Τα χωριά μας ερήμωσαν. Λίγοι οι κάτοικοι, κυρίως υπερήλικες, μια δυο παιδικές φωνές σ όλο το χωριό.
Τα χωριά μας αντιστέκονται… Αυτή η ερήμωση και η εγκατάλειψη δεν ήταν επιλογή ούτε όσων έφυγαν, ούτε όσων έμειναν.
Όσοι έμειναν δεν αποδέχονται την εγκατάλειψη. Δεν συμβιβάζονται με το τίποτα που εισπράττουν από όσα δικαιούνται…
Παίρνουν μόνοι τους πρωτοβουλίες..
Μια εθνική επέτειος, όπως η 28η Οκτωβρίου του 1940, έχει ξεχωριστή σημασία για ένα χωριό. Ακόμη κι αν είναι η 80η επέτειος, ξέρουν ποιοι πολέμησαν απ’ το χωριό, έχουν μνήμες τα σπίτια, οι αυλές, οι δρόμοι του χωριού απ’ αυτούς..
Το Μελιάδι ένα χωριό που πάντα ήταν μικρό, αλλά πάντα ήταν και μαργαριταρένιο, έμαθε να πορεύεται να δημιουργεί με λίγους και να καταφέρνει πολλά.
Τώρα που έχει ελάχιστους κατοίκους και μόλις δυο παιδιά δεν θα άφηνε να περάσει αυτή η γιορτή σιωπηλή στο χωριό…
Συγκεντρώθηκαν στο σεμνό Ηρώο του χωριού έψαλαν όλοι μαζί τον Εθνικό ΄Ύμνο και τα παιδιά ανέλαβαν να «σκαλίσουν» τη μνήμη με ποιήματα και τραγούδια για τα ηρωικά κατορθώματα του Έπους του 1940!
Αυτό το ελάχιστο, αυτή η μικρή κι απλή γιορτή, ενός μικρού χωριού που αντιστέκεται στην εγκατάλειψη, ήταν η καλύτερη γιορτή μνήμης και τιμής, ήταν ένα μεγάλο «ΟΧΙ»
Γιώργος Κουκουλιάτας
