ΕΣΕΤ: 60 χρόνια αγώνες για την δημοσιογραφία και τους δημοσιογράφους στην ελληνική περιφέρεια

Η Ένωση Συντακτών Επαρχιακού Τύπου συμπληρώνει φέτος (2023) εξήντα χρόνια από την ίδρυσή της το 1963.

Η δύσκολη, γεμάτη αγώνες και περιπέτειες πορεία αυτού του Επαγγελματικού και Συνδικαλιστικού Σωματείου, παρουσιάστηκε στην έναρξη του 53ου Πανελλήνιου Δημοσιογραφικού Συνεδρίου της ΕΣΕΤ, το οποίο πραγματοποιήθηκε στην Αρκαδία 17-19 Μαρτίου 2023 (Αποστολοπούλειο Πνευματικό Κέντρο Τρίπολης). Αφιερώθηκε στα 10 από τα 26 ιδρυτικά μέλη που κατάγονταν και εργαζονταν τότε, το 1963, στην Πελοπόννησο

Συνοπτικό βίντεο με της πορεία της ΕΣΕΤ, 1963- 2023.

Η ίδρυση της Ένωσης Συντακτών Επαρχιακού Τύπου

Η Ένωση Συντακτών Επαρχιακού Τύπου προέκυψε από την ανάγκη των συντακτών – δημοσιογράφων οι οποίοι πριν 60 χρόνια εργάζονταν στην ελληνική επαρχία (περιφέρεια τη λέμε σήμερα) κυρίως σε εβδομαδιαίες, δισεβδομαδιαίες εφημερίδες. Ήταν σύμπραξη ανάγκης διότι τα άλλα υπάρχοντα τότε Σωματεία, Ενώσεις Συντακτών, δέχονταν για μέλη τους, μόνο τους δημοσιογράφους των ημερήσιων εφημερίδων.

Το ίδιο πρόβλημα αντιμετώπιζαν και οι ιδιοκτήτες των εβδομαδιαίων, δισεβδομαδιαίων και 15νθήμερων επαρχιακών εφημερίδων διότι δεν γίνονταν δεκτοί από τις Ενώσεις Ιδιοκτητών των Ημερησίων Εφημερίδων. Δεν είναι τυχαίο που και η Ένωση Ιδιοκτητών Επαρχιακού Τύπου ιδρύθηκε την ίδια χρονική περίοδο και τον ίδιο σχεδόν μήνα.

Εκείνη τη χρονική περίοδο εκδίδονταν εκατοντάδες εβδομαδιαίες, δισεδβομαδιαίες και 15νθήμερες εφημερίδες, σε όλη την επικράτεια, και ανάλογα πολλοί ήταν και οι εργαζόμενοι δημοσιογράφοι σ αυτές τις εφημερίδες. Αυτό που διαπίστωναν όμως ήταν ότι η διασφάλιση των εργασιακών τους δικαιωμάτων και η εξασφάλιση των όποιων προνομίων υπήρχαν ή δίνονταν για τον κλάδο των δημοσιογράφων δεν μπορούσε ή δεν υπήρχε θέληση να γίνει για αυτούς, από τα υπάρχοντα σωματεία. Έτσι ήταν αδήριτη ανάγκη να προχωρήσουν στην ίδρυση της Ένωσης Συντακτών Επαρχιακού Τύπου και σε συντομογραφία Ε.Σ.Ε.Τ.

Τον Δεκέμβριο του 1963, και συγκεκριμένα στις 20 Δεκεμβρίου, συγκεντρώθηκαν στην Αθήνα, από όλα σχεδόν τα γεωγραφικά διαμερίσματα της χώρας, την Πελοπόννησο, την Ήπειρο, την Μακεδονία, την Θράκη, την Θεσσαλία, την Στερεά Ελλάδα, τα Νησιά του Αιγαίου και την Κρήτη, 26 δημοσιογράφοι, οι περισσότεροι με πολλά χρόνια δημοσιογραφικής εργασίας.

ΙΔΡΥΤΙΚΑ ΜΕΛΗ

  1. Αποστολίδης Απόστολος
  2. Χατζηγεωργίου Νικόλαος
  3. Σεραφείμ Κωνσταντίνος
  4. Κωσταρά Σοφία
  5. Χατζηγεωεργίου Βασιλική
  6. Μπαμπίλης Χαράλαμπος
  7. Δουμπός Ιωάννης
  8. Βογιατζόγλου Ολύμπιος
  9. Δημητρόπουλος Άγγελος
  10. Δημόπουλος Ανδρέας
  11. Δημόπουλος Δημήτριος
  12. Παπαθεωδορόπουλος Ιωάννης
  13. Κουτάς Κλεομένης
  14. Λαβδιώτης Χαρίλαος
  15. Κίσσαβος Γεώργιος
  16. Αθανασιάδης Παναγιώτης
  17. Παπαστεριόπουλος Ηλίας
  18. Κωστάρας Ηλίας
  19. Ζακόπουλος Παναγιώτης
  20. Αγγελόπουλος Ιωάννης
  21. Μετζελόπουλος Σωτήριος
  22. Βουρνάς Μιχαήλ
  23. Ταπεινός Κωνσταντίνος
  24. Μοναστηριώτης Ιωάννης
  25. Πίττος Κωνσταντίνος
  26. Πάχη Αικατερίνη

Πραγματοποίησαν την 1η ιδρυτική Γενική Συνέλευση στην οποία αποφάσισαν να ιδρύσουν την Ένωση Συντακτών Επαρχιακού Τύπου, με έδρα την Αθήνα.

Προσωρινή  Διοικούσα Επιτροπή

Ζακόπουλος Παναγιώτης Πρόεδρος

Κίσσαβος Γεώργιος, Αντιπρόεδρος

Μοναστηριώτης Ιωάννης, Γενικός Γραμματέας

Σεραφείμ Κωνσταντίνος, Ταμίας

Ολύμπιος Βογιατζόγλου  και Ταπεινός Κωνσταντίνος, Μέλη

Εξέλεξαν επίσης την 1η πενταμελή Προσωρινή Διοικούσα Επιτροπή η οποία ανέλαβε να διεκπεραιώσει την διαδικασία έγκρισης του καταστατικού και να συγκαλέσει τα μέλη στην 1η Τακτική Γενική Συνέλευση για την εκλογή – σύμφωνα με το εγκεκριμένο καταστατικό – του πρώτου Διοικητικού Συμβουλίου του Σωματείου.

Έτσι ιδρύθηκε η ΕΝΩΣΗ ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ ΕΠΑΡΧΙΑΚΟΥ ΤΥΠΟΥ που είχε και έχει μέλη της σε όλη την ελληνική επικράτεια, σε όλη την ελληνική επαρχία.

Οι γραφειοκρατικές διαδικασίες εκείνης της περιόδου ήταν ιδιαίτερα χρονοβόρες, ενώ τα μέλη της Προσωρινής Διοικούσας Επιτροπής αντιμετώπιζαν και το πρόβλημα των μεγάλων αποστάσεων και της χρονοβόρας διαδικασίας για την συγκέντρωσή τους, για τις συνεδριάσεις του Διοικητικού Συμβουλίου αφού ήταν από διάφορες περιοχές της Ελλάδας. 

Όπως μαρτυρούν τα πρακτικά της Διοικούσας Επιτροπής πέρα από την εντολή για την διεκπεραίωση της διαδικασίας για την έγκριση του καταστατικού, τα μέλη της, με ιδιαίτερο ζήλο άρχισαν τις συζητήσεις και τις επαφές προκειμένου να γνωστοποιήσουν και να διεκδικήσουν για λογαριασμό των μελών δικαιώματα και προνόμια που εκείνο το χρονικό διάστημα υπήρχαν για τους δημοσιογράφους.

Στην 1η εκλογοαπολογιστική Γενική Συνέλευση (13-2-1966) εκλέχτηκε το 1ο αιρετό Διοικητικό Συμβούλιο το οποίο και ανέλαβε την διεκπεραίωση του δύσκολου έργου των διεκδικήσεων. 

Πρώτο αιρετό Διοικητικό Συμβούλιο 14-2-1966

Παπαθεοδωρόπουλος Ιωάννης, Πρόεδρος

Κίσσαβος Γεώργιος, Αντιπρόεδρος

Μοναστηριώτης Ιωάννης, Γενικός Γραμματέας

Σεραφείμ Κωνσταντίνος, Ταμίας

Βογιατζόγλου Ολύμπιος, Μέλος

Στο επόμενο χρονικό διάστημα πραγματοποιήθηκαν πολλές συναντήσεις και παραστάσεις σε αρμόδια κυβερνητικά στελέχη. Από τον Απρίλιο του 1967 προέκυψε το πραξικόπημα των στρατιωτικών, η χώρα πέρασε σε δικτατορικό καθεστώς, το οποίο συνέχισε να νομοθετεί και να διαμορφώνει τις επαγγελματικές και εργασιακές σχέσεις, για δε το δημοσιογραφικό επάγγελμα και τα Μέσα Ενημέρωσης, έδειξε ιδιαίτερο ζήλο κυρίως για να καταφέρει να ελέγξει και τα κατευθύνει την ενημέρωση των πολιτών.

Έτσι πρώτα με το Νομοθετικό Διάταγμα 346/1969 και ύστερα με τον Αναγκαστικό Νόμο 1004/1971 επιχείρησε να καθιερώσει κανόνες ελεγχόμενης λειτουργίας των Μέσων Ενημέρωσης και χειραγώγησης του έργου των δημοσιογράφων. Μια «νομοθετημένη» λογοκρισία και μια επιλογή για μόνο όσους συμφωνούσαν. Για τους άλλους, τους αντιδρώντες, αυτές που δεν βολεύονταν με εντολές και κατευθύνσεις, υπήρχαν οι διώξεις, οι φυλακίσεις, κ.α.

Η Ένωση Συντακτών Επαρχιακού Τύπου διεκδίκησε να ενταχθεί η ίδια ως Σωματείο στα αναγνωρισμένα επαγγελματικά σωματεία και για τα μέλη της, τους δημοσιογράφους, να έχουν την δημοσιογραφική αναγνώριση της πολιτείας στην εκτέλεση του έργου τους, ενώ διεκδίκησε και τα μέχρι τότε προνόμια των ατελειών που υπήρχαν για τους δημοσιογράφους.

Όταν διαπιστώθηκε ότι ούτε με το πρώτο νομοθέτημα, 346/1969 «Περί Τύπου», αλλά ούτε και με τον αναγκαστικό νόμο 1004/1971 «Περί Δημοσιογραφικού Επαγγέλματος», δεν εξασφαλίζονταν τα δικαιώματα ούτε της Ένωσης, ούτε των μελών της, το Διοικητικό Συμβούλιο, αντέδρασε. Πέρα από την διεκδίκηση με παραστάσεις, υπομνήματα και διαμαρτυρίες, ακολούθησε και τον δικαστικό δρόμο προσφεύγοντας στο Συμβούλιο Επικρατείας κατά του Α.Ν. 1004/1971.

Η συνέχεια γνωστή για εκείνη την περίοδο σε όσους τολμούσαν να διαφωνήσουν και να διαμαρτυρηθούν…  Έγινε η γνωστή επίσκεψη – επέμβαση της Αστυνομίας, στα γραφεία της Ένωσης, για την διάλυσή της, ενώ ο αρμόδιος Γενικός Γραμματέας Τύπου και Πληροφοριών (Παπαγγελής), μήνυσε τον Πρόεδρο Γεώργιο Κορολή και τον Γενικό Γραμματέα Ιωάννη Μοναστηριώτη για «παράνομη άσκηση του δημοσιογραφικού επαγγέλματος»!!!

Τελευταία Συνεδρίαση του Διοικητικού Συμβουλίου της ΕΣΕΤ 2-10-1971. …..

ΜΑΥΡΟ ΣΤΗΝ ΕΣΕΤ

…….. επόμενη συνεδρίαση 6 Φεβρουαρίου 1975!

Μετά την πτώση του δικτατορικού καθεστώτος με συντονισμένες προσπάθειες των μελών της ΕΣΕΤ, λόγω της μακράς αναστολής λειτουργίας της, αιτήθηκε ο διορισμός προσωρινού Διοικητικού Συμβουλίου για να προχωρήσει στην σύγκλιση Γενικής Συνέλευσης. 

Κατόπιν της υπ. αρίθμ. 332/1975 απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Αθηνών συνεδρίασε το διορισθέν Διοικητικό Συμβούλιο προκειμένου να συγκαλέσει Γενική Συνέλευση των μελών και να γίνουν οι νόμιμες και σύμφωνα με το καταστατικό αρχαιρεσίες προκειμένου  να συνεχίσει την λειτουργία της η ΕΣΕΤ.

Για τα δύο μέλη του τελευταίου Δ.Σ. προ της διάλυσης της ΕΣΕΤ από το δικτατορικό καθεστώς των Στρατιωτικών, τους Γεώργιο Κορολή και Ιωάννη Μοναστηριώτη, τα οποία τα «βάραινε» η μήνυση του Γεν Γραμματέα Τύπου και Πληροφοριών, μετά από αναβολές η υπόθεση εκδικάστηκε στις 8 Ιουλίου 1975 και αθωώθηκαν!

Αυτή ήταν μια μαύρη σελίδα δίωξης της Ένωσης Συντακτών Επαρχιακού Τύπου και των μελών της.

Το σταυρό αυτού του μαρτυρίου η ΕΣΕΤ τον σήκωσε και τον κουβάλησε μόνη της!

Κανένα άλλο Σωματείο δεν υπέστη τέτοια δίωξη και από κανένα δεν είχε η ΕΣΕΤ καμιά υποστήριξη!

Και στη συνέχεια όμως για την ΕΣΕΤ, δεν ήταν ο δρόμος, στρωμένος ρόδα!

Την όποια διεκδίκηση και ότι έχει καταφέρει, το πέτυχε μόνη της. Πολλές φορές μάλιστα αντιμετωπίζοντας προσκόμματα από τα Σωματεία του ίδιου χώρου!

Σε όσες συζητήσεις έγιναν για Συνδικάτο Τύπου ή για σύσταση δευτεροβάθμιου οργάνου, δηλ Ομοσπονδίας,  στο χώρο των δημοσιογραφικών Σωματείων η ΕΣΕΤ κλήθηκε και συμμετείχε σ αυτές της συζητήσεις. Από ένα σημείο και μετά ο κύκλος των συμμετεχόντων σ αυτές τις συζητήσεις περιοριζόταν ή ναυαγούσε η προσπάθεια.

Στην περίπτωση της Ομοσπονδίας ο κύκλος έκλεισε με συγκεκριμένα σωματεία, αφήνοντας «απ έξω» την ΕΣΕΤ και αρκετά άλλα σωματεία.

Κάποιοι αποφάσισαν πως μόνο αυτοί είναι δημοσιογράφοι. Δικό τους το δικαίωμα, δική τους και η  απόφαση. Δεν έχουν όμως το δικαίωμα να διεκδικούν προνόμια, και η πολιτεία να εκπληρώνει το αίτημα τους, που ουσιαστικά στερεί το συνταγματικά κατοχυρωμένο δικαίωμα, την αρχή της ελεύθερης επιλογής, της ελευθερίας του συνεταιρίζεσθαι.

Τέτοια προσκόμματα η ΕΣΕΤ δυστυχώς αντιμετώπισε και αντιμετωπίζει. Πάντα έχει την  διάθεση διαλόγου και συζήτησης στην οποία όμως δεν βρίσκει ανταπόκριση.  Έχει μάθει όμως και να αγωνίζεται, και να διεκδικεί και να κερδίζει!  

Η ΕΣΕΤ αγωνίζεται μόνη της 60 χρόνια, χωρίς κανένα προνόμιο έναντι των άλλων Ενώσεων, χωρίς την οικονομική υποστήριξη και την ενίσχυση από την είσπραξη κανενός είδους τελών, εισφορών και τακτικών επιχορηγήσεων. Μοναδική τακτική πηγή εσόδων για την λειτουργία της είναι οι συνδρομές και οι εισφορές των μελών της! Μ αυτά πορεύεται και έφτασε να γιορτάζει τα 60 χρόνια από την ίδρυσή της. Ας δούμε όμως συνοπτικά τι κατάφερε μέχρι σήμερα:

Ξεκινώντας για 2η φορά το 1975 και έχοντας ήδη σημαντικό αριθμό μελών, διότι, μπορεί η χούντα να έκλεισε την ΕΣΕΤ, οι δημοσιογράφοι όμως μέλη της και επικοινωνούσαν και συζητούσαν και έβλεπαν πως αυτή η Ένωση είναι ο μόνος φορέας υπεράσπισης των συμφερόντων τους και διεκδίκησης όσων δικαιούνται.

Μέχρι το 1975 όπως και το 1963 καμιά άλλη Ένωση δεν υπερασπίστηκε ή δεν φρόντισε να έχουν κι αυτοί οι δημοσιογράφοι, των μη ημερησίων επαρχιακών εφημερίδων, δικαιώματα και προνόμια όπως τα μέλη των άλλων Ενώσεων.

Η εκκίνηση το 1975 ήταν δυναμική. Ο αριθμός των μελών άρχισε να μεγαλώνει. Ομάδες δημοσιογράφων εντάσσονται στην ΕΣΕΤ, όπως οι ανταποκριτές των Αθηναϊκών Εφημερίδων στην επαρχία, αργότερα και οι ανταποκριτές της ΕΡΤ, επίσης και οι δημοσιογράφοι στα Γραφεία Τύπου σε κάθε νομό της Γενικής Γραμματείας Τύπου.

Παράλληλα με συνεχείς διεκδικήσεις και παραστάσεις στους αρμόδιους εκπροσώπους της εκάστοτε κυβέρνησης, η ΕΣΕΤ κατάφερε να μην υστερεί σε κανένα δικαίωμα, σε κανένα προνόμιο έναντι των άλλων Ενώσεων, έστω κι αν έπρεπε να αγωνιστεί η διοίκηση της για όσα ήταν αυτονόητα για τους άλλους.

Στη συνέχεια η απήχηση της ΕΣΕΤ διευρύνεται, το Μητρώο των Μελών ανανεώνεται συνεχώς με νέα μέλη, οπότε προς το τέλος της 10ετίας του 1980, συζητιέται η αλλαγή και ο εκσυγχρονισμός του καταστατικού του Σωματείου, καθώς και η απόκτηση ιδιόκτητης στέγης. Με την ανάληψη της προεδρίας από την κα Κομπορόζου ξεκινά η συζήτηση για ένα άνοιγμα στην κοινωνία με την διοργάνωση στην περιφέρεια συνεδρίων και ημερίδων. Στο θεματολόγιο εκτός από τα θέματα που αφορούσαν το δημοσιογραφικό έργο, τα επαρχιακά Μέσα Ενημέρωσης, εντάχθηκαν και θέματα τοπικής ανάπτυξης, καθώς και επίκαιρα κοινωνικά θέματα και προβλήματα.   

Η ΕΣΕΤ αξιοποίησε ένα από τα πλεονέκτημα της. Ενεργοποίησε τα μέλη που είχε σε κάθε νομό, τους έδωσε ρόλο και έργο επαφής με τους τοπικούς φορείς.  Άνοιξε επίσης τα φτερά της και προχώρησε σε επαφές με την ομογένεια, με ομογενειακά Μέσα Ενημέρωσης και οργάνωσε συνέδρια στην Αυστραλία, τον Καναδά, την Αμερική, αλλά και στην Κύπρο και στην Ιταλία.

Παράλληλα πραγματοποίησε με επιτυχία θεματικά συνέδρια, πολιτισμού, περιβαλλοντικά, για την γυναίκα, για τους αθλητές, τους παραολυμπιονίκες. Οργάνωσε και αφιέρωσε, στις Διεθνείς Εκθέσεις «Τουριστικό Πανόραμα», «Φιλοξένια», ειδικά περίπτερα για τον επαρχιακό τύπο και τα περιφερειακά μέσα γενικότερα, για περιοχές της χώρας που είχαν προοπτικές τουριστικής ανάπτυξης, για περιοχές- τοπόσημα ιστορίας και πολιτισμού της χώρας.

Σ όλα τα συνέδρια είχε την υποστήριξη της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, τοπικών φορέων, ενώ κάθε φορά που το ζήτησε είχε την υποστήριξη και των αρμόδιων υπουργείων (συνήθως έθεταν υπό την αιγίδα τους την εκδήλωση).

Συνεργάστηκε και συνεργάζεται με τον Ευρωπαϊκό Οργανισμό Στρατηγικού Σχεδιασμού, υλοποίησε πρόγραμμα κατάρτισης σε συνεργασία με τον Ευρωπαϊκό Δημοσιογραφικό Οργανισμό, την ΕΡΤ, τις Δημοσιογραφικές Ενώσεις της Κύπρου και της Γρενάδας της Ισπανίας (πρόγραμμα  “reporStag-e”).

Μετά το 2012 ξεκίνησε την οργάνωση επιστημονικών Συνεδρίων με την Συνεργασία Πανεπιστημιακών Ιδρυμάτων (Πάντειο Πανεπιστήμιο, Πανεπιστήμιο Αιγαίου, τώρα Πανεπιστήμιο  Πελοποννήσου).

Επιλέγοντας επίκαιρα θέματα που απασχολούν την δημοσιογραφική κοινότητα, μέσα από επιστημονικά τεκμηριωμένες εισηγήσεις από Ακαδημαϊκούς, Επιστήμονες, Ερευνητές και έμπειρους δημοσιογράφους, ανοίγει ένα παράθυρο γνώσης και διαλόγου από όπου προκύπτουν προτάσεις και λύσεις.

Παράλληλα διευρύνει το άνοιγμά της στην τοπική κοινωνία σε κάθε περιοχή που διοργανώνει το συνέδριο της. Πέρα από την Τοπική Αυτοδιοίκηση (Περιφέρεια, Δήμους, Δημοτικούς Οργανισμούς), επιχειρηματικούς, επαγγελματικούς, επιστημονικούς και συλλογικούς φορείς γενικότερα, οργανώνει και υλοποιεί δημοσιογραφικά εργαστήρια ή δημοσιογραφικές δράσεις σε συνεργασία με πανεπιστημιακά τμήματα δημοσιογραφίας, με τα σχολεία της περιοχής (Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης). Το αποτέλεσμα της κάθε δράσης προβάλλεται στο συνέδριο και αποτελεί πηγή υλικού επεξεργασίας για την δημιουργία δημοσιογραφικών θεμάτων των  μελών της δημοσιογράφων.

Παράλληλα συνεργάστηκε με την Εταιρία Επιστημόνων και Δημοσιογράφων Τ.Α.Δ. και την πρόεδρο της καθηγήτρια Επικοινωνίας του Α.Π.Θ., κα Τέσσα Δουλκέρη σε ένα κύκλο επιστημονικών Συνεδρίων που πραγματοποιήθηκαν σε νησιά του Αιγαίου.

Το 2017 η ΕΣΕΤ τροποποίησε το καταστατικό της, ανανέωσε τα άρθρα που αφορούν τους σκοπούς και τα μέλη σύμφωνα με τις διαμορφούμενες συνθήκες για τα Μέσα Ενημέρωσης και το δημοσιογραφικό έργο στο ηλεκτρονικό και ψηφιακό περιβάλλον. Παράλληλα κατάργησε το αναχρονιστικό σύστημα των συνδυασμών στις αρχαιρεσίες που καταντά να είναι τόπος άνθησης κομματισμού, σύμπραξης συμφερόντων, διαπλοκής και ομάδων, ενώ έθεσε ως όριο για τον πρόεδρο του Διοικητικού Συμβουλίου, τις τρεις θητείες. 

Στα 60 χρόνια από το 1963 μέχρι σήμερα, η ΕΣΕΤ έχει εγγράψει, στο Μητρώο της, περισσότερα από 2.000 μέλη, ανάμεσά τους πολλούς έγκριτους και καταξιωμένους δημοσιογράφους, αλλά και δημιουργούς, στους οποίους έχει δώσει την πρώτη τους δημοσιογραφική ταυτότητα και τους έχει γαλουχήσει με τις αρχές και τις αξίες που πρεσβεύει για το δημοσιογραφία και τον δημοσιογράφο.  Σήμερα έχει ανανεώσει το Μητρώο των μελών της κατά 60% με εγγραφές νέων μελών τα τελευταία 10 χρόνια, κάνοντας ένα νέο ξεκίνημα.

Έχει ένα νέο Διοικητικό Συμβούλιο που απαρτίζεται κατά πλειοψηφία από νέα ηλικιακά μέλη που συνδυάζουν την επιστημονική γνώση  με την νεανική ορμή, η οποία ζυμώνεται με την γνώση και την εμπειρία των παλαιότερων μελών.

Η ΕΣΕΤ δεν χαριεντίζεται με κανέναν και δεν εκβιάζει κανέναν.

Είναι έτοιμη όπως πάντοτε κι όσο ποτέ άλλοτε:

– Για κάθε αγώνα που θα διασφαλίσει τα εργασιακά δικαιώματα των μελών της, τις αποδοχές, σύμφωνα με την εργασία, που εξασφαλίζουν μια αξιοπρεπή ζωή στην ελληνική περιφέρεια.

– Για κάθε πρωτοβουλία και δράση που θα διευρύνει και θα αναδείξει το έργο και την αξία του δημοσιογράφου στην ελληνική περιφέρεια, την αξία της τοπικής είδησης και την επαρκή αξιοποίησή της στο μείγμα που συνθέτει την ενημέρωση  κύρια από τα τοπικά ΜΜΕ, αλλά και από τα «εθνικής εμβέλειας» ΜΜΕ. Η τοπική ενημέρωση είναι το πεδίο της εργασίας των μελών μας και γι αυτήν θα αγωνιζόμαστε και θα συνεχίσουμε ώστε να διασφαλίσουμε τις καλύτερες προϋποθέσεις.

– Για κάθε αγώνα που αφορά την ανεξάρτητη, ανεμπόδιστη, ακηδεμόνευτη και ελεύθερη δημοσιογραφία που εργάζεται για την ενημέρωση των πολιτών οι οποίοι συγκροτούν και διαμορφώνουν μια κοινωνία με κώδικα αξιών που έχει στο κέντρο τον άνθρωπο με ισότητα, ισονομία και ισηγορία για όλους. Χωρίς προνόμια σε εκλεκτούς και δυνατούς σε βάρος άλλων ή θεωρούμενων λίγων και αδυνάτων!