Κυρίες και Κύριοι Συνάδελφοι,
Θα ξεκινήσω με τα λόγια μιας μάνας.
Εξέφρασε ένα ηχηρό ερώτημα, μια βαθιά απορία. Το μεγάλο γιατί!
Το εξέφρασε με πόνο ψυχής, η Μαρία Καρυστιανού, όταν στην Εξεταστική Επιτροπή αναρωτήθηκε:
«Τι κατάντια, τι ντροπή, Είναι έτσι η χώρα μου;»
Δεν νομίζω να υπάρχει πολίτης αυτής της χώρας, άνθρωπος με λίγη έστω ανθρωπιά, που να μην δάκρυσε, το ομολογώ και εγώ, ακούγοντας να εξιστορούν το δράμα τους οι γονείς και οι συγγενείς που έχασαν δικούς τους ανθρώπους στα Τέμπη.
Κυρίες και Κύριοι Συνάδελφοι,
Πέρα από τη συμπόνοια, τον πόνο που ο καθένας μπορεί να αισθάνεται, έχουμε ένα καθήκον. Καθήκον να τιμήσουμε, να ακούσουμε, ακόμα και να μας καθοδηγήσουν οι φωνές αυτές, οι φωνές όσων έζησαν και ζουν την αναπάντεχη αυτή περιπέτεια.
Γιατί πέρα από τον πόνο για τα παιδιά τους, για τους συγγενείς τους, έθεσαν τόσο καθαρά, μακριά από κομματικές σκοπιμότητες, τα πραγματικά ζητήματα, τα πραγματικά διλήμματα, που ανέδειξε η τραγωδία των Τεμπών.
Που συμπυκνώνονται σε δύο λέξεις:
Κράτος Δικαίου.
Με τις υπογραφές ενός εκατομμυρίου τριακοσίων χιλιάδων πολιτών, τέθηκε καίρια το αίτημα για το Κράτος Δικαίου και τη Δικαιοσύνη.
Είπε η εκπρόσωπός τους:
«Μιλάω ως ενεργός πολίτης, μας ενδιαφέρει να τιμωρηθούν οι ένοχοι.
Να ζούμε σε ένα Κράτος Δικαίου χωρίς ασυλίες.
Με αδέσμευτη λειτουργία της Δικαιοσύνης.
Με ελευθερία του Τύπου, ώστε να βγαίνουν όλα στο φως.»
Τι ζητούν; Τα αυτονόητα σε μια δημοκρατία!
Και το μεγάλο ερωτηματικό είναι, γιατί αυτά στην Ελλάδα δεν είναι αυτονόητα;
Γιατί δεν είναι αυτονόητη η απόδοση δικαιοσύνης;
Γιατί δεν είναι αυτονόητη η ανεξαρτησία και η ελευθερία του Τύπου;
Γιατί δεν είναι αυτονόητη η προστασία των προσωπικών δεδομένων και της ιδιωτικότητας;
Γιατί δεν είναι αυτονόητη η διαφάνεια στη διαχείριση και κατανομή των κονδυλίων;
Όσα βιώνουμε καθημερινά, προσβάλλουν την αξιοπρέπεια του κάθε πολίτη, την αξιοπρέπεια του λαού μας.
Μας πληγώνουν όλους.
Εμένα προσωπικά, με πληγώνουν για έναν ακόμα λόγο.
Γιατί βάλαμε πλάτη το 2009 για να μη χρεοκοπήσει η χώρα λόγω των δικών σας ασυλλόγιστων πολιτικών επιλογών.
Σηκώσαμε το βάρος των δικών σας αμαρτημάτων, μόνοι εμείς, η παράταξη μας, μαζί με τον Ελληνικό λαό, για να αποφύγουμε τη χρεοκοπία.
Όμως, δεν ήταν μόνο η οικονομική χρεοκοπία που αντιμετωπίσαμε.
Χειρότερη ήταν η ηθική χρεοκοπία της χώρας μας.
Η αναξιοπιστία αποτέλεσε το μεγάλο έλλειμμα.
«Ξέρεις πιο είναι το συντομότερο αστείο στην Ευρώπη;» Με ρώτησε ο Peer Steinbruck, Υπουργός Οικονομικών της Γερμανίας.
«Είναι τα greek statistics. Τα ελληνικά στατιστικά στοιχεία.»
Να ξέρετε κύριοι συνάδελφοι, οι θυσίες του Ελληνικού λαού δεν έγιναν μόνο για να ανορθώσουμε την ελληνική οικονομία.
Έγιναν για να ανορθώσουμε την εικόνα του Ελληνισμού.
Την αξιοπιστία της Ελλάδας, που είχε τρωθεί βαρύτατα από τον θεσμικό εκτροχιασμό – παντού.
Το επισημαίνω, γιατί πρέπει να ξέρετε, εσείς της ΝΔ, εσείς που αυτο-παινεύεστε για την προσήλωση σας στην Ευρώπη, ότι δεν είναι η πρώτη φορά, με το πρόσφατο ψήφισμα στην Ευρωβουλή, που η εικόνα της Ελλάδας έχει πάρει την κατιούσα.
Ένα Ψήφισμα που μιλά για την έλλειψη ελευθερίας του τύπου, την παραβίαση Ατομικών Δικαιωμάτων με το predator, τη διαφθορά αλλά και χρήση υπερβολικής βίας της αστυνομίας, την συνολική υποχώρηση του κράτους δικαίου.
Υπήρξε, και ένα άλλο ψήφισμα της Ευρωβουλής, που είχατε εσείς ζητήσει – μαζί με τον ΣΥΡΙΖΑ.
Για την κρίση του 2009.
Εκεί αναφέρεται ξεκάθαρα ότι η αναξιοπιστία της χώρας οφείλετο στην στατιστική απάτη της κυβέρνησης της ΝΔ. Γι’ αυτό εξαφανίσατε το ψήφισμα εκείνο.
Γι’ αυτό έκανε ότι δεν είδε τίποτα και η δικαιοσύνη.
Αυτή η αναξιοπιστία κόστισε τότε, κοστίζει και σήμερα στον Ελληνικό λαό.
Και τότε και τώρα, με τις δικές σας επιλογές, με δική σας ευθύνη.
Και τότε και τώρα, δεν λειτούργησαν και δεν λειτουργούν, τα αυτονόητα της δημοκρατίας.
Έλεγχος, διαφάνεια, λογοδοσία, αλήθειες.
Περίμενα από την τότε κρίση να βγουν κάποια συμπεράσματα.
Για τη λειτουργία της δημοκρατίας μας, του ελληνικού κράτους, των θεσμών, αλλά και της πολιτικής ζωής.
Ήλπισε ένα σημαντικό μέρος του Ελληνικού λαού, ότι η παράταξη που σήμερα κυβερνά, θα είχε αλλάξει. Εκσυγχρονιστεί. Απαλλαγεί από τα σύνδρομα της πελατειακής μας ιστορίας. Ότι θα είχε μάθει από τα λάθη στη διαχείριση που η ίδια έκανε και μας οδήγησε στα πρόθυρα της χρεοκοπίας, το 2009.
Αναδεικνύεται όμως και σήμερα με μεγάλη ένταση, ότι το μεγάλο πολιτικό δίλλημα της εποχής μας, είναι το ζήτημα της Δημοκρατίας.
Για εμάς δε τους πολιτικούς, η μεγάλη δημοκρατική πρόκληση της εποχής μας, είναι αν εμείς οι πολιτικοί θα εκφράσουμε χωρίς εξαρτήσεις, χωρίς ιδιοτέλεια, τα ευρύτερα συμφέροντα του λαού ή θα είμαστε έρμαια, αιχμάλωτοι ή και μέτοχοι στο πάρτυ των μεγάλων συμφερόντων.
Αν θα υπερασπιστούμε την αυτονομία της πολιτικής.
Αυτό αποτελεί και σήμερα τη μεγάλη διαχωριστική γραμμή των πολιτικών μας.
Αν μπροστά στις μεγάλες αλλαγές της εποχής μας, την κλιματική αλλαγή, τη ραγδαία εξέλιξη της τεχνολογίας, την τεχνητή νοημοσύνη, αλλά και τις γεωπολιτικές αλλαγές, θα έχει λόγο και δύναμη ο πολίτης.
Ώστε να διασφαλιστεί συλλογικά η σωστή αξιοποίηση όλων των πόρων, των γνώσεων και των τεχνολογιών.
Ώστε να ελέγχονται οι αποφάσεις για το κοινό καλό, για το συμφέρον των πολιτών.
Αν σε αυτήν τη μετάβαση, την τεχνολογική, την κλιματική, με τις αλλαγές παντού, στην παραγωγή, στις πόλεις, στην αγροτιά, στις συγκοινωνίες, στην κατανάλωση, στην ενέργεια, θα κληθεί ο πολίτης να συνδιαμορφώσει την πορεία της χώρας του και του μέλλοντος του.
´Η θα μείνει στο περιθώριο της ιστορίας.
Θύμα εκμετάλλευσης.
Σε έναν κόσμο όπου ο πλούτος, η γνώση και η εξουσία, ολοένα και περισσότερο θα συγκεντρώνονται σε χέρια λίγων, σε παλιά ή νέα κατεστημένα.
Κυρίες και Κύριοι Συνάδελφοι,
Όλα όσα βιώνουμε, όλα όσα ανέφερα, όλα όσα αποτελούν θέματα της υπό συζήτηση πρότασης δυσπιστίας, η τραγωδία των Τεμπών, οι υποκλοπές, οι υπεξαίρεση Προσωπικών Δεδομένων, η αδιαφάνεια και η διαφθορά, όλα μα όλα, δείχνουν ότι ο αγώνας μας, είναι αγώνας για τη δημοκρατία.
Ο αγώνας αυτός δεν είναι σημερινός.
Είναι διαχρονικός.
Ο Αδαμάντιος Κοραής, διανοητής και πρωτεργάτης του αγώνα για ελεύθερη Ελλάδα, γράφει στις σημειώσεις του για το Πολίτευμα:
«Με υπερβάλλοντα ζήλο πρέπει να ασκείται ο έλεγχος των δαπανών του δημοσίου επειδή οι πληρώνοντες τους φόρους πολίται έχουν το δίκαιον να ερευνώσιν αδυσωπήτως δια των αντιπροσώπων, που και πώς ξοδεύονται οι φόροι των». Προάγγελος της Διαύγειας.
Ζητούσε επίσης, την κατάργηση της εσωτερικής επιτήρησης και κατασκοπείας. Σαν να ήξερε για το Predator.
Γιατί η παραβίαση της ιδιωτικής σφαίρας είναι τελικά παραβίαση της ελευθερίας του ανθρώπου.
Ίσως, μια από τις σημαντικότερες παρατηρήσεις του ήταν η οικοδόμηση της ηθικής ενότητας του έθνους, δηλαδή η ηθική βάση της εθνικής ομοψυχίας.
Φιλελεύθερος διανοητής της Ελληνικής Επανάστασης.
Στον δήθεν φιλελευθερισμό της ΝΔ θα έβαζε πολύ κάτω από την βάση σήμερα.
Μιλούσε για μια Ελλάδα αξιών.
Αυτή πρέπει να οραματιζόμαστε.
Αξιών και όχι υπεραξιών.
Υπεραξιών των σουπερμάρκετ.
Υπεραξιών των ενεργειακών κολοσσών.
Υπεραξιών των ιδιωτικών νοσοκομείων – αύριο των ιδιωτικών πανεπιστημίων.
Υπεραξιών στην αγοραπωλησία γης, επιχειρήσεων και κατοικιών για τους ξένους και τα fund, που αφελληνίζουν την ελληνική οικονομία.
Την δραματική αυτή κατάσταση επιβεβαιώνει σήμερα και ο Διοικητής της ΤτΕ.
Λέει συγκεκριμένα:
«Υπάρχουν κλάδοι οι οποίοι σαφώς έχουν ολιγοπωλιακή δομή και αυτό αποδεικνύεται από τα spreads και τα margins. Η Ελλάδα χρειάζεται περισσότερο ανταγωνισμό, διότι όπως προκύπτει από μελέτες της Τράπεζας της Ελλάδος έχουμε ολιγοπώλια στα τρόφιμα, στα καύσιμα, στις τράπεζες και στην ιδιωτική νοσοκομειακή περίθαλψη.»
Που είναι, λοιπόν, οι ισχυροί δημοκρατικοί θεσμοί που θα προστατεύσουν τον πολίτη από την αυθαιρεσία των ισχυρών;
Που είναι οι δημοκρατικές διαδικασίες και ο πολιτισμός που θα προστατεύσουν και θα απελευθερώσουν τον Ελληνισμό από τις καθεστωτικές αντιλήψεις. Αντιλήψεις που αναγορεύουν σε αξία την εξουσία και αποδέχονται ως πρακτική το κονέ, τη μπάζα, τη μαγκιά και τελικά, το «μπάζωμα» της αλήθειας;
Η υποβάθμιση των δημοκρατικών θεσμών και διαδικασιών, στη χώρα μας, πανθομολογούμενη σε όλη της Ευρώπη, πάει χέρι χέρι με την ανέχεια, τη φτώχεια, την ανισότητα, την ακρίβεια, οδηγώντας την Ελλάδα, τους Έλληνες σύμφωνα με την πιο πρόσφατη έρευνα του Ινστιτούτου Γερμανικής Οικονομίας (IW), στην ίδια θέση με τις φτωχότερες χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης των «27».
Κυρίες και Κύριοι Συνάδελφοι,
Η φωνή των συγγενών των θυμάτων της τραγωδίας των Τεμπών, πρέπει να αποτελεί για όλους εμάς, παράδειγμα.
Είναι μια φωνή που μας έχει συγκλονίσει βαθύτατα.
Γιατί εκπέμπει ένα εκκωφαντικό μήνυμα δικαιοσύνης, κράτους δικαίου.
Μήνυμα ενάντια στην παραίτηση και την ιδιώτευση, που ναρκοθετούν δικαιώματα και υπονομεύουν το μέλλον μας.
Εκπέμπει μήνυμα ανάτασης, διεξόδου από ένα περιβάλλον τέλματος.
Πολιτισμικού, κοινωνικού και πολιτικού αδιεξόδου.
Αδιεξόδου που διαμορφώνεται από μια ιδεολογικοπολιτική αντίληψη και πρακτική, που αδιαφορεί για τη συνεχώς γιγαντούμενη ανισότητα και αγνόηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
Όχι, αγαπητοί συνάδελφοι την ΝΔ, δεν μας οδήγησε εδώ, στην πρωτοβουλία του ΠΑΣΟΚ – Κινήματος Αλλαγής, που στήριξαν και τα άλλα τρία κόμματα, καμμία διαπλοκή.
Εσείς, της ΝΔ, μας οδηγήσατε εδώ.
Γιατί εσείς υπηρετείτε τους ισχυρούς της ελιτ.
Εσείς υπονομεύετε τα αυτονόητα μιας δημοκρατικής πολιτείας.
Συγκαλύπτοντας τις δικές σας αθέμιτες πρακτικές.
Στην περίπτωση των Τεμπών, για ένα έγκλημα που ήταν προβλέψιμο – όπως γνωρίζουμε πια από εκθέσεις -, γιατί ήταν προϊόν ρουσφετιών, πελατειακής διαχείρισης, αδιαφάνειας και διαφθοράς.
Αλλά μας φέρατε εδώ γιατί υπάρχει και νέο έγκλημα. Εν εξελίξει.
Γιατί αν το πρώτο ήταν προβλέψιμο, το δεύτερο ήταν προαποφασισμένο.
Είναι το έγκλημα της συστηματικής συγκάλυψης.
Ένα έγκλημα που συνεχίζεται εις βάρος της δικαιοσύνης, της διαφάνειας, της δημοκρατίας και τελικά, των συμφερόντων και της ομοψυχίας του Ελληνικού λαού.
Αφυπνίσατε δημοκρατικά αντανακλαστικά.
Αναδείξατε – άθελα σας – με τις επιλογές σας, τη σημασία, την καθοριστική σημασία της δημοκρατίας για την ασφάλεια, την ευμάρεια, την προκοπή, την ισότητα, για ένα κράτος δικαίου που θα περιφρουρεί την αξιοπρέπεια κάθε πολίτη, του κάθε Έλληνα αλλά και του Ελληνισμού ολόκληρου.
Αυτό ίσως αποτελεί το μόνο, αλλά σημαντικό συμπέρασμα, από αυτήν την τραγωδία και τη συνεχιζόμενη περιπέτεια.
Η Παράταξη μας, η Δημοκρατική Παράταξη, έφερε θεσμούς που ενίσχυαν την αξιοκρατία, τη διαφάνεια στη διαχείριση των χρημάτων του Ελληνικού λαού, την αποκέντρωση της εξουσίας, ώστε να ελέγχεται από τον λαό, ένα κοινωνικό κράτος που στόχο έχει τη σιγουριά, την ασφάλεια του κάθε αδύναμου, τη δημοκρατική διαβούλευση και συμμετοχή για αποτελεσματικές αποφάσεις, τη διάκριση των εξουσιών για να ελέγχεται η αυθαιρεσία και η απληστία.
Το κράτος δικαίου.
Σε αυτόν τον αγώνα μένουμε πάντα πιστοί.
