Από τις 6 ως τις 9 Απριλίου θα λάβει χώρα το 7ο Οικονομικό Φόρουμ των Δελφών, όχι σε μια οπουδήποτε περιοχή της χώρας, αλλά εκεί όπου άνθισε η Δελφική Αμφικτυονία, ο προπομπός του ΟΗΕ! Διαβάζοντας τα ονόματα όλων των ομιλητών διαπιστώνεται ότι απουσιάζουν ηχηρά ονόματα Ρώσων και Ουκρανών, οι χώρες των οποίων βρίσκονται στο επίκεντρο της πρόσφατης πολεμικής σύρραξης.
Οι ερμηνείες της εξέλιξης αυτής είναι δυο: Είτε δεν προσκλήθηκαν, είτε προσκλήθηκαν και δεν αποδέχθηκαν την πρόκληση. Η πρώτη ερμηνεία, αν και άκομψη ενέργεια αν συνέβη, είναι μάλλον εκτός συζήτησης. Ως προς τη δεύτερη, ένα τέτοιο φόρουμ είναι ό,τι καλύτερο για να προβληθούν οι θέσεις των αντιμαχομένων δίνοντας παράλληλα την ελπίδα μιας αναπάντεχης προσέγγισης.
Αν προσκλήθηκαν λοιπόν και δεν αποδέχθηκαν την πρόσκληση προτάσσοντας ένα σύνολο από αιτίες, που συνδέονται με τον εκεί πόλεμο –ενώ αυτές δεν υφίστανται όταν συμμετέχουν σε άλλες διεθνείς συναντήσεις, βλ. Αττάλεια– τότε ας προβληματιστούμε για δυο πράγματα. Τόσο για την εμβέλεια του Φόρουμ, όσο και για το «βάρος» της χώρας μας. Αιτίες και προφάσεις για μη συμμετοχή πρωτοκλασάτων πολιτικών σε διεθνείς συναντήσεις –που θεωρούνται κορυφαίες– υπάρχουν πάντοτε πολλές! Η οποιαδήποτε όμως άρνησή τους θέτει εύλογα ερωτήματα!
Δεν είναι υπερβολή να ισχυριστούμε ότι η Ελλάδα χάνει έδαφος σε θέματα διεθνούς διπλωματίας κατά την πρόσφατη περίοδο. Αντίθετα η Τουρκία αναβαθμίζεται. Η δεύτερη ας σημειωθεί, ότι παραμένει ανοιχτή στους Ρώσους μεγιστάνες και στα χρήματά τους, πουλά υπερσύγχρονα όπλα στους Ουκρανούς, έχει αφήσει ανοιχτό τον αναέριό της χώρο στους Ρώσους και τέλος δεν αντιμετωπίζει κυρώσεις από τη Δύση αν και παραμένει «εκτός γραμμής»!
Η αναβάθμιση της χώρα μας διεθνώς συνδέεται με τη χρήση όλων των εργαλείων που οφείλει να ενεργοποιεί η εξωτερική της πολιτική. Βέβαια οφείλουμε πρώτιστα να πείσουμε τη διεθνή κοινότητα για τη σοβαρότητά μας και τη βαρύνουσα σημασία που μπορούμε να έχουμε σε νευραλγικά θέματα επίλυσης κρίσεων.
Δεκάδες Ινστιτούτα και Κέντρα Ερευνών σε όλο τον πλανήτη εξυπηρετούν τις ανάγκες της εξωτερικής πολιτικής των χωρών τους. Το βλέπουμε και εντός των κρατών–μελών της Ένωσης. Η ΕΕ και η σε εμβρυακή ηλικία Κοινή Εξωτερική της Πολιτική και Πολιτική Ασφάλειας δεν εμποδίζει στην ανάπτυξη διπλωματικών πρωτοβουλιών σε εθνικό επίπεδο!
Όταν προτείναμε παλαιότερα τη δημιουργία ενός Θερινού Νταβός, που θα λειτουργούσε σε νησί, φέροντας ως όνομα «Το νησί της Τέχνης και της Φιλοσοφίας», τότε κάποιοι τρόμαξαν από την αυτονόητη ιδέα, καθώς απορρύθμιζε τον συμβατικό τρόπο σκέψης τους. Η πρόταση που αφορούσε μια επένδυση της τάξης των 2-3 δισεκατομμυρίων ευρώ, προκάλεσε το διεθνές ενδιαφέρον σε κάθε παρουσίαση στη Ν. Υόρκη κ.ά. (βλ. αναλυτικότερα, http://mardas.eu//wp-content/uploads/2018/06/Stratigiki_Anaptiksis.pdf σελ. 12-14).
Ένας από τους σκοπούς του νησιού αυτού θα ήταν η διπλωματική αναβάθμιση της Ελλάδας, καθώς θα λειτουργούσε ως διαρκής χώρος διαβούλευσης και επίλυσης προβλημάτων, κρίσεων και πολλών άλλων ζητημάτων με επίκεντρο της ειρήνη!
