ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΑ ΚΟΚΚΙΝΑ ΓΥΑΛΙΑ ΜΟΥ

Της Αριστέας Κοντόζογλου

Τελευταία μέρα του Ιουλίου και έχω μείνει–ξεμείνει στην πόλη, συντροφιά με τα βιβλία μου, ένα φυτό  αγνώστου προέλευσης, αλλά με μεθυστικό άρωμα και φυσικά με τις ρέουσες σκέψεις μου. Στο ψυγείο λίγο καρπούζι, τυρί φέτα, δυο κουτιά μπύρες και φυσικά παγωμένο ανθρακούχο νερό. Το κλιματιστικό (εδάφους) προσπαθεί να με δροσίσει, αλλά μάταια. Ζορίζεται αυτό και άθελά του ζορίζει κι εμένα. Βλέπεις το να μένεις σε δώμα σημαίνει ότι το καλοκαίρι καίγεσαι και τον χειμώνα παγώνεις. Έχεις, όμως, μια θέα που αποζημιώνει και τους πιο απαιτητικούς οφθαλμούς. Από ΄δώ βλέπεις όλη την πόλη, είσαι πιο κοντά στον ουρανό. Ποτέ δεν μου άρεσε το καλοκαίρι, το ομολογώ· σε αντίθεση με τους πολλούς, εγώ αγαπώ τις χαμηλές θερμοκρασίες, η ζέστη με πνίγει, με αποσυντονίζει. Ναι, καλά διαβάζεις. Έτσι νιώθω και ζορίζομαι κάθε καλοκαίρι σε σημείο που όταν είναι να πεθάνω, είμαι σίγουρος ότι θα είναι καλοκαίρι. Ξέρεις τι θέλω; Να διαβάζω άπληστα, να διαβάσω τα βιβλία που αγόρασα χθες από ένα πάγκο σε ένα υπαίθριο παλαιοβιβλιοπωλείο, σκέτος θησαυρός. Κάθε βιβλίο είναι ένας μικρός θησαυρός. Διαβάζω παράλληλα, κλείνω το ένα, ανοίγω το άλλο και φτάνω μέχρι το μεδούλι των βιβλίων, εισχωρώ βαθειά, πέρα από την πένα των ποιητών. Πάντα δίπλα μου, αχώριστο εργαλείο, ένα κίτρινο φωσφοριζέ μαρκαδοράκι. Μου αρέσει να υπογραμμίζω σημεία που μετέπειτα θα μου φανούν χρήσιμα. Εδώ στο δώμα του ενάτου ορόφου έχει μια ησυχία λες και είμαι στο Αγιο Όρος, παρ’ ότι βρίσκομαι στην καρδιά της πόλης. Μια ησυχία που έχει τον ήχο της σιωπής. Τα βράδια, όταν ανάβουν τα φώτα της πόλης και στο βάθος τα χρωματιστά λαμπιόνα, ταξιδεύω σε χρόνους παρελθοντικούς, τότε που ήμουν πιτσιρικάς και περίμενα πως και πως να φάω ένα παγωτό! Λατρεύω το παγωτό αλλά αυτή η ευαισθησία στις αμυγδαλές μου δεν μ’ αφήνει να το απολαύσω και τον χειμώνα. Ξέφυγα με τις περιγραφές μου και η μία σκέψη διαδέχεται με ταχύτητα νοσταλγίας την άλλη. Αύριο καλωσορίζω τον Αύγουστο με τα δύο ολόγιομα φεγγάρια του. Με το καλό να μας έρθει και να με βρει στο ίδιο μοτίβο, ερωτευμένο και με εξελίξιμο συλλογισμό.

Αριστέα Κοντόζογλου

Δημοσιογράφος