Ελένη Μούλη: «…μέσα από τη γραφή μου αναδύεται μία ελπίδα απόδρασης…»

Στο 41ο Πανελλήνιο Φεστιβάλ Βιβλίου Θεσσαλονίκης γνωρίσαμε την κυρία Ελένη Μούλη στο περίπτερο των εκδόσεων Μπαρμπουνάκης. Αφορμή στάθηκε το νέο της βιβλίο με τίτλο:«Ο ΥΠΟΓΕΙΟΣ ΚΗΠΟΣ ΤΩΝ ΝΕΚΡΩΝ». «Μια περιπέτεια αγωνίας και μυστηρίου που η ιστορική πραγματικότητα μπλέκει με τη μυθοπλασία και η φαντασία υπερτερεί της αλήθειας». Μας κέρδισε η γραφή της, μας αιχμαλώτισε το χαμόγελό της και μας ταξίδεψε το χρώμα των ματιών της σε άγνωστες θάλασσες. Με κινητήριο δύναμη το ίδιο το βιβλίο της  υλοποιήθηκε η παρακάτω συνέντευξη. Την ευχαριστούμε από καρδιάς για την άμεση ανταπόκρισή της!

Μία υπόσχεση στη γιαγιά σας ήταν το ξεκίνημα για την συγγραφή του πρώτου σας βιβλίου. Ποιο το έναυσμα για το δεύτερο βιβλίο σας με τίτλο: « Ο ΥΠΟΓΕΙΟΣ ΚΗΠΟΣ ΤΩΝ ΝΕΚΡΩΝ» από τις εκδόσεις  Μπαρμπουνάκης;

Ψάχνοντας γραπτά στοιχεία για μια οικογενειακή ιστορία που αφορούσε το πρώτο μου βιβλίο, μου έμεινε το πάθος της αναζήτησης διαφόρων ιστορικών γεγονότων που είχαν σχέση με την Θεσσαλονίκη και την γύρω περιοχή. Το έναυσμα για να γράψω το δεύτερο βιβλίο μάλλον ήταν μια πνευματική πρόκληση μετά την επιτυχία του πρώτου μου βιβλίου. Ίσως επειδή δεν μου έλειπε ποτέ η φαντασία, άρχισα να γράφω κάθε μέρα, σαν ένα μικρό ταξίδι με μηχανή του χρόνου τη μυθοπλασία, στο υπαρκτό και το ανύπαρκτο. Πλάθοντας ήρωες και αντιήρωες, ήταν μια κάθοδος στην κουνελότρυπα της δικής μου Αλίκης στη χώρα των θαυμάτων και των ιστορικών γεγονότων σε μια πολύ σημαντική περίοδο της πόλης μας.

Πείτε μας δύο λόγια για το περιεχόμενο του δεύτερού σας βιβλίου…

Η ιστορική περίοδος που μου κίνησε το ενδιαφέρον ήταν η εποχή των Παλαιολόγων, το 1340. Σε αυτό το ιστορικό πλαίσιο εκτυλίσσεται το μυθιστόρημα. Αφορά μια γυναίκα που κρύβει πολλά μυστικά και την περιβάλλει μια ομάδα ανδρών που αυτοαποκαλούνται Συνετοί. Οι ησυχαστικές έριδες και ο ξεσηκωμός ενάντια στους άρχοντες της Θεσσαλονίκης, μπλέκουν με τους ανθρώπους  που προσπαθούν να προστατέψουν από τα ανθρώπινα πάθη, μια μεγάλη κληρονομιά που είναι κρυμμένη μέσα στην υπόγεια καρδιά της πόλης. Είναι μια περιπέτεια αγωνίας και μυστηρίου που η ιστορική πραγματικότητα μπλέκει με την μυθοπλασία και η φαντασία υπερτερεί της αλήθειας.

Θεωρείτε ότι η ανάμιξη της ιστορίας με την μυθοπλασία εισάγει κάπου τον αναγνώστη, κι αν ναι που;

Εκτός από την τρέχουσα πραγματικότητα και την καθημερινότητά μας υπάρχει και το ιστορικό παρελθόν που έσβησε σαν όνειρο. Αλλά ο κόσμος των ονείρων υπάρχει και ζει μέσα στη φαντασία μας και στη μαγεία που κρύβουν τα βιβλία. Διαβάζοντας κάποιος το βιβλίο μου, η μυθοπλασία τον βοηθάει να ταξιδέψει στο παρελθόν, να μπει στο πετσί των φανταστικών ηρώων, να νιώσει συναισθήματα!

Τι είναι αυτό που αναδύεται μέσα από τη γραφή σας, τι αυτό που σας κρατούσε πίσω και τι τελικά σας ώθησε στην έκδοση του βιβλίου: «Ο ΥΠΟΓΕΙΟΣ ΚΗΠΟΣ ΤΩΝ ΝΕΚΡΩΝ» ;

Δεν ξέρω αν μπορώ να απαντήσω, γιατί για τον καθένα που θα διαβάσει το βιβλίο μου η αίσθηση μπορεί να είναι διαφορετική. Θέλω να πιστεύω όμως, ότι μέσα από τη γραφή μου αναδύεται μια ελπίδα απόδρασης με την περιπλάνηση στο ιστορικό παρελθόν, αλλά και στην ελευθερία του κόσμου της φαντασίας. Αυτό που κρατούσε το βιβλίο μου στο συρτάρι ήταν η διάθεσή μου να συνεχίσω τη μυθοπλασία, αλλά τελικά το τέλος ήρθε από μόνο  του σα να με καθοδηγούσαν οι φανταστικοί ήρωές μου. Στην έκδοση του βιβλίου μου με ώθησε η διάθεση μου να μοιραστώ το συγγραφικό μου ταξίδι με τους βιβλιόφιλους. Και με την ευκαιρία θέλω να ευχαριστήσω τον εκδοτικό οίκο «Μπαρμπουνάκης» και ιδιαιτέρως τον κύριο Μπάμπη Μπαρμπουνάκη, για την εμπιστοσύνη που μου έδειξε με την έκδοση του βιβλίου μου.

Τι σας κάνει να είστε επιφυλακτική με τους ανθρώπους; Μέσα από τη συγγραφή σας έρχεται η απελευθέρωση…;

Με κάνει επιφυλακτική, η ανωριμότητα, η ανευθυνότητα, η έπαρση και η κακία. Η δημιουργική διαδικασία της συγγραφής με κάνει να νιώθω καλά, δεν ξέρω αν είναι απελευθέρωση, μάλλον είναι μια συναισθηματική αποφόρτιση, αλλά ίσως και αυτό να είναι ένα είδος απελευθέρωσης.

Έχετε κάποιο μότο στη ζωή σας;

«Πριν βιαστείς να κρίνεις τη ζωή των άλλων ή τον χαρακτήρα τους, φόρεσε τα παπούτσια τους και περπάτησε στο μονοπάτι που περπάτησαν»

Λίγα λόγια για την κυρία Ελένη Μούλη σε πρώτο πρόσωπο: Γεννήθηκα στα Κύμινα Θεσσαλονίκης. Ζω από τα 18 μου στη Θεσσαλονίκη. Σπούδασα Διακόσμηση εσωτερικών χώρων, γραμμικό σχέδιο, ζωγραφική και αγιογραφία. Εργάστηκα στον χώρο των εκδόσεων και της φωτογραφίας. Ασχολήθηκα ερασιτεχνικά με την σκηνοθεσία παιδικών παραστάσεων. Έχει εκδοθεί ένα ακόμη βιβλίο μου, «Το Λαμωμένο ταξίδι». Έχω γράψει επίσης ένα μικρό θεατρικό «Σαν σε όνειρο» με σκωπτικά σκετς. Συμμετείχα σε ομαδικές εκθέσεις Ζωγραφικής – Αγιογραφίας και έχω κάνει ατομικές εκθέσεις. Έχω τρία παιδιά και είμαι παντρεμένη με τον Κώστα Σταμάτη.

Αριστέα Κοντόζογλου Δημοσιογράφος