Είναι αυτές οι Πέμπτες, που πιο παλιά υπήρχαν και οι Κυριακές που περιμένουν οι πέντε φίλοι να ανταμώσουν, που ίσως θα ήθελαν να είναι σαν τους μοιραίους του Βάρναλη μες στους καπνούς και τις βρισιές, αλλά η αστική τους παιδεία δε τους το επιτρέπει.
Σημείο συνάντησής τους η «Μεταξού», μια ταβέρνα όπου ζει και αναπνέει πάνω από μισό αιώνα στο Μεταξουργείο στην Αθήνα, εκεί όπου ευφραίνει καρδία με οίνο, υπέροχους μεζέδες, γεύσεις αυθεντικές που γαργαλούν τον ουρανίσκο και πρωτίστως καλή παρέα!
Μια μεταφορά στο χρόνο με ζωντανή μουσική, τραγούδια που χάραξαν πορεία, το δε κρασί εξαιρετικό, όπου όσο πίνεις, τόσο ανοίγει η καρδιά σου και το σώμα σου λικνίζεται στους ρυθμούς των τραγουδιών.
Κάπως έτσι οι πέντε φίλοι απολαμβάνουν κάθε Πέμπτη βράδυ το ωραίο ροζέ κρασί, συζητούν, τραγουδούν και χορεύουν, ξενυχτώντας μερικές φορές λίγο παραπάνω, όπου η ευχάριστη συντροφιά και οι έντονες ματιές όμορφων γυναικών τους συνεπαίρνουν έστω για λίγο.
Έτσι η νύχτα γίνεται μεταξένια, αφήνοντας στην άκρη το απαιτητικό φορτίο της ημέρας και δίνοντας μια πολυτέλεια, χαρίζοντας στον εαυτό τους ο καθένας ξεχωριστά μια μεταξένια νότα χρωματικών, γευστικών και μουσικών αντιθέσεων στο διάβα της ζωής.
Αν τους συναντήσετε την επόμενη μέρα, θα έχουν αυτό το κάτι που θα ζήλευαν πολλοί που δεν τολμούν να δοκιμάσουν να βγουν μέρα εργάσιμη σε μια παρατυπία ορθόδοξη και αποδεκτή.
Η Αθήνα με κάποιες «παρεξηγημένες» συνοικίες της, μια πόλη που δε κοιμάται ποτέ, μια πόλη για ό,τι λαχτάρα η καρδιά σου, είναι κει για σένα, σε εσένα να επιλέξεις ανάμεσα στο άυλο μιας υλικής οντότητας, συνθέτοντας στο χρονόγραμμα της ζωής στιγμές, αυτές που χάραξαν και θα χαράξουν την ατομική ιστορία στη συμπαντική σφαιρική ολότητα του είναι μέσα απ’ το φαίνεσθαι και το γίγνεσθαι.
Αριστέα Κοντόζογλου
Δημοσιογράφος
