Ο Γιάννης ήταν ένας πολύ γνωστός επιστήμονας στην επιστήμη της τηλεπικοινωνίας και στις σχετικές επιστήμες. Είχε καταφέρει πολλά σε όλη του την καριέρα, παρόλο που ήταν ακόμη αρκετά νέος. Ένα βράδυ, συνάντησε τον Γιώργο σε ένα μπαρ. Ο Γιώργος ήταν αγρότης με σημαντική έκταση γης στην ιδιοκτησία του, αλλά είχε, φυσικά, λιγότερες γνώσεις για τις έξυπνες τεχνολογίες. Αυτό το βράδυ γεννήθηκε μια ολοκαίνουργια ιδέα.
Ο Γιώργος είχε σχεδόν 1000 στρέμματα γης, κυρίως οπωρώνες (μηλιές, αχλαδιές κλπ.). Είχε σημαντικό πρόβλημα κάθε χρόνο με την έλλειψη ανθρώπινου δυναμικού την περίοδο της συγκομιδής των καρπών. Ο Γιάννης του έδωσε την ιδέα να αγοράσει ένα αγροτικό ρομπότ για να του κάνει τη δουλειά. Ήταν και οι δύο ενθουσιασμένοι, αλλά υπήρχαν μερικά τεχνικά ζητήματα που έπρεπε να λύσει ο Γιάννης. Αυτά αφορούσαν στη μεταβλητότητα από καλλιέργεια σε καλλιέργεια και από δένδρο σε δένδρο. Ο Γιώργος αγόρασε ένα ωραίο ρομπότ συγκομιδής με σημαντικές δυνατότητες (Εικόνα).
Ενδεικτικά, το ρομπότ μπορεί να πιάσει μήλα με μια ειδικά σχεδιασμένη, πνευματικά κινούμενη, μαλακή λαβή με τέσσερα ανεξάρτητα ενεργοποιημένα δάχτυλα. Είναι εξοπλισμένο με σύστημα αναρρόφησης που πιάνει και εξάγει τα μήλα αποτελεσματικά, ενώ ελαχιστοποιεί τη ζημιά στον καρπό και στο ίδιο το δέντρο. Επιπλέον, το σύστημα αναρρόφησης τραβά το μήλο από το δέντρο στη λαβή του ρομπότ, μειώνοντας την ανάγκη να φτάσει η λαβή στο δέντρο και πιθανώς να το βλάψει (σπάσιμο κλαδιών). Η λαβή μπορεί να βγάλει περισσότερο από το 85% από το δέντρο που είχαν προγραμματιστεί για συγκομιδή. Τελικά, το ρομπότ σε πλήρη δυναμικότητα μπορεί να επιτύχει χρόνο συγκομιδής 7 δευτερολέπτων ανά μήλο.
Συνολικά, ήταν και οι δύο χαρούμενοι για αυτή την επένδυση και επιπλέον για τη λύση του προβλήματος του Γιώργου. Έχουν ήδη αρχίσει να σκέφτονται νέες έξυπνες τεχνολογίες που να εφαρμόζονται στα οπωροφόρα δέντρα.
