Ήταν πριν από τις 11.00 όταν από την Ρητίνη φάνηκαν οι πρώτοι καπνοί βαθιά μέσα στο δάσος των Πιερίων και σήμανε συναγερμός.
Είναι η πρώτη φορά που σ αυτή την περιοχή – τα εξήντα τουλάχιστον τελευταία χρόνια – ανάβει φωτιά στα Πιέρια.
Τα Πιέρια δεν είναι από τα φωτιά που καίγονται εύκολα διότι το αμιγές πευκοδάσος είναι με μεγάλο υψόμετρο και αρκετά χιλιόμετρα μακριά από τους ορεινούς οικισμούς
Στο σημείο που ξεκίνησε η φωτιά δεν πάει κανείς – ιδιαίτερα αυτό το χρονικό διάστημα – ούτε για κάποια εργασία, ούτε για αναψυχή.
Κι απ τη στιγμή που φάνηκαν οι πρώτοι καπνοί αφού ειδοποιήθηκε η Πυροσβεστική Υπηρεσία έφτασε το πρώτο όχημα μικρού μεγέθους στην Ρητίνη και κατευθύνθηκε στο βουνό
Αργότερα εμφανίστηκε και δεύτερο όχημα, ενώ σε ανάλογο χρόνο ανηφόρησε προς το βουνό και τρίτο όχημα.
Σ όλο αυτό το διάστημα κι ενώ ο καπνός μεγαλώνει κι απλώνεται μεταξύ Μεσιάς και Σαρακατσάνας , σε μια περιοχή ιδιαίτερα δύσκολη, φαίνεται πως τα εναέρια μέσα δεν αξιολογούν πως είναι ο κατάλληλος χρόνος για να επέμβουν!
Αλήθεια, στα πόσα καμένα πεύκα, στα πόσα καμένα στρέμματα δάσους είναι το όριο για να ενεργοποιηθεί η εναέρια πυρόσβεση;
Σε μια ώρα περίπου θα νυχτώσει και η εναέρια πυρόσβεση δεν μπορεί να πραγματοποιηθεί. Άρα θα αφεθούν να καούν όλη τη νύχτα (πόσα πεύκα και πόσα στρέμματα δάσους;) για να παρέμβει αύριο – αν παρέμβει – η εναέρια δασοπυρόσβεση. Γιατί αυτό; Είναι κατώτερης αξίας το δάσος των Πιερίων; Ισχύει ότι αξιολογείται ανάλογα με τον κίνδυνο για ανθρώπινες ζωές;
Μήπως είναι στόχος να καούν τα πεύκα για να δημιουργείται καλύτερο ρεύμα αέρος για τις ανεμογεννήτριες που σκοπεύουν να εγκαταστήσουν στην «Αβδέλα» και γύρω απ αυτήν;
