Στην ομιλία της, η Πρόεδρος Μέτσολα μίλησε για την πραγματικότητα ενός χάσματος που υπάρχει ανάμεσα στο τι προσδοκούν οι άνθρωποι και στο τι είναι σε θέση να προσφέρει η Ευρώπη αυτή τη στιγμή, ιδιαίτερα στους τομείς της υγείας, της ενέργειας και της ασφάλειας. Είπε επίσης ότι το μέλλον της Ευρώπης είναι συνδεδεμένο με το μέλλον της Ουκρανίας.
Η ομιλία του Προέδρου Μετσόλα μπορείτε να βρείτε παρακάτω.
Πρόεδρος Von der Leyen,
Πρόεδρος Μακρόν,
Πρωθυπουργό Κώστα,
Αγαπητοί Ευρωπαίοι,
Είμαι τόσο περήφανος που βρίσκομαι εδώ σήμερα καθώς φτάνουμε σε αυτό το ορόσημο σε αυτή τη μοναδική άσκηση ενεργού πολίτη. Στο κτίριο της Ευρώπης. Σε μελλοντική στερέωση των θεμελίων μας.
Μεταξύ των πολλών ομιλιών που ακούμε σήμερα, νομίζω ότι υπάρχει ένα μήνυμα που μπορούμε να αφαιρέσουμε σήμερα: το μέλλον της Ευρώπης είναι ακόμη άγραφο και η ιστορία μας εξαρτάται από εσάς, από όλους μας.
Αυτή η συζήτηση πήρε μια νέα πραγματικότητα στις 24 Φεβρουαρίου – όταν ο Πρόεδρος Πούτιν διέταξε τον στρατό του να εισβάλει στην Ουκρανία. Μια πράξη μεσαιωνικής επιθετικότητας που άλλαξε τον κόσμο.
Ο κόσμος μετά την 24η Φεβρουαρίου είναι πολύ διαφορετικός. Ένα πιο επικίνδυνο. Ο ρόλος της Ευρώπης άλλαξε με αυτό. Δεν έχουμε την πολυτέλεια να χάσουμε άλλο χρόνο.
Το πώς ανταποκριθήκαμε στην εισβολή και πώς πρέπει να συνεχίσουμε να ανταποκρινόμαστε είναι η λυδία λίθος των αξιών μας. Η ενότητα και η αποφασιστικότητα της απάντησής μας έχει μπερδέψει τους επικριτές και μας έκανε περήφανους που είμαστε Ευρωπαίοι. Αυτό πρέπει να είναι το σχέδιο για το μέλλον.
Αλλά καθώς μιλάμε εδώ, η Ουκρανία εξακολουθεί να υφίσταται εισβολή. Οι βόμβες εξακολουθούν να σκοτώνουν αδιακρίτως. Οι γυναίκες εξακολουθούν να βιάζονται. Εκατομμύρια έχουν διαφύγει και θα συνεχίσουν να το κάνουν. Οι άνθρωποι εξακολουθούν να είναι παγιδευμένοι στις σήραγγες κάτω από τη Μαριούπολη.
Οι Ουκρανοί προσβλέπουν στην Ευρώπη για υποστήριξη. Γιατί ξέρουν τι θα σας πουν εκατομμύρια Ευρωπαίοι που αναγκάστηκαν να περάσουν μισό αιώνα πίσω από τον ζυγό του σιδηρούν παραπετάσματος: Δεν υπάρχει εναλλακτική στην Ευρώπη.
Το μέλλον της Ευρώπης είναι συνδεδεμένο με το μέλλον της Ουκρανίας. Η απειλή που αντιμετωπίζουμε είναι πραγματική. Και το κόστος της αποτυχίας είναι σημαντικό.
Και ρωτάω: πώς θα κρίνει η ιστορία τις πράξεις μας; Θα διαβάσουν οι μελλοντικές γενιές για τον θρίαμβο της πολυμέρειας έναντι του απομονωτισμού; Η εδραίωση μιας αλληλοεξαρτώμενης σχέσης μεταξύ των εθνών και των ανθρώπων που είναι περήφανοι για τις διαφορές τους όπως είπε η Laura νωρίτερα, αλλά που καταλαβαίνουν ότι σε αυτόν τον νέο κόσμο, το μέλλον μπορεί να είναι μόνο μαζί;
Αυτό εξαρτάται από εμάς. Αυτή είναι η ευθύνη μας. Και επιτρέψτε μου να σας πω εδώ σήμερα ότι το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο θα αγωνιστεί για μια ισχυρότερη Ευρώπη και για όλα όσα σημαίνει Ευρώπη. Αυτό σημαίνει ελευθερία, δημοκρατία, κράτος δικαίου, δικαιοσύνη, αλληλεγγύη, ισότητα ευκαιριών.
Αυτό σημαίνει ότι πρέπει να ακούμε περισσότερο παρά να μιλάμε. Αυτή η άσκηση πρέπει να αφορά εσάς. Σχετικά με το έργο μας που εργάζεται για ανθρώπους σε χωριά και πόλεις και περιοχές σε όλη την Ευρώπη.
Η Ευρώπη έχει μια περήφανη ιστορία. Δημιουργήσαμε την κοινή αγορά, εξασφαλίσαμε τη διεύρυνση σε διαδοχικά κράτη, αγκαλιάσαμε το καθολικό δικαίωμα ψήφου, καταργήσαμε τα εσωτερικά σύνορα, δημιουργήσαμε ένα κοινό νόμισμα και κατοχυρώσαμε τα θεμελιώδη δικαιώματα στις συνθήκες μας. Το ευρωπαϊκό μας έργο ήταν μια επιτυχημένη ιστορία. Μπορεί να μην είναι τέλειο, αλλά αντιπροσωπεύουμε ένα προπύργιο της φιλελεύθερης δημοκρατίας, των προσωπικών ελευθεριών, της ελευθερίας της σκέψης, της ασφάλειας και της ασφάλειας. Αυτό εμπνέει εκατομμύρια στην Ευρώπη και σε όλο τον κόσμο.
Ωστόσο, αυτή η Διάσκεψη αποδεικνύει επίσης ότι υπάρχει ένα χάσμα μεταξύ αυτού που προσδοκούν οι άνθρωποι και αυτού που μπορεί να προσφέρει η Ευρώπη αυτή τη στιγμή. Γι’ αυτό χρειαζόμαστε μια συνέλευση ως επόμενο βήμα. Και σε αυτό θα επιμείνει το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Υπάρχουν ζητήματα που απλά δεν μπορούν να περιμένουν.
Αυτό ισχύει για την άμυνα. Χρειαζόμαστε μια νέα πολιτική ασφάλειας και άμυνας γιατί γνωρίζουμε ότι χρειαζόμαστε ο ένας τον άλλον, ότι μόνοι μας είμαστε ευάλωτοι. Και εδώ δεν χρειάζεται να επανεφεύρουμε τον τροχό. Μπορούμε να συμπληρώσουμε αντί να ανταγωνιζόμαστε τις υπάρχουσες συμμαχίες.
Είναι αλήθεια για την ενέργεια. Εξακολουθούμε να βασιζόμαστε υπερβολικά στους αυταρχικούς. Εκεί που υπάρχουν ακόμα ενεργειακά νησιά. Όπου πρέπει να στηρίζουμε ο ένας τον άλλον καθώς αποσυνδεόμαστε από το Κρεμλίνο και επενδύουμε σε εναλλακτικές πηγές ενέργειας. Όπου καταλαβαίνουμε ότι οι ανανεώσιμες πηγές ενέργειας αφορούν τόσο την ασφάλεια όσο και το περιβάλλον. Αλλά αυτό μπορούμε να το κάνουμε μόνο μαζί.
Αυτό ισχύει και για την κλιματική αλλαγή. Η πρόκληση μιας γενιάς στην οποία η Ευρώπη οδήγησε με υπερηφάνεια την παγκόσμια επιβάρυνση.
Είναι αλήθεια για την υγεία, όπου πρέπει να λάβουμε υπόψη τα διδάγματα της πανδημίας και να κάνουμε τα συστήματα υγείας μας διασυνδεδεμένα, να μοιραζόμαστε πληροφορίες και να συγκεντρώνουμε πόρους. Όταν μας χτυπήσει ο επόμενος ιός, δεν μπορούμε να τον αφήσουμε να κλείσει τη ζωή μας. Το πρώτο μας ένστικτο δεν μπορεί να είναι να ξαναδημιουργήσουμε τα σύνορα του παρελθόντος.
Είναι αλήθεια για το οικονομικό μας μοντέλο, όπου πρέπει να διασφαλίσουμε αρκετή ευελιξία χωρίς να δένουμε τα χέρια για τις επόμενες γενιές. Όπου μπορούμε να δημιουργήσουμε τις θέσεις εργασίας που χρειαζόμαστε για να ευδοκιμήσουμε.
Ισχύει για τη μετανάστευση, όπως ακούσαμε στα βίντεο και τις μαρτυρίες, όπου χρειαζόμαστε ακόμα ένα σύστημα δίκαιο με όσους χρειάζονται προστασία, σταθερό με εκείνους που δεν χρειάζονται προστασία, αλλά ισχυρό ενάντια σε όσους κακοποιούν περισσότερο ευάλωτα άτομα στον πλανήτη.
Είναι αλήθεια για την ισότητα και την αλληλεγγύη. Η Ευρώπη μας πρέπει να παραμείνει ένα μέρος όπου μπορείτε να είστε αυτό που θέλετε, όπου οι δυνατότητές σας δεν επηρεάζονται από τη γενέτειρά σας, το φύλο σας ή τον σεξουαλικό σας προσανατολισμό. Μια Ευρώπη που υπερασπίζεται τα δικαιώματά μας – για τις γυναίκες, για τις μειονότητες, για όλους μας. Μια Ευρώπη που δεν αφήνει κανέναν πίσω.
Σε όλους αυτούς τους τομείς και όχι μόνο, θέλω η Ευρώπη να ηγηθεί. Γιατί αν όχι εμείς, απλά θα είναι κάποιος άλλος.
Αγαπητοί Ευρωπαίοι,
Σε αυτή τη Διάσκεψη για το Μέλλον της Ευρώπης συμμετείχαν εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι σε όλη την Ευρώπη. Αυτή ήταν μια έντονη εμπειρία στη δύναμη της συμμετοχικής δημοκρατίας μετά από μήνες συζητήσεων και ισχυρών συζητήσεων. Θέλω να σας ευχαριστήσω που πιστέψατε στην υπόσχεση της Ευρώπης.
Και θέλω να ευχαριστήσω συγκεκριμένα τους Guy Verhofstadt και Dubravka Šuica και τις διάφορες Προεδρίες του Συμβουλίου – τον Πρωθυπουργό Costa, τον Υπουργό Clement Beaune εδώ σήμερα – σας ευχαριστώ που ηγήσατε αυτή τη διαδικασία. Θέλω επίσης να ευχαριστήσω τον αείμνηστο Πρόεδρό μας David Sassoli που θα ήταν τόσο περήφανος. Θα ήταν τόσο περήφανος σήμερα. Και φυσικά τίποτα από αυτά δεν θα μπορούσε να γίνει χωρίς όλο το προσωπικό, και σας παρακαλώ να χειροκροτήσετε το προσωπικό του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και τα θεσμικά όργανα που πραγματικά εργάστηκαν για να συμβεί αυτό. Σας ευχαριστώ όλους, που πιστέψατε σε αυτή την άσκηση, που αγωνίζεστε για την Ευρώπη, που αντιμετωπίζετε τους κυνικούς.
Είναι πιο εύκολο να είσαι κυνικός, να είσαι λαϊκιστής, να κοιτάς προς τα μέσα, αλλά πρέπει να εκθέσουμε τον λαϊκισμό, τον κυνισμό και τον εθνικισμό ως προς αυτό που είναι: ψεύτικες ελπίδες που πωλούνται από εκείνους που δεν έχουν απαντήσεις. Αυτοί που φοβούνται να χαράξουν τον σκληρό και μακρύ δρόμο της προόδου.
Η Ευρώπη δεν φοβήθηκε ποτέ. Τώρα είναι ώρα να ανεβάσουμε και όχι να κάνουμε πίσω.
Βρισκόμαστε για άλλη μια φορά σε μια καθοριστική στιγμή της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης και καμία πρόταση για αλλαγή δεν πρέπει να είναι εκτός ορίων. Όποια διαδικασία απαιτείται για να φτάσουμε εκεί θα πρέπει να την αγκαλιάσουμε.
Ως φοιτητήτρια, ασχολήθηκα με την πολιτική γιατί πίστευα ότι ο τόπος της γενιάς μου ήταν η Ευρώπη. Πιστεύω ακόμα. Δεν βλέπουμε καμία παλιά και νέα Ευρώπη. Δεν βλέπουμε μεγάλα και μικρά κράτη. Καταλαβαίνουμε ότι οι ιδέες είναι μεγαλύτερες από τη γεωγραφία.
Αυτό το συναίσθημα, πριν από 18 χρόνια, όταν 10 χώρες, συμπεριλαμβανομένης της δικής μου, εντάχθηκαν στην ΕΕ είναι μια στιγμή που θα μείνει μαζί μου για πάντα. Μετρούσαμε τα δευτερόλεπτα μέχρι τα μεσάνυχτα της Πρωτομαγιάς και ένιωθες τη χαρά, την ελπίδα, το πάθος με το οποίο πίστευε ο κόσμος. Οι άνθρωποι σήμερα στην Ουκρανία, στη Γεωργία, στη Μολδαβία και ακόμα στα Δυτικά Βαλκάνια μας κοιτάζουν με την ίδια αίσθηση σκοπού. Φυσικά, κάθε χώρα πρέπει να ακολουθήσει το δικό της δρόμο, αλλά δεν πρέπει να φοβόμαστε να απελευθερώσουμε τη δύναμη της Ευρώπης να αλλάξει τις ζωές των ανθρώπων προς το καλύτερο, όπως έκανε για τη χώρα μου.
Τέλος, βρισκόμαστε εδώ στην Ημέρα της Ευρώπης, κατά τη διάρκεια της χρονιάς αφιερωμένης στη νεολαία, στην έδρα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, στο Στρασβούργο. Δεν υπάρχει πουθενά πιο συμβολικό για τη δύναμη της δημοκρατίας, για τη δύναμη της Ευρώπης να κάνουμε το επόμενο βήμα, μαζί.
Αυτή είναι η στιγμή να απαντήσουμε στο κάλεσμα της Ευρώπης. Αυτή είναι η στιγμή μας.
Σας ευχαριστώ.
