισμό των αρίστων του νεοφασίζοντος νεοφιλελευθερισμού, αν όχι με το καλό , τότε με την βία.
Εύλογα αναρωτιέται κάθε καλόπιστος δημοκράτης στη έρμη αυτή χώρα, αν αυτή η πολιτικομαφιόζικη Λερναία Ύδρα , αντιμετωπίζεται αποφασιστικά, αν είναι υπόθεση μοναχά της αξιωματικής αντιπολίτευσης και συγκεκριμένα του Σύριζα- ΠΣ. Αναρωτιέται και θα αναρωτιέται ποιοι είναι οι λόγοι, ποιές οι σκοπιμότητες, που κρατούν στην αδράνεια, τον εφησυχασμό, και ουσιαστικά στην απραξία τις δημοκρατικές πολιτικές δυνάμεις. Κι όταν λέμε αδράνεια και εφησυχασμό αναφερόμαστε στην έλλειψη οιασδήποτε πρόθεσης και επιδίωξης για συνεννόηση της δημοκρατικής αντιπολίτευσης για την ιχνηλάτιση προϋποθέσεων – και τέτοιες υπάρχουν – συνεργασίας έστω και σε επιμέρους ζητήματα που καίνε σήμερα την κοινωνία, με ανυπολόγιστες συνέπειες. Γνωστές και σεβαστές οι επιφυλάξεις, η καχυποψία, η έλλειψη κουλτούρας μέχρι τώρα ανάλογων πρωτοβουλιών. Γνωστές και σεβαστές οι διαφορές, ιδεολογικές και πολιτικής νοοτροπίας. Να όμως που όσες και αν κατατεθούν από όλες τις πλευρές, όσο και αν υποστηριχθούν με επιχειρήματα και τσιτάτα, δεν θα μπορέσουν να άρουν την μέγιστη ανάγκη για ανάληψη πρωτοβουλιών στην κατεύθυνση υλοποίησης και πραγματοποίησης μιας πανδημοκρατικής συνεργασίας. Της συνεργασίας για την δράση και το πρόγραμμα, που θα φράξει τον δρόμο στις αντιλαϊκές και κοινωνικοκτόνες πολιτικές της ακροδεξιάς. Και επειδή αυτού του είδους οι διεργασίες και πρωτοβουλίες δεν έχουν να κάνουν με τις πολιτικές κορυφές προπάντων, μήπως ήρθε η ώρα της βάσης των πολιτικών συλλογικοτήτων, να αναλάβουν δράση; Να υπογραμμίσουν με σαφήνεια και στις πολιτικές ηγεσίες τους, ότι αυτά που μας ενώνουν υπερκαλύπτουν τις διαφορές μας, ότι οι ζωές μας ασφυκτιούν και δεν αξίζει να χαραμίζονται ανάμεσα στις μυλόπετρες τω όποιων διαφορών, ενστάσεων, μίζερων σκοπιμοτήτων και ιδεολογικών εμμονών;
Κριτής και δικαστής όλων, ο λαός και η ιστορία. Σε αυτούς η λογοδοσία όλων αυτών που παλεύουν για την Ελλάδα της κοινωνικής προκοπής, της δικαιοσύνης και της πραγματικής δημοκρατίας, ας είναι αντάξια των καιρών μας.
