Η κυβέρνηση με την μέθοδο του «μαστιγίου», του εκφοβισμού και των εκβιασμών ετοιμάζεται να εφαρμόσει σε πρώτη φάση στον κλάδο της υγείας, το μέτρο της αναστολής της εργασίας, γιατί εργαζόμενοι δεν έχουν πειστεί για την αναγκαιότητα του εμβολιασμού τους.
Πρόκειται για μια αρνητική εξέλιξη που την ευθύνη ολοκληρωτικά την έχει η ίδια που αντιμετωπίζει τη υγεία σαν εμπόρευμα βάζοντας την στο ζύγι κόστος – όφελος με ότι αυτό συνεπάγεται.
Με αυτή την λογική αντιμετωπίζει την πανδημία από την αρχή, αφήνοντας αθωράκιστο το δημόσιο σύστημα υγείας (προσωπικό, υλικά, ενίσχυση ΠΦΥ με επανασχεδιασμό), όπου με τις παλινωδίες και τις αντιφάσεις της, έχει στρέψει μεγάλο κομμάτι του πληθυσμού ενάντια στον εμβολιασμό τους, δίνοντας χώρο να δράσουν διάφοροι αντιδραστικοί, σκοταδιστικοί, φασιστικοί θύλακες.
Με τους χειρισμούς της έχει φτάσει στο σημείο να απαξιώνει την ίδια την επιστήμη και επιστήμονες, κάνοντας κάποιους από αυτούς (2 με 3) μαϊντανούς τηλεοπτικών πάνελ, για να παπαγαλίζουν την αντιυγειονομική πολιτική της, που χαράζεται με προχειρότητα και με το βλέμμα να εξυπηρετούνται ημέτεροι η άλλα οικονομικά και πολιτικά συμφέροντα.
Σε αυτό τον καμβά έρχεται τώρα να στείλει χιλιάδες εργαζόμενους στο σπίτι τους, για να συγκαλύψει τις δικές της τραγικές ανεπάρκειες αλλά κυρίως τις πολιτικές που υπονομεύουν παραπέρα το δημόσιο σύστημα υγείας, κλείνοντας επιδεκτικά το μάτι σε διάφορους επιχειρηματικούς ομίλους που δρούνε στον κλάδο της υγείας.
Η «ατομική» ευθύνη έγινε το εργαλείο για να ξεπλένει τις πολιτικές της επιλογές και να ενοχοποιείται ο οποιοιδήποτε εκτός από αυτήν που έχει την πρώτη και κύρια ευθύνη.
Μετέτρεψε το εμβόλιο από όπλο και ανάγκη που απορρέει από την ιστορική πείρα και την επιστήμη σε διχαστικό όπλο διαιρώντας τον λαό σε εμβολιασμένους και αντιεμβολιαστές.
Είναι μια αντιπαράθεση κίβδηλη, αποπροσανατολιστική και βολική για το σύστημα και την κυβέρνηση, αφού δεν βάζει στο επίκεντρο την πολιτική της εμπορευματοποίησης της υγείας και του φαρμάκου, που παίρνει υπόψη μόνο τα κέρδη των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων και όχι την ικανοποίηση των σύγχρονων κοινωνικών αναγκών.
Σε αυτή την κατεύθυνση αμφισβητήθηκαν τα εμβόλια που ο άγριος ανταγωνισμός ισχυρών καπιταλιστικών επιχειρήσεων για το ποιος θα πάρει τα μεγαλύτερα μερίδια από την αγορά των τρισεκατομμυρίων δολαρίων, ευνόησε το κλίμα της καχυποψίας και του ανορθολογισμού.
Η συνολική διαχείριση της Πανδημίας από την κυβέρνηση είναι επικίνδυνη για τον λαό και πρέπει να αντιπαλευτεί οργανωμένα, συντονισμένα, με δράση και κλιμάκωση και όχι μόνο από τον υγειονομικό κόσμο.
Να αμφισβητηθεί αγωνιστικά το μέτρο της διαθεσιμότητας και αναστολής εργασίας ώστε κανένας εργαζόμενος να μην χάσει την δουλειά του.
Να μην περάσει ο διαχωρισμός των εργαζομένων και να καταργηθούν όλες οι αντιδραστικές διατάξεις που με πρόσχημα την ανάγκη για καθολικό εμβολιασμό οδηγούν σε ποινές, στέρηση μισθού και απολύσεις.
Να μην περάσουν τα σχέδια για ιδιωτικοποιήσεις με συγχωνεύσεις μονάδων υγείας και επέκταση των Συμπράξεων Δημοσίου και Ιδιωτικού Τομέα (ΣΔΙΤ).
Να ενισχυθούν οι δημόσιες μονάδες υγείας και πρόνοιας με προσλήψεις μόνιμου προσωπικού με επείγουσες διαδικασίες και μονιμοποίηση όλων των συμβασιούχων. Ένταξη στα Βαρέα και Ανθυγιεινά.
Οι εργαζόμενοι στον κλάδο της υγείας μακριά από ανορθολογικές και σκοταδιστικές αντιλήψεις μπορούν να δώσουν τον αγώνα ενάντια στον εκφοβισμό και τις απειλές, διεκδικώντας παράλληλα ένα αναβαθμισμένο δημόσιο σύστημα υγείας.
Σε αυτόν τον αγώνα να γίνουμε όλοι μια γροθιά και να παλέψουμε, ενωμένοι και με αλληλεγγύη, γιατί η υγεία είναι κοινωνική ανάγκη και όχι εμπόρευμα που θα πουλιέται με σκοπό το κέρδος.
Σαββίδης Παναγιώτης
