Στην Πλατεία Ελευθερίας της Κατερίνης έγινε πριν από λίγες ημέρες μια εκδήλωση-διαμαρτυρία εργαζομένων σε καταστήματα παροχής υπηρεσιών Υγείας (Νοσοκομεία, Κλινικές, Φροντίδας Ατόμων με ειδικές ανάγκες, ηλικιωμένων κλπ) που έχουν τεθεί σε αναστολή εργασίας επειδή δεν εμβολιάστηκαν, όπως ο νόμος ορίζει. Σημαία στην εκδήλωση αυτή ήταν το δίπτυχο Δημοκρατία και Ελευθερία που, κατά τους οργανωτές, παραβιάστηκαν από την Ελληνική Πολιτεία η οποία εν μέσω της κηρυχθείσας από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας (Π.Ο.Υ) και σε συνεχή συνεργασία με συναρμόδιους φορείς και υπηρεσίες της Ευρωπαϊκής Ένωσης λαμβάνει μέτρα για την περιστολή και την αντιμετώπιση των επιπτώσεων της πανδημίας.
Η κύρια ομιλήτρια της εκδήλωσης, μπροστά σε ένα πολύ μικρό ακροατήριο, τόσο μικρό που παραπονέθηκε και η ίδια, χωρίς κατά βάση να ασχοληθεί με την Πανδημία που ταλαιπωρεί τον πλανήτη ολόκληρο, σκορπώντας το θάνατο, το κλάμα, την ταλαιπωρία, τον πόνο, την απελπισία σε εκατοντάδες εκατομμύρια ΑΝΘΡΩΠΩΝ, διαμαρτύρεται γιατί τους απαγορεύθηκε, με βάση την διεθνή πρακτική και τον πρόσφατα ψηφισθέντα νόμο, να παρέχουν τις υπηρεσίες τους έχοντας τεθεί σε αναστολή εργασίας όσοι εργαζόμενοι στις δομές αυτές είναι ανεμβολίαστοι και αρνούνται να εμβολιαστούν. Θέλουν ή καλλίτερα απαιτούν να τους επιτρέπεται να κυκλοφορούν ανεμβολίαστοι στα Νοσοκομεία και τις άλλες δομές Υγείας εν μέσω πανδημίας όταν δεν επιτρέπεται σε κανέναν ανεμβολίαστο ακόμη και να μπεί, χωρίς ειδική άδεια, μέσα στις δομές αυτές. Θέλουν, με δυο λέξεις, να μην εφαρμοστεί ο νόμος γι΄ αυτούς τους λίγους ενώ η συντριπτική πλειονότητα των συναδέλφων τους έχει ήδη εμβολιαστεί και όταν σε όλους τους πολίτες δεν επιτρέπεται να μπαίνουν ανεμβολίαστοι ούτε καν σε εμπορικά καταστήματα.
Μας λένε ότι τους στερούν την Ελευθερία και ότι καταπιέζεται η Δημοκρατία επειδή τιμωρούνται για παράβαση ενός νόμου ειδικού σκοπού και στόχευσης που θεσμοθετήθηκε υπό συνθήκες Πανδημίας προκειμένου να διαφυλαχθεί το ύψιστο αγαθό, υγεία όλων των πολιτών.
Θεωρούν ότι είναι Δημοκρατικό να μπορούν να κυκλοφορούν ανεμβολίαστοι μεταξύ των ασθενών, χωρίς covid-19, και των συντριπτικά περισσότερων εμβολιασμένων συναδέλφων αδιαφορώντας για το αν είναι φορείς του θανατηφόρου ιού και επικίνδυνοι για όλους τους υπόλοιπους και ιδιαίτερα τους νοσηλευόμενους; Ή θεωρούν δίκαιο και Δημοκρατικό να ζητούν ανισότητα έναντι του νόμου απαιτώντας εγωϊστικά τον μη εμβολιασμό τους αλλά και να πληρώνονται κανονικά όπως και οι νομοταγείς «ομότεχνοί» τους σαν να μην συμβαίνει τίποτα; Σκοπίμως δεν χρησιμοποιείται η λέξη συνάδελφοι γιατί αυτή, πάνω απ΄όλα, σημαίνει σεβασμό στον άλλο, και απαιτεί, τουλάχιστον, αλληλεγγύη, συμπαράσταση και ισοτιμία μεταξύ ομότεχνων που, αυτοί τουλάχιστον, δεν φαίνεται να διαθέτουν.
Προσπαθούν να εκμεταλλευθούν την Ελευθερία που τους εγγυάται η Δημοκρατία μας προκειμένου να έχουν αυτοί, οι λίγοι, οι αρνητές, το ελεύθερο να μην τηρούν τούς νόμους που θεσπίζονται από τη Βουλή στο όνομα της Δημοκρατίας και για λογαριασμό του Λαού και μάλιστα υπό συνθήκες Πανδημίας. Και με θράσος να επικαλούνται τον νόμο για να τον παραβούν. Και την ίδια στιγμή να μας λένε ότι Ελευθερία είναι η κατά τη βούληση τους, η a la carte, υπακοή τους στους νόμους και μάλιστα σε νόμους και κανόνες που αφορούν στη Δημόσια Υγεία, υπό έκτακτες συνθήκες και ιδιαίτερα στην πιο μαζική και αποκρουστική της μορφή, που είναι μια Πανδημία.
Αψηφούν προκλητικά τους νόμους που ψηφίζονται από την Βουλή για την αντιμετώπιση εξαιρετικών και επικίνδυνων επειγουσών υγειονομικών συνθηκών αυτοί οι λίγοι πετώντας την ασπίδα την στιγμή που τους χρειάζεται περισσότερο η υπηρεσία τους, ο εργοδότης τους, ο Λαός, οι ομότεχνοί τους. Και απαιτούν να έχουν τα ίδια δικαιώματα αλλά όχι και υποχρεώσεις με την συντριπτική πλειονότητα των ομότεχνων τους που τιμούν την ασπίδα που τους εμπιστεύθηκε η Πατρίδα. Μήπως αυτή τους η πράξη δεν είναι απλώς μία παράβαση του νόμου αλλά ένας ωμός εκβιασμός όχι απλώς του Κράτους αλλά της κοινωνίας ολόκληρης; Όλων των υπολοίπων;
Προκαλεί τουλάχιστον απορία εργαζόμενοι στην παροχή υπηρεσιών Υγείας του Δημόσιου τομέα – γιατί στον Ιδιωτικό τα πράγματα δεν είναι τόσον απλά – να θεωρούν στέρηση της Ελευθερίας τους την τήρηση των αυστηρών υγειονομικών πρωτοκόλλων και κανόνων που προβλέπει η διεθνής πρακτική προκειμένου να καταπολεμηθούν οι ύπουλες λοιμώξεις του covid-19. Οι οποίες, αν δεν καταπολεμηθούν συστηματικά, δραστικά και έγκαιρα μπορεί να εξελιχθούν σε επικίνδυνες και δύσκολα να καταπολεμηθούν ωρολογιακές λοιμωξιογόνες βόμβες «εντός των τειχών», των ιδρυμάτων Υγείας, που θα απειλούσαν όχι μόνον τους ευάλωτους ασθενείς αλλά και το σύνολο των εργαζομένων στις υπηρεσίες αυτές. Πάντως, αν έτσι νομίζουν, μήπως θα πρέπει να αλλάξουν δουλειά από μόνοι τους γιατί αυτή η δουλειά αν δεν τηρούνται σχολαστικά οι κανόνες ορθής υγειονομικής πρακτικής πέραν του ότι εγκυμονεί κινδύνους για τους ίδιους και για τους άλλους, απαιτεί και ευαισθησίες που, πάντως, δεν φαίνεται να διαθέτουν οι αρνητές;
Την αξία, σημασία και χρησιμότητα των εμβολίων δεν αμφισβήτησε κανένας πολιτικός Αρχηγός κόμματος, αφού όχι μόνον προσέτρεξαν από τις πρώτες ημέρες να το κάνουν αλλά και το συνέστησαν στους πολίτες. Αντίθετα οι λίγοι αρνητές ¨Υγιειονομικοί¨επιμένουν να μην τα παραδέχονται γιατί, όπως λένε, δεν έχουν επαρκή στοιχεία και δεν πείσθηκαν(!!!) για την αποτελεσματικότητα τους.
Ο παραλογισμός είναι ότι θέλουν, απασχολούμενοι σε υπηρεσίας Υγείας, να εργάζονται και να προσφέρουν τις «υπηρεσίες» τους σε ασθενείς αλλά να είναι ανεμβολίαστοι, την στιγμή που απαγορεύεται σε ανεμβολίαστους συγγενείς να δουν, έστω για δυο λεπτά, την ασθενή από άλλη αιτία, μητέρα τους. Θα πήγαιναν αυτοί σε ένα εστιατόριο όπου εντοπίστηκε κρούσμα κορωνοϊού και κάποιοι εργάζονταν αν και θα έπρεπε να σε καραντίνα ή θα υπήρχε η υποψία ότι ένας εργαζόμενος έχει κάποια λοιμώδη μεταδοτική ασθένεια; Ή πώς θα αντιδρούσαν αν εύρισκαν, το πιο απλό, μια τρίχα στο φαγητό τους; Που στο κάτω-κάτω δεν είναι και φορέας ασθένειας…
Θέτουν μάλιστα και το «ψευδο-ανθρωπιστικό» ερώτημα της «χαλαρής μας» εποχής : Δεν είναι ένας πολίτης ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ να διαθέσει τον εαυτό του όπως θέλει (να μην κάνει εμβόλιο); Προφανώς και είναι ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ… Μπορεί και να κολλήσει Κορωνοϊο αρκεί να δηλώσει με υπεύθυνη δήλωση του Ν. 1599/86 ότι τα έξοδα νοσηλείας του δεν θα τα καλύψει το Κράτος, ο νομοταγής πολίτης. Μπορεί επίσης και να στερηθεί και αυτής ακόμη της ζωής του. Αρκεί αυτό να το κάνει ιδιωτικά, ήρεμα και αθόρυβα. Και, προφανώς, δεν μπορεί να το πράξει αυτό θέτοντας σε κίνδυνο την ζωή και την περιουσία ενός συνανθρώπου του. Είναι ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ να αυτοκτονήσει πέφτοντας με το αυτοκίνητο του στον γκρεμό στην ερημιά στο βουνό αλλά ΟΧΙ πέφτοντας με μεγάλη ταχύτητα σε πολυσύχναστο δρόμο στο αντίθετο ρεύμα, παίρνοντας μαζί του και αθώες ανυποψίαστες υπάρξεις.
Ο καθένας μας έχει τις ελευθερίες του υπό τον όρο ότι δεν ασκούνται εις βάρος των ελευθεριών του διπλανού του. Η τήρηση του νόμου, σε μία Δημοκρατία, επαφίεται στην ελεύθερη βούληση του κάθε πολίτη, αλλά και η κοινωνία και ο κάθε πολίτης ξεχωριστά απαιτεί από την Πολιτεία να τον επιβάλλει σε εκείνον ή εκείνους που δεν τον τηρούν όταν, μάλιστα, απαγορεύεται η αυτοδικία. Αυτό ισχύει πάντοτε, πόσο μάλλον όταν υπάρχουν καταστάσεις έκτακτης ανάγκης όπως είναι, κατά το Σύνταγμα, ο Πόλεμος και η Πανδημία, ο λοιμός. Οπότε τίθενται ακόμη και αυτές οι πανανθρώπινες αξίες, της Δημοκρατίας και της Ελευθερίας, υπό την αίρεση ειδικών νόμων που θεσμοθετούνται και ισχύουν υποχρεωτικά για όλους για όσο χρόνο διαρκούν οι καταστάσεις έκτακτης ανάγκης.
