Την ώρα που η πανδημία του «COVID-19» είναι σε εξέλιξη και οι ειδικές συνθήκες με περιοριστικά μέτρα δεν έχουν τερματιστεί, ήρθε η κυβέρνηση της ΝΔ και έφερε νομοσχέδιο για το φυσικό περιβάλλον που διευκολύνει την τσιμεντοποίηση και τη καταστροφή του, από τα μονοπώλια και τα ισχυρά επιχειρηματικά συμφέροντα.
Το νομοσχέδιο αυτό που είναι συνέχεια των αντιπεριβαλλοντικών διατάξεων επί ΣΥΡΙΖΑ θέλει να άρει κανονισμούς προστασίας του περιβάλλοντος, για να επιταχυνθούν και να διευκολύνουν αδειοδοτήσεις, με στόχο την εκμετάλλευση βουνών και δασών, με «επενδύσεις» που θα αδιαφορούν για την ισορροπία των οικοσυστημάτων, με ότι σημαίνει αυτό για την ποιότητα της ανθρώπινης ζωής.
Ένα νομοσχέδιο που αξίωνε ο Σύνδεσμος Ελλήνων Βιομηχάνων, για να μπορέσουν λιμνάζουσα κεφάλαια να αναπαραχθούν και να τους φέρουν νέα κέρδη που βρίσκει όμως την σφοδρή αντίδραση των τοπικών κοινωνιών, περιβαλλοντικών – οικολογικών οργανώσεων, την αντίδραση της κοινωνικής πλειοψηφίας.
Για αυτό η κυβέρνηση έφερε ένα τέτοιο νομοσχέδιο σε περίοδο περιοριστικών μέτρων λόγου «ΚΟΡΟΝΟΙΟΥ» γιατί υπολόγισε στις λιγότερες αντιστάσεις και πιέσεις από τις λαϊκές διαμαρτυρίες.
Η αποσυμφόρηση συσσωρευμένων κεφαλαίων επιτάσσει νέους ζωτικούς χώρους και πεδία εκμετάλλευσης και κερδοφορίας για το κεφάλαιο. Η περιβαλλοντική νομοθεσία με τον νέο νομοσχέδιο προσαρμόζεται σε αυτές τις επιταγές κάτι που αποτελεί την αρχιτεκτονική του.
Στον πυρήνα του νομοσχεδίου βρίσκονται οι κατευθύνσεις της ΕΕ και της πολιτικής των αστικών κυβερνήσεων για «πράσινη – βιώσιμη » ανάπτυξη και Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας (ΑΕΠ) με βουνά και κορυφογραμμές να έχουν ήδη παραδοθεί σε ισχυρά μονοπώλια και επιχειρηματικά συμφέροντα για εκμετάλλευση.
Η εμπειρία της περιοχής μας στην Πιερία με τις ανεμογεννήτριες που θέλουν να στήσουν στα Πιέρια όρη είναι χαρακτηριστική μια προοπτική που πρέπει να ματαιωθεί από την λαϊκή παρέμβαση και πάλη.
Το περιβαλλοντοκτόνο νομοσχέδιο λύνει παραπέρα τα χέρια του κεφαλαίου αφού το πλαίσιο αδειοδότησης γίνεται πιο ευέλικτο, υποτάσσοντας το έτσι στους κερδοσκόπους σχεδιασμούς και στόχους του.
Αποχαρακτηρίζουν περιοχές υψηλής περιβαλλοντικής αξίας και κατά επέκταση ειδικής προστασίας όπως οι περιοχές «NATURA», Εθνικούς δρυμούς ονομάζουν σε Εθνικά πάρκα για να διευκολυνθεί η επιχειρηματική παρέμβαση, εκχωρούν την μελέτη περιβαλλοντικών επιπτώσεων σε ιδιώτες, διευκολύνει την αδειοδότηση έργων (ΑΠΕ) ονομάζοντας τις ανεμογεννήτριες έργα «περιβαλλοντικής προστασίας», ακυρώνουν τους μέχρι τώρα δασικούς χάρτες, αλλάζοντας και το περιεχόμενο, το τι ονομάζουμε δάσος, νομιμοποιώντας με αυτό τον τρόπο την καταπάτηση δασικών εκτάσεων.
Τα παραπάνω ενδεικτικά συμπυκνώνουν πτυχές του νομοσχεδίου που καταδεικνύουν ότι παραδίδουν όλο τον φυσικό πλούτο στο κεφάλαιο, για να μην αφήσει τίποτα όρθιο, στο όνομα μιας «ανάπτυξης» ταξικής, μονομερής και αδίστακτης που θα φέρει μόνο υπερκέρδη σε λίγα χέρια, με την τσιμεντοποίηση και την καταστροφή του περιβάλλοντος.
Με την ψήφιση του νομοσχεδίου τίποτα δεν έχει τελειώσει ίσα – ίσα όλα τώρα αρχίζουν.
Το νομοσχέδιο αυτό που είναι καταδικασμένο στην συνείδηση της λαϊκής – κοινωνικής πλειοψηφίας και πρέπει να βρει σθεναρή αντίσταση γιατί εδώ και καιρό μονοπώλια και πολυεθνικές ρημάζουν βουνά, ποτάμια, λίμνες, θάλασσες.
Οι αντιστάσεις που αναπτύχθηκαν από διάφορα κινήματα το προηγούμενο διάστημα πρέπει να επανασχεδιάσουν της δράση τους.
Χωρίς τοπικιστικές παρωπίδες αυτός ο σχεδιασμός μπορεί να ενιαιοποιηθεί μέσα από ένα πανελλαδικό συντονισμό που θα βάζει στο επίκεντρο το κύριο πολιτικό ζήτημα ότι οι λαϊκές – κοινωνικές ανάγκες είναι ασυμβίβαστες με τα κέρδη του κεφαλαίου.
Το βασικό είναι να ξανασυζητήσουν οι τοπικές κοινωνίες, να ανασυντάξουν τις δυνάμεις τους, να πάρουν θέση σύλλογοι που ασχολούνται με το περιβάλλον, την φύση, τα βουνά, να συγκροτηθούν αγωνιστικές συσπειρώσεις σε πόλεις, νομούς, να αναζοωγοννηθούν οι υπάρχον συσπειρώσεις με νέες δυνάμεις, ξαναβλέποντας τα αγωνιστικά πλαίσια και ξεφεύγοντας από λογικές δημοσίων σχέσεων, παραγοντισμού και τοπικισμού.
Αυτός ο αγώνας, σε αυτή την κατεύθυνση είναι που θα δώσει νέα ώθηση, θα δημιουργήσει κλίμα αισιοδοξίας, θα γίνει πιο πλατύς, μαζικός, μαχητικός, θα τον μπολιάζει και με πολιτικά αιτήματα που θα είναι καρφιά στα σχέδια κυβερνήσεων και κεφαλαίου.
Μας έδειξαν τις προθέσεις τους και πόσο αδίστακτοι είναι.
Ας τις δείξουμε και εμείς χωρίς φόβο και υποταγή προτάσσοντας τις δικές μας ανάγκες που υπονομεύονται μόνιμα και σταθερά από τις πολιτικές του κεφαλαίου και το σύστημα τους.
Σαββίδης Παναγιώτης
