Η επαίσχυντη δήλωση του στέιτ ντιπάρτμεντ, για «αμφισβητούμενα» νερά, Ανατολικά του Καστελλόριζου, δεν πρέπει να αφήσει κανένα ενδοιασμό, για το που το πάνε οι Αμερικανοί «σύμμαχοι» μας και όχι μόνο.
Στην προσπάθεια τους να απομακρύνουν την Τουρκία από την επιρροή της Ρωσίας, οι ΗΠΑ προωθούν το σχέδιο της συνδιαχείρισης και συνεκμετάλλευσης Ελλάδας και Τουρκίας στις θάλασσες του Αιγαίου και της Ανατολικής Μεσογείου.
Αυτή η στρατηγική δεν ενοχλεί καθόλου την αστική τάξη της χώρας μας, που μαζί με το αστικό πολιτικό προσωπικό της, συμμετέχει σε αυτά τα σχέδια, για να καρπωθεί όσο γίνεται περισσότερα κομμάτια από την αναδιανομή του ενεργειακού πλούτου και να καταστεί η χώρα μας σε ενεργειακό κόμβο, για τα συμφέροντα των μονοπωλίων και ισχυρών επιχειρηματικών ομίλων (βλ. όμιλος Λάτση ).
Αυτά τα συμφέροντα καθορίζουν την πολιτική μας σε Αιγαίο και Ανατολική Μεσόγειο, εμπλέκοντας την χώρα μας στο κουβάρι των ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών, που όσο ξεμπλέκεται φέρνει την οσμή του πολέμου όλο και πιο κοντά.
Είναι ψευδεπίγραφο και υποκριτικό αυτό που διακηρύσσουν τα αστικά κόμματα της χώρας μας ( ΝΔ – ΣΥΡΙΖΑ – ΚΙΝΑΛ κ.α.) ότι ΗΠΑ – ΝΑΤΟ – ΕΕ αποτελούν εγγυητές της σταθερότητας, της ασφάλειας και της Ειρήνης.
Ακριβώς το αντίθετο συμβαίνει.
Είναι μέρος του προβλήματος. Δρούνε σαν γκάγκστερ στην περιοχή και σαν μάνατζερ ισχυρών μονοπωλιακών κολοσσών, που η εκμετάλλευση των ενεργειακών πόρων, θα αποφέρει νέα υπερκέρδη, θα ενισχύσει την οικονομική τους ισχύ στον ανταγωνισμό.
Αυτές οι στρατηγικές και κατευθύνσεις έχουν αντιδραστικό – αντιλαϊκό πρόσημο και οι λαοί δεν πρέπει να συνταχθούν με αυτά τα σχέδια που μυρίζουν μπαρούτι.
Κατά επίφαση τα ονομάζουν «εθνικά» συμφέροντα, για να γίνουν οι λαοί κομμάτι των σχεδιασμών τους, αφού πρώτα χειραγωγούνται μέσο του εθνικισμού και του θρησκευτικού φανατισμού και εμποτίζονται με το μίσος για τους γείτονες λαούς, για να αποτελούν το χρήσιμο καύσιμο υλικό μιας πολεμικής σύρραξης η γενικευμένης σύγκρουσης, όταν εξαντληθούν οι πολιτικές και διπλωματικές κινήσεις και βρεθούν σε αδιέξοδα τα αντιλαϊκά παζάρια των ιμπεριαλιστών.
Τα συμφέροντα των κεφαλαιοκρατών με αυτά των λαών δεν ήταν ποτέ ταυτόσημα.
Οι λεγόμενες «Ελληνοτουρκικές» σχέσεις δεν λειτουργούν «αυτόνομα» και έξω από αυτό το πλαίσιο και είναι η ταμπακιέρα που θέλουν να κρύψουν επιμελώς από τους λαούς.
Τα συμφέροντα των αστικών τάξεων σε Ελλάδα και Τουρκία συγκρούονται για τις πηγές του ενεργειακού πλούτου, τους αγωγούς και τους δρόμους μεταφοράς εμπορευμάτων από την Ευρασία στην Ευρώπη.
Σχεδιασμοί που συστοιχίζονται με τις επιδιώξεις των ΗΠΑ – ΝΑΤΟ – ΕΕ στην περιοχή στον ανταγωνισμό τους με Ρωσία και Κίνα.
Σε αυτή την κατεύθυνση προβάλλει η αστική τάξη της Τουρκίας της διεκδίκησης της, με το σενάριο της συνεκμετάλλευσης και συνδιαχείρισης να παίρνει τον δρόμου του, μετά την δήλωση των Αμερικανών για «αμφισβητούμενα» ύδατα.
Αυτό το σχέδιο υπηρετούν και τα αστικά κόμματα της χώρας μας για λογαριασμό του κεφαλαίου, που καλλιεργούν τον εφησυχασμό στον Ελληνικό λαό, προτάσσοντας την ναρκοθετημένη πολιτική των Αμερικανονατοικών και Ευρωπαίων «συμμάχων» μας, για «διευθέτηση» και «ειρηνική επίλυση των διαφορών» μας με την Τουρκία.
Όποιος «διάλογος» γίνει θα είναι προσχηματικός, με την εποπτεία των ΗΠΑ – ΝΑΤΟ – ΕΕ να νομιμοποιούν την παράδοση κυριαρχικών μας δικαιωμάτων, στο όνομα της συνδιαχείρησης και συνεκμετάλλευσης.
Αυτά τα σχέδια πρέπει να αντιπαλέψουν και να καταδικάσουν οι λαοί.
Να παλέψουν ενάντια στις αστικές τάξεις των χωρών τους και των ιμπεριαλιστικών οργανισμών για αλλαγή συνόρων και αμφισβήτηση κυριαρχικών δικαιωμάτων.
Να παλέψουν ενάντια στις Αμερικανονατοικές βάσεις και την αποδέσμευση από αυτές τις λυκοσυμμαχίες.
Αγώνας που πρέπει να συνδυαστεί με την ανατροπή της εξουσίας των μονοπωλίων, για να γίνει οι λαοί νοικοκύρηδες στον τόπο του, με στόχο την λαϊκή ευημερία και κοινωνική πρόοδο, χωρίς ιμπεριαλιστικούς πολέμους, φτώχειες, κοινωνικές ανισότητες, δυστυχία και ανασφάλεια.
Εμπροσθοφυλακή αυτού του αγώνα μπορεί να γίνει ο λαός μας, με ισχυρό ΚΚΕ παντού, για την αντεπίθεση και την ανατροπή.
Σαββίδης Παναγιώτης
