Εικόνες, σαν αυτήν, από ένα δημόσιο χώρο δείχνουν πως κάποιοι αρμόδιοι δεν κάνουν σωστά τη δουλειά τους.
Η φωτογραφία (1-1-2021) είναι από την πολύπαθη αντιπλημμυρική τάφρο της Κατερίνης, στο σημείο που εκβάλει στον Πέλεκα. Φαίνεται καθαρά, μια δύσοσμη λίμνη πολτώδους μάζας που προέρχεται από το ρέμα που εκβάλει, λίγες εκατοντάδες μέτρα πιο κάτω, μέσα στην αντιπλημμυρική τάφρο και καταλήγει στον Πέλεκα.
Αυτή την εικόνα έχει το συγκεκριμένο σημείο εδώ και 10 χρόνια τουλάχιστον! Όσες διαμαρτυρίες, ερωτήσεις, παρεμβάσεις κ.α. έγιναν ως τώρα χάθηκαν στα συρτάρια της γραφειοκρατίας σε τοπικό, περιφερειακό και κυβερνητικό επίπεδο! Το τελευταίο διάστημα ξεκίνησε ένα κίνημα διαμαρτυρίας (I can’t Breathe), ενώ φαίνεται να υπάρχει μια προσπάθεια κι από την πλευρά του Δήμου και από τουριστικούς φορείς.
Ποιος φταίει;
Έχουμε ένα ρέμα, μια τεχνητή αντιπλημμυρική τάφρο που κατασκευάστηκε πριν 35 περίπου χρόνια για την προστασία της Κατερίνης και το ποτάμι της πόλης τον Πέλεκα (ή Λεύκο, όπως τα τελευταία χρόνια θέλουν να τον μετονομάσουν).
Αν αναζητήσουμε το νομικό πλαίσιο για την λειτουργία, την χρήση και την προστασία ρεμάτων, αντιπλημμυρικών τάφρων και ποταμών θα δούμε ότι υπάρχει πληθώρα νόμων και διατάξεων. Θεωρούνται βιότοποι ειδικής προστασίας. Η αρμοδιότητα περνά κατά καιρούς από διάφορες υπηρεσίες. Τώρα (από το 2018) ανήκει στην Περιφέρεια και στην τοπική Περιφερειακή Ενότητα.
Δυστυχώς, στη χώρα μας μπορεί να υπάρχουν πολλοί νόμοι και συγκεκριμένες διατάξεις για την προστασία του περιβάλλοντος, αλλά η εφαρμογή τους επαφίεται σε αρχές, επιτροπές και υπηρεσίες που πάντα ήταν και είναι χωρίς το απαραίτητο προσωπικό – τυχαίο;- δεν έχουν συγκεκριμένο πλαίσιο αρμοδιοτήτων και καθηκόντων, δεν έχουν πόρους και δεν έχουν – το κυριότερο – έλεγχο κι αξιολόγηση για ότι κάνουν ή δεν κάνουν.
Η πολυνομία προσφέρει πεδία αδιευκρίνιστων ορίων καθηκόντων και αρμοδιοτήτων, ομιχλώδη πεδία τα οποία χρησιμοποιούνται σταθερά – χρόνια τώρα – για να «κρύβονται» παραλείψεις και υπερβάσεις η να χρησιμοποιούνται εργαλειακά για την ικανοποίηση συμφερόντων.
Τελικά αυτό που χάνεται είναι ο δημόσιος χώρος, δεν διασφαλίζεται το δημόσιο συμφέρον, δεν προστατεύεται το περιβάλλον, ενώ οι πολίτες βιώνουν στο χώρο με ανεξακρίβωτες επιπτώσεις στην υγεία τους.
Ποιοι είναι οι υπεύθυνοι;
Για μένα την πρώτη ευθύνη την έχουμε όλοι εμείς που θέλουμε να ονομαζόμαστε πολίτες. Όσο ανεχόμαστε, όσο αδιαφορούμε, όσο δεν αντιδρούμε για ότι στερούμαστε, για ότι παθαίνουμε, τόσο περισσότερο δίνουμε χώρο για να αναπτυχτούν φαινόμενα αντίστοιχης ανευθυνότητας, αδράνειας, διαπλοκής, εξυπηρέτησης και ικανοποίησης συμφερόντων λίγων εις βάρος του συνόλου των πολιτών και μάλιστα προκλητικά στο όνομα του οικονομικού οφέλους.
Από κει και πέρα όσο υπάρχουν τέτοιες εικόνες δημόσιου προστατευόμενου χώρου στην Πιερία, εγώ τουλάχιστον, δεν μπορώ να βεβαιώσω, ότι υπάρχει ακεραιότητα και υπευθυνότητα σε κάθε έναν που ορίστηκε ή εκλέχτηκε σε δημόσια θέση και ευθύνη. Θα πρέπει να το αποδείξει με πράξεις….
Υστερόγραφο
Στερηθήκαμε πολλά τη χρονιά που πέρασε, αλλά μάθαμε επίσης πως όλα όσα θεωρούσαμε ως δεδομένα ανατρέπονται. Στη νέα χρονιά ας αποφασίσουμε, θετικά και συλλογικά, να ανατρέψουμε και να απαλλαχτούμε από όλα όσα μας στερούν το δημόσιο χώρο της ελεύθερης ανάσας μας, όλα όσα μας κρατούν στη μετριότητα και δεν μας αφήνουν να εξασφαλίσουμε τα αυτονόητα και να οραματιστούμε για να δημιουργήσουμε το μέγιστο των δυνατοτήτων μας!
