Ο Βουλευτής ΝΙΚΗΣ Πιερίας, κ. Κομνηνός Δελβερούδης, μίλησε στην Ολομέλεια της Βουλής, στα πλαίσια της συζήτησης για τη Σύσταση Ειδικής Προανακριτικής Επιτροπής για το έγκλημα των Τεμπών, αναδεικνύοντας επιγραμματικά τα εξής:
Στις 28 Φεβρουαρίου 2023, η Ελλάδα θρήνησε 57 αθώες ψυχές και βίωσε την κατάρρευση της ευθύνης του κράτους. Η τραγωδία των Τεμπών δεν ήταν ατύχημα — ήταν ένα προαναγγελθέν ΕΓΚΛΗΜΑ, με θύτες την πολιτική εξουσία και θύματα ανθρώπινες ζωές, που θυσιάστηκαν στον βωμό συμφερόντων, ρουσφετιού και αδιαφορίας.
Η Πρόταση Προανακριτικής Επιτροπής, που κατέθεσαν οι συγγενείς των θυμάτων και προσυπέγραψε η ΝΙΚΗ με άλλα τρία κόμματα της αντιπολίτευσης, αποτελεί τη μοναδική ουσιαστική προσπάθεια να αποκαλυφθεί η Αλήθεια και να αποδοθεί Δικαιοσύνη. Στόχος είναι η διερεύνηση ΟΛΩΝ των υπευθύνων, χωρίς εξαιρέσεις και για ΟΛΑ τα αδικήματα.
Οι “αυλοκόλακες” της εξουσίας έσπευσαν να μιλήσουν για «ετερόκλητη συμμαχία». Η πραγματικότητα όμως είναι ότι πρόκειται για μια “συστράτευση”, που άφησε στην άκρη διαφορετικές πολιτικές ιδεολογίες, για χάρη της αλήθειας και της δικαίωσης των θυμάτων.
Ο ελληνικός λαός ξέρει πια ποιοι φταίνε:
– Όσοι κυβέρνησαν και κυβερνούν, σαν να είναι ιδιοκτήτες αυτού του τόπου.
– Όσοι ξεπούλησαν τον σιδηρόδρομο για να θησαυρίσουν.
– Όσοι αδιαφόρησαν και έθαψαν τις προειδοποιήσεις ότι οι γραμμές είναι παγίδες θανάτου.
– Όσοι έβλεπαν τον θάνατο να πλησιάζει και σιωπούσαν.
Τεράστιες οι ευθύνες του ιδίου του Πρωθυπουργού και των Υπουργών του, που κρατούσαν στο συρτάρι τους, την προειδοποίηση, πως το επόμενο δυστύχημα είναι ζήτημα χρόνου και δεν έπραξαν το παραμικρό.
Ο κ. Δελβερούδης, απηύθυνε συγκεκριμένα και αμείλικτα ερωτήματα:
- Για την περίφημη σύμβαση 717 που δεν ολοκληρώθηκε ποτέ,
- Για τα τρένα που κινούνταν και εξακολουθούν να κινούνται χωρίς τηλεδιοίκηση, χωρίς αυτόματο σύστημα πέδησης, χωρίς φωτοσήμανση και σύγχρονο σύστημα ενδοεπικοινωνίας,
- Για τους κομματικούς διορισμούς, ανθρώπων ακατάλληλων, σε κρίσιμες θέσεις,
- Για την αλλοίωση του τόπου του εγκλήματος – ευθεία παρέμβαση στο έργο της Δικαιοσύνης,
- Για την αλλοίωση των συνομιλιών, για την εξαφάνιση σημαντικών βίντεο και τη “μαγική” επανεμφάνιση άλλων.
Στη Δημοκρατία, κανείς δεν είναι – ή τουλάχιστον δεν πρέπει να είναι- υπεράνω της Δικαιοσύνης.
Ο Ελληνικός λαός, είδε τον Έλληνα Πρωθυπουργό, λίγες ώρες μετά την τραγωδία, να μιλάει για «ανθρώπινο λάθος» και πολύ αργότερα να δηλώνει «παραπλανημένος». Να παρεμβαίνει στη Δικαιοσύνη ζητώντας την αντικατάσταση της ανακρίτριας, με τρόπο που στοιχειοθετεί την «κατάχρηση εξουσίας», η οποία περιλαμβάνεται πλέον στον ορισμό της «εσχάτης προδοσίας».
Η αποδοχή της πρότασης των συγγενών των θυμάτων δεν είναι πράξη εκδίκησης – είναι πράξη σεβασμού προς τους νεκρούς και τους ζωντανούς, αλλά και πράξη αυτοσεβασμού του ιδίου του Κοινοβουλίου.
Είναι ο ελάχιστος φόρος τιμής στους νεκρούς και σε όσους ζουν με την απώλεια, για να σπάσει ο κύκλος της ασυλίας και να λογοδοτήσουν ΟΛΟΙ όσοι ευθύνονται.
