Δεν είναι λίγες φορές που εκπρόσωποι των αστικών κομμάτων (ΝΔ – ΣΥΡΙΖΑ – ΠΑΣΟΚ) σε διάφορα τηλεοπτικά πάνελ ή ραδιοφωνικές εκπομπές είπαν, ότι οι πολιτικές διαφορές ανάμεσα τους είναι μικρές και ότι μπορούνε να τα βρούνε μεταξύ τους.
Να θυμίσουμε ενδεικτικά δήλωση της Ντόρας Μπακογιάννη βουλευτής της ΝΔ να λέει ότι «μπορεί να λένε ότι λένε στον Σύριζα, επί της ουσίας, όμως, δεν υπάρχουν διαφορές μεταξύ μας».
Να θυμηθούμε επίσης την δήλωση της εκπροσώπου τύπου του ΣΥΡΙΖΑ Πόπη Τσαπανίδου «Εδώ δεν μιλάμε να συγκρίνουμε 2 κόμματα, γιατί δεν έχουμε καμιά διαφορά μεταξύ μας»
Και από κοντά το ΠΑΣΟΚ δήλωση του αρχηγού του Νίκου Ανδρουλάκη να λέει «Κυβέρνηση θα υπάρξει, είμαστε υπέρ των κυβερνήσεων συνεργασίας».
Και το κάνουμε ξεκάθαρο. Όταν λένε αυτοί «ότι οι διαφορές μεταξύ τους είναι μικρές και μπορούν να τα βρουν» εννοούν, πως θα συνεχιστεί η αντιλαϊκή πολιτική και η διαχείρισης της, στο έδαφος των οξυμένων καπιταλιστικών ανταγωνισμών, κρίσεων του συστήματος και των πολέμων.
Εννοούν ότι θα συνεχιστεί η υποβάθμιση του λαϊκού βιοτικού επιπέδου στηρίζοντας ισχυρά επιχειρηματικά – καπιταλιστικά συμφέροντα.
Επιχειρηματικά – καπιταλιστικά συμφέροντα που είναι έτοιμα να ξεκοκαλίσουν νέα κονδύλια από το περιβόητο «ταμείο ανάκαμψης», το κοινό πρόγραμμα των ΝΔ – ΣΥΡΙΖΑ – ΠΑΣΟΚ, το οποίο είναι ένα «μνημόνιο» και πατάει στην πείρα των προηγούμενων «μνημονίων», αφού κάθε εκταμίευση δόσεων και πριμοδότησης του κεφαλαίου θα συνοδεύεται προαπαιτούμενα μέτρα αντιλαϊκού περιεχομένου.
Ο λαός δεν έχει ανάγκη μια κυβέρνηση που θα του λέει πως θα ζει φτωχά, χωρίς απαιτήσεις και δικαιώματα και θα του τραβάνε καθημερινά την θηλιά του «δημοσιονομικού κορσέ» για να ζει με ψίχουλα και χωρίς παροχές, στηρίζοντας παράλληλα και ποικιλόμορφα με δις ευρώ το μεγάλο κεφάλαιο, τους επιχειρηματικούς ομίλους.
Σε αυτή την στρατηγική θα κουμπώσουν οι πολιτικές της επόμενης κυβέρνησης, όπως έγινε με όλες τις προηγούμενες κυβερνήσεις (για αυτό φτάσαμε εδώ που φτάσαμε) απλά προεκλογικά μαλώνουν ποιος θα είναι ο πρωταγωνιστής και ποιος ο κομπάρσος στην διαχείριση της αντιλαϊκής πολιτικής που θέλει τον λαό γονατισμένο και απαθή.
Για αυτή την σταθερότητα μιλάνε ΝΔ – ΣΥΡΙΖΑ – ΠΑΣΟΚ, την σταθερότητα της αντιλαϊκής ρότας, όπως έχουν δεσμευτεί στην ΕΕ και στα διάφορα επιτελεία της ολιγαρχίας του πλούτου, με τα κέρδη – υπερκέρδη τους να μένουν ανέγγιχτα και η ανταγωνιστικότητα να λειτουργεί σαν τον Προκρούστη των λαϊκών – κοινωνικών δικαιωμάτων σε όλη την Ευρώπη και τον κόσμο, αφού καπιταλιστικά κέρδη και λαϊκά δικαιώματα είναι έννοιες ασύμβατες.
Για αυτό η επόμενη αστική – αντιλαϊκή κυβέρνηση, όποια και να είναι αυτή (είτε αυτοδύναμη, είτε ανοχής, είτε συνεργασίας) πρέπει να βγει όσο γίνεται πιο αδύναμη, να δεχτούν πλήγματα τα κόμματα της αστικής διαχείρισης και οι εφεδρείες τους, ισχυροποιώντας παράλληλα το ΚΚΕ για να έχουμε την επόμενη των εκλογών δυνατό λαό.
Αυτό είναι το πραγματικό διακύβευμα των εκλογών.
Δυνατός λαός με ισχυρό ΚΚΕ, για να σταθεί όρθιος στα πόδια του, να πάρει ανάσες και χωρίς μοιρολατρίες και ηττοπάθειες να εντεινει και να συνεχίσει τον αγώνα και την παλη για να ακυρώσει αντιλαϊκά μέτρα, να καθυστερήσει μέτρα, να διεκδικήσει αιτήματα που θα απατάνε στις ανάγκες του για το δικαίωμα στην δουλειά, για ικανοποιητικούς μισθούς, για διεύρυνση των ασφαλιστικών δικαιωμάτων, για το δικαίωμα στην υγεία, στην στέγη, στην μόρφωση των παιδιών του κα, και να οργανώσει από καλύτερη θέση την γραμμή της αντεπίθεσης.
Κλείστε τα αυτιά σας στις προεκλογικές φανφάρες των υποψηφίων των αστικών κομμάτων, που πολλές φόρες υποτιμάνε την νοημοσύνη του λαού, στην προσπάθεια τους να υφαρπάξουν την λαϊκή ψήφο και να την στρέψουν εναντίον του με τις πολιτικές που εκπροσωπούν.
Εξάλλου είναι χαρακτηριστικό αυτό που είπε ο διοικητής της τράπεζας της Ελλάδας κος Στουρνάρας πριν 2 εβδομάδες. «Αλλο τι λένε προεκλογικά ότι θα κάνουν και άλλο τι θα κάνουν μετεκλογικά. Δεν μπορώ να διανοηθώ κόμματα συστημικά, ευρωπαϊκά, να συμπεριφερθούν αλλιώς απ’ ό,τι συμπεριφέρθηκαν στην κρίση».
Μόνο το ΚΚΕ διακηρύσσει σε όλους τους τόνους ότι δεν υπάρχουν σωτήρες και μόνο «ο λαός θα σώσει τον λαό» με τον αγώνα του, συγκρούοντας με την στρατηγική του κεφαλαίου, που υπηρετούν όλα τα κόμματα του αστικού τόξου ΝΔ – ΣΥΡΙΖΑ – ΠΑΣΟΚ) μαζί και οι μακιγιαρισμένες με αντισυστημικότητα εφεδρείες και φασιστικά μορφώματα.
Στις 21 Μαΐου ψηφίζουμε, δυναμώνουμε το ΚΚΕ, για να είναι ο λαός πρωταγωνιστής των εξελίξεων και όχι θεατής, υποταγμένος και συμβιβασμένος με την φτώχεια, την μιζέρια και ανασφάλεια που του καλούν όλοι οι υπόλοιποι να ζήσει.
Σαββίδης Παναγιώτης
