Στην διαδρομή από την πρεσβεία της Ουκρανίας στη Φιλοθέη μέχρι το σπίτι μας, κατέγραψα τα όσα μου είπε ο γιος μου Γιώργος (G.L. FOTO), τελειόφοιτος φοιτητής φωτογραφίας…
«Όλα ξεκίνησαν όταν έπρεπε να βρω θέμα για να συμμετέχω στην έκθεση φωτογραφίας της σχολής μου στην λήξη του τέταρτου εξαμήνου!
Ανάμεσα στα είδη φωτογραφίας που ξεχωρίζω και αγαπώ είναι και το φωτορεπορτάζ…
Όταν άκουσα και είδα στις ειδήσεις ότι η Ρωσία κήρυξε πόλεμο στην Ουκρανία με έπιασε ένα σφίξιμο στην καρδιά μου και λέω είναι δυνατόν να συμβαίνει κάτι τέτοιο το 2022;
Άρχισα να πηγαίνω σε διαδηλώσεις που διαδήλωναν μέσα από ειρηνικά συνθήματα για την λήξη του πολέμου.
Το κλικ του φακού μου αποτύπωσε πολλά στιγμιότυπα.
Έτσι ένας καθηγητής μου ξεχώρισε δυο από τις φωτογραφίες που του έδειξα και έλαβαν μέρος στην έκθεση φωτογραφίας με τίτλο «Ρίζες» το καλοκαίρι του 2022!
Φίλοι και συνάδελφοι της μητέρας μου και δημοσιογράφου Αριστέας Κοντόζογλου ήρθαν και είδαν την έκθεση και έδειξαν ιδιαίτερο ενδιαφέρον πιο πολύ για την ευαισθητοποίησή μου σε ένα τέτοιο φλέγον και σοβαρό θέμα, τον πόλεμο.
Η κυρία Σοφία Μισάκοβετς, την οποία ευχαριστώ από καρδιάς, είναι η δημοσιογράφος που μίλησε για εμένα στον πρέσβη της Ουκρανίας κύριο Sergii Shutenko και του μετέφερε την επιθυμία μου να τον γνωρίσω από κοντά να μιλήσω μαζί του και να δωρίσω σε ένα κάδρο τις δυο φωτογραφίες μου ως μια ελάχιστη ένδειξη τιμής ως Έλληνας απέναντι στον Ουκρανικό λαό δηλώνοντας ότι έχουν την αμέριστη υποστήριξή μας.
Σήμερα (22/5/2023) έφτασε η μέρα που με κάλεσαν στην πρεσβεία της Ουκρανίας εδώ στην Αθήνα και γνώρισα από κοντά τον Πρέσβη καθώς και μίλησα μαζί του!
Ανάμεσα στα όσα συζητήσαμε συγκράτησα αυτό που είπε χαρακτηριστικά: «Ο πόνος δεν έχει εθνικότητα …»
Έφυγα με ένα αίσθημα χαράς κρατώντας τον έπαινο που έλαβα από τον Πρέσβη μετά από τη συνάντηση αυτή αλλά και με ένα αίσθημα λύπης που ο πόλεμος συνεχίζεται ακόμη …»
Αριστέα Κοντόζογλου
Δημοσιογράφος
