Σάββατο απογευματάκι, φτάνουμε στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών λίγο νωρίτερα από την ώρα της παράστασης «Ο ήχος των σκιών»…
Ο μικρός ενθουσιάζεται, καθόμαστε στον κήπο του Μεγάρου και αφηνόμαστε στους ήχους των πουλιών και την χρωματική παλέτα του πρασίνου των φυτών, μια όαση μέσα στην πολύβουη πόλη .
Το ρολόι δείχνει έξι παρά , αποφασίζουμε να κατευθυνθούμε προς την αίθουσα!
Περνάμε τον απαραίτητο έλεγχο και το ταξίδι στην παράδοση με την διαχρονικότητα των μορφών του Θεάτρου Σκιών ξεκινάει…
Ζεστό χειροκρότημα από μια κατάμεστη αίθουσα λιλιπούτειων φίλων και των ενηλίκων που ήταν οι συνοδοί αυτών .
Και εκεί που σμίγει η παράδοση με την μουσική και η μουσική με θυμίσεις άλλων εποχών νοσταλγικών εγώ έγινα ξανά το παιδί που ένα καλοκαίρι είχε κόψει ένα εισιτήριο σε δραχμές και στο προαύλιο χώρο του δημοτικού σχολείου είχε γελάσει με την καρδιά του απολαμβάνοντας τον αγαπημένο σε όλους Καραγκιόζη μαζί με την παρέα του, όλοι, μαθητές της τρίτης τάξης του 9ου δημοτικού σχολείου Κορίνθου…
Το σαντούρι και τα υπέροχα τραγούδια από τη μοναδική Αρετή Κετιμέ σε συνδυασμό με τη Χαρά Τσαλπαρά στο ακορντεόν και τη Θεοδώρα Αθανασίου στην κιθάρα, έδιναν το παρόν σε όλη τη διάρκεια της παράστασης, ταξιδεύοντάς μας στην παράδοση με αναμνήσεις, δημιουργώντας νέες και πάνω απ’ όλα δίνοντας ζωντάνια στις φιγούρες σε πλήρη εναρμόνιση με τους σκιοπαίκτες Ηλία Καρελλά και Νικόλα Τζιβελέκη που ήταν εκπληκτικοί!
Ο Θίασος του Ηλία Καρελλά μέσα από την παράσταση «Ο ήχος των σκιών» με μία πανδαισία μουσικής, χρωμάτων, έξυπνων διαλόγων περνώντας όμορφα μηνύματα στα παιδιά ,δημιούργησε έντονα συναισθήματα, άφθονο γέλιο και συγκίνηση!
*Οι φωτογραφίες είναι του φωτογράφου, κυρίου Φάνη Παυλόπουλου.
Αριστέα Κοντόζογλου
Δημοσιογράφος
