Αυτό το ξαφνικό, το απροσδόκητο είναι που πάντα πονάει πιο πολύ , όταν το προσδόκιμο ζωής είναι τα 80 περίπου χρόνια. Καθημερινά μαθαίνουμε για ανθρώπους που « έφυγαν» νέοι πριν καν προλάβουν να χαρούν τους κόπους τους, να δουν τα παιδιά τους να μεγαλώνουν.
Πως αλήθεια να αντικρίσεις τους ανθρώπους που έχασαν τον δικό τους άνθρωπο; Πως να αντικρίσεις τον ίδιο τον θάνατο που δηλώνει παρών, εξουσιάζοντας το επίγειο όταν ο ίδιος και μόνο το αποφασίσει ; Μπορεί αλήθεια να ξορκιστεί ο θάνατος, ο άδικος θάνατος; Μπορούμε αλήθεια να προφυλάξουμε τους ανθρώπους μας από αυτόν;
Σήμερα το μεσημέρι της Τετάρτης 17 Ιουλίου 2024 ενημερώθηκα ότι ο καθηγητής της Θεολογικής Σχολής του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης Ιωάννης Μπάκας δεν είναι πλέον κοντά μας. Έφυγε ξαφνικά σε ηλικία 55 ετών . Η είδηση αυτή βύθισε στη θλίψη τους συγγενείς του, τους φίλους του, τους συναδέλφους του, τον ακαδημαϊκό και εκκλησιαστικό χώρο. Φυσικά πρώτα και πάνω απ’ όλα, την ίδια του την οικογένεια, τη σύζυγό του και τα δύο παιδιά τους.
Είχα την τιμή να γνωρίσω τον καθηγητή Γιάννη Μπάκα σε μια εκδήλωση της Εταιρείας Μακεδονικών Σπουδών, της οποίας ήταν μέλος του Δ.Σ. Τόσο οι συνάδελφοι του όσο και οι φοιτητές του μόνο τα καλύτερα είχαν και έχουν να πουν. Από το 2009 ήταν καθηγητής στο Τμήμα Κοινωνικής Θεολογίας και Χριστιανικού Πολιτισμού του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης στο γνωστικό αντικείμενο της Ιστορίας των Πρεσβυγενών Πατριαρχείων, ενώ συμμετείχε σε πάνω από τριάντα διεθνή, πανελλήνια και τοπικά συνέδρια. Είχε δημοσιεύσει τέσσερις μονογραφίες και πολλά επιστημονικά άρθρα. Ήταν ένας ακαδημαϊκός πολλά υποσχόμενος για το παρόν και το μέλλον.
Θερμά συλλυπητήρια στην οικογένεια του. Ας αναπαυτεί εν ειρήνη!
Αριστέα Κοντόζογλου
