Αποθρασυνόμενος και αφιονισμένος πλέον ο ναζιστικός βραχίονας του κυβερνώντος κόμματος, βάλθηκε τον τελευταίο καιρό να μας γυρίσει πίσω πολιτικά σε εποχές σκοτεινές, εποχές επώδυνες, εποχές βουτηγμένες στο μίσος και τον απανθρωπισμό. Και αν τότε τον πρώτο μετά τον εμφύλιο καιρό, ήταν αναμενόμενη η συμπεριφορά των νικητών της αδερφοφάγας σφαγής, οι ακραίες διώξεις, οι δολοφονίες , οι εκτοπισμοί, και οι ανείπωτες κακουχίες δημοκρατών και αριστερών συμπολιτών μας , σήμερα μετά από εβδομήντα χρόνια, μεσούσης της δημοκρατίας – λέμε τώρα – ποιος ο λόγος που υπουργοί και στελέχη της ΝΔ προβαίνουν δημόσια σε λεκτικές ακρότητες, υβριστικές και προκλητικές για τους πολιτικούς τους αντιπάλους; Δηλώσεις και μαύροι αστεϊσμοί που ευθέως παραπέμπουν σε ολοκληρωτική, δικτατορική νοοτροπία. «Δεξιός είναι ο επιδέξιος, ο καλότυχος, ο καλός, ο ικανός. Αριστερός είναι ο γρουσούζης, ο ανίκανος, ο ανεπρόκοπος …».
Είναι η τοποθέτηση σε δημόσια συζήτηση στην τηλεόραση, του Αδ. Γεωργιάδη του υπουργού ανάπτυξης, του όψιμου δημοκράτη, του… αποκηρύξαντος το πρόσφατο μαύρο πολιτικό του παρελθόν, του γονυπετούς ενώπιον του Ισραηλιτικού συμβουλίου, αντισημίτη για άφεση αμαρτιών και συγχώρεση για όσα έγραφε και έλεγε εξυμνώντας το ολοκαύτωμα. Δηλώσεις και εκτιμήσεις που αν κάποιος τυχαία τις διάβαζε δίχως να δώσει την ανάλογη σημασία ποιος τις έκανε και πότε, θα λεγε πως αυτές ανήκουν στις αρχές της δεκαετίας του 50 και σε πρόσωπα ακραίων αντιδημοκρατικών αντιλήψεων. Πολιτικοί εραστές, αμετανόητοι εκείνης της μετεμφυλιακής… δημοκρατίας στην οποία τα πάντα επιτρέπονταν εναντίον του … εσωτερικού εχθρού, αρχής γενομένης από την πιο χοντροκομμένη, αρχέγονη προπαγάνδα, όπως την δίδαξε και εφάρμοσε οι ιδεολογικός τους πρόγονος Γκαίμπελς, και που στόχευε στην πλήρη ηθική εξουθένωση του αντιπάλου, την δολοφονία χαρακτήρα όπως λέμε σήμερα. Και αν τα παραπάνω δεν αρκούσαν το επόμενο βήμα ήταν η φυσική εξόντωση. Τι να εννοούσε άραγε ο Άδωνις – γιατί για τους αριστερούς, εντάξει το εμπεδώσαμε – με την αξιοσύνη, την ικανότητα, την καλοτυχία, την καλοσύνη των δεξιών; Ίσως αν αναφέρεται σε εκείνους της κατοχής που ένα σημαντικό τους μέρος όντως επέδειξε επιδεξιότητα και ικανότητα και ζυγίζοντας σοφά τα πράγματα, διάλεξε την συνεργασία με τον κατοχικό δυνάστη, με το αζημίωτο βέβαια πάντα, προστατεύοντας ταυτόχρονα και την …πατρίδα από ένα ενδεχόμενο κομμουνιστικό… μινώταυρο. Επίσης η καλοσύνη, άλλο ένα χαρακτηριστικό κατά τον υπουργό του Κυριάκου, των δεξιών…πατριωτών, την καλοσύνη των κουκουλοφόρων για την οποία είχαν να λένε όσοι πατριώτες κρατούμενοι των Γερμανών έτυχε να τούς αντικρύσουν εν δράσει. Όσο για την καλοτυχία τους, αυτή κανείς δεν την αρνιέται. Τυχεροί λοιπόν αφού μετά την απελευθέρωση το μετεμφυλιακό κράτος τους αντάμειψε γενναιόδωρα για τις…τεράστιες θυσίες και … υπηρεσίες που προσέφεραν στη έρμη την πατρίδα.
Όχι για να μην απορούν, όλοι αυτοί οι κακόπιστοι, οι κακεντρεχείς, οι αμφισβητίες και οι συνήθεις…αρνησιπάτριδες για το τι ήθελε να πει και τι να εννοούσε ο Άδωνις. Μα προπάντων για να υπενθυμίσει σε κάποιους που τρέφουν ψευδαισθήσεις ύπαρξης δημοκρατικών ευαισθησιών αυτής της κυβέρνησης, ότι ο ακροδεξιός της άξονας είναι αρκετά ισχυρός , ώστε να κάνει και να λέει ότι θέλει.
ΥΓ. Τα άλλα τα περί γρουσουζιάς, ανικανότητας και ανεπρόκοπους αριστερούς, δεν σκέφτηκε ο υπουργός, μήπως στενοχωρήσουν τον αρχηγό του τον Κυριάκο, αφού οι παραπάνω χαρακτηρισμοί ως γνωστόν του προκαλούν μια κάποια αμηχανία;
