Σάκης Αρναούτογλου προς Κομισιόν: «Η Ελλάδα εκτός Ευρωπαϊκού χάρτη του θαλάσσιου τουρισμού – Ώρα για αξιοποίηση των ευρωπαϊκών εργαλείων»

Την υποαξιοποίηση των διαθέσιμων ευρωπαϊκών εργαλείων για την ανάπτυξη του θαλάσσιου τουρισμού στην Ελλάδα φέρνει στο προσκήνιο με ερώτησή του προς την Ευρωπαϊκή Επιτροπή ο ευρωβουλευτής του ΠΑΣΟΚ, Σάκης Αρναούτογλου.

Παρά το τεράστιο παράκτιο και νησιωτικό της δίκτυο, η Ελλάδα υστερεί δραματικά στην ανάπτυξη τουριστικών λιμένων. Ενδεικτικά, έως το 2030 αναμένεται να λειτουργούν μόλις 49 μαρίνες, την ώρα που η Γαλλία διαθέτει ήδη 1.403 και η Ιταλία 961. Η υστέρηση αυτή στερεί από τη χώρα μία σημαντική αναπτυξιακή δυνατότητα, ιδιαίτερα σε νησιωτικές και απομακρυσμένες περιφέρειες που εξαρτώνται από τον τουρισμό.

Ο Σάκης Αρναούτογλου υπενθυμίζει ότι, αν και η ίδρυση τουριστικών λιμένων αποτελεί εθνική αρμοδιότητα, η Ευρωπαϊκή Ένωση διαθέτει πληθώρα στρατηγικών και χρηματοδοτικών εργαλείων – όπως το Ταμείο Συνοχής, το ΕΤΠΑ, το InvestEU και ο Μηχανισμός Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας – που μπορούν να στηρίξουν βιώσιμες επενδύσεις στον θαλάσσιο τουρισμό, ενισχύοντας την περιφερειακή συνοχή και τη γαλάζια οικονομία.

Με την ερώτησή του προς την Επιτροπή, ο ευρωβουλευτής ζητά:

• την αξιολόγηση της άνισης κατανομής επενδύσεων σε τουριστικές υποδομές μεταξύ των κρατών-μελών,

• την πρόβλεψη για στοχευμένα ευρωπαϊκά προγράμματα στήριξης κρατών με διαρθρωτική υστέρηση στον θαλάσσιο τουρισμό, όπως η Ελλάδα,

• καθώς και τη στρατηγική της ΕΕ για τη στήριξη ενός βιώσιμου μοντέλου ανάπτυξης του θαλάσσιου τουρισμού στις παράκτιες και νησιωτικές περιοχές.

«Η Ελλάδα έχει όλες τις προϋποθέσεις να πρωταγωνιστήσει στον θαλάσσιο τουρισμό. Αυτό που λείπει είναι η αξιοποίηση των διαθέσιμων ευρωπαϊκών εργαλείων και ο σχεδιασμός βιώσιμων υποδομών που θα στηρίζουν τοπικές κοινωνίες και οικοσυστήματα», δήλωσε σχετικά ο Σάκης Αρναούτογλου.

Ακολουθεί ολόκληρο το κείμενο της ερώτησης:

Θέμα: Ανισότητες στην ανάπτυξη τουριστικών λιμένων στην ΕΕ – Υποαξιοποίηση ευρωπαϊκών εργαλείων από την Ελλάδα

Σύμφωνα με πρόσφατα στοιχεία, η Ελλάδα παραμένει ουραγός στην ανάπτυξη τουριστικών λιμένων, παρά το εκτενές παράκτιο και νησιωτικό της δίκτυο και τις υψηλές δυνατότητες για θαλάσσιο τουρισμό. Συγκεκριμένα, έως το 2030 εκτιμάται ότι θα λειτουργούν μόλις 49 μαρίνες στη χώρα, όταν η Γαλλία και η Ιταλία διαθέτουν ήδη 1.403 και 961 αντίστοιχα. Η υστέρηση αυτή έχει ως αποτέλεσμα την περιορισμένη αξιοποίηση του θαλάσσιου τουρισμού ως πηγής βιώσιμης ανάπτυξης, ειδικά σε νησιωτικές και απομακρυσμένες περιφέρειες.

Παρά το γεγονός ότι η ίδρυση τουριστικών λιμένων αποτελεί εθνική αρμοδιότητα, η Ευρωπαϊκή Ένωση διαθέτει στρατηγικά και χρηματοδοτικά εργαλεία (Ταμείο Συνοχής, ΕΤΠΑ, InvestEU, Μηχανισμός Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας), τα οποία μπορούν να ενισχύσουν τέτοιες επενδύσεις, στο πλαίσιο της περιφερειακής συνοχής και της βιώσιμης γαλάζιας οικονομίας.

Με βάση τα παραπάνω ερωτάται η Επιτροπή:

Πώς αξιολογεί την άνιση κατανομή επενδύσεων σε τουριστικές υποδομές, και ιδίως τουριστικούς λιμένες, μεταξύ των κρατών-μελών;

Υπάρχει πρόβλεψη για στοχευμένα ευρωπαϊκά προγράμματα στήριξης κρατών-μελών που παρουσιάζουν διαρθρωτική υστέρηση στον θαλάσσιο τουρισμό, όπως η Ελλάδα;

Πώς σκοπεύει η Επιτροπή να ενισχύσει τη στρατηγική της ΕΕ για τον θαλάσσιο τουρισμό, ώστε να υποστηριχθεί η μετάβαση σε ένα βιώσιμο μοντέλο ανάπτυξης που να ενισχύει τη νησιωτική και παράκτια οικονομία;