Η Κική και η Τασούλα είναι αδελφές. Μοιράζονται το ίδιο σπίτι, το πατρικό, εδώ και πολλά χρόνια.
-Κική είδες πουθενά το γαλάζιο μου πουλόβερ; Θέλω να το φορέσω, κρυώνω απόψε
-Μπα, δεν το είδα. Μήπως είναι στ’ ασιδέρωτα;
-Μπορεί να είναι… Κρυώνω
-Φόρεσε τη ρόμπα σου, τι να σου πω;
-Κρυώνω
-Εξαιτίας της μοναξιάς…
-Πόσο θ’ αντέξουμε;
-Η αλήθεια είναι ότι απομονωθήκαμε, αλλά τι μπορούμε να κάνουμε; Αυτός ο ιός είναι άγνωστος επί του παρόντος και το κλείσιμο στα σπίτια μας είναι ίσως το πιο αποτελεσματικό μέτρο
-Πολύ φοβάμαι ότι αυτή η κοινωνική απομόνωση ήρθε για να μείνει
-Τι θες να πεις;
-Η πανδημία κάποια στιγμή θα τελειώσει. Αυτή η απομόνωση που μας επιβλήθηκε ως εγγυητής ασφάλειας της δημόσιας υγείας, θα τελειώσει ποτέ;
-Καταλαβαίνω τι θέλεις να πεις… Τα παιδιά του δημοτικού εκπαιδεύονται να ζουν στη μοναξιά φορώντας μάσκα.
-Η ελπιδοφόρα νέα γενιά μετατρέπεται σε υπάκουη μασκοφόρο νέα γενιά
-Η οποία μεγαλώνοντας με όλα αυτά τα περιοριστικά μέτρα, μετατρέπεται σε μια νέα κοινωνία έτοιμη να κατασπαράξει τα μέλη της. Η πανδημία του κορονοϊού μετατρέπεται σε πανδημία φόβου, έτσι όπως διαδίδεται με ταχύτητα φωτός μέσα απ’ την τηλεόραση και το ίντερνετ
-Μετατρεπόμαστε σε μια κοινωνία κανιβάλων, εξαντλούμε την ενεργητικότητά μας στον αφανισμό των μολυσμένων. Εμείς οι δυο έχουμε περάσει τα πενήντα και μπορούμε ν’ αντισταθούμε, τρομάζω όμως με την προοπτική του εφησυχασμού λόγω των μέτρων. Φαντάζομαι μια κοινωνία χωρίς ανθρώπινες επαφές και ν’ ακούγεται παντού το σύνθημα «είστε ασφαλείς, είστε προστατευμένοι»
-Μια εικονική αίσθηση ασφάλειας η οποία θα μετατρέψει τον άνθρωπο σε ον υπό καταστολή. Θα είμαστε πλέον τόσο ζωντανοί όσο είναι οι πρωτόγονης δομής βιολογικοί οργανισμοί, θα μετατραπούμε σε αμοιβάδες..
-Άρχισα να παρατηρώ σε όλον τον πλανήτη μεγάλο κανιβαλισμό, βλέπω την παγκόσμια κοινωνία έτοιμη να σκοτώσει, να διώξει, ν΄ αφανίσει τα μολυσμένα μιάσματα. Σα να συντελείται μια ανταλλαγή σε όλα τα μήκη και τα πλάτη του πλανήτη ̇ η ελευθερία της σκέψης ανταλλάσσεται με μια αμφίβολη αίσθηση ασφάλειας
-Τι θα πάρει μαζί της η επόμενη γενιά;
-Την υπακοή και τη μοναξιά, αφήνοντας πίσω της την ανθρωπιά. Μόνο το «εγώ» με κάθε κόστος και σε βάρος των άλλων
-Μια κοινωνία ανθρωποφάγων με μάσκες στα πρόσωπα. Μια κοινωνία δούλων που υψώνει λευκή σημαία στις προσπάθειες της κάθε εξουσίας για πλήρη καθοδήγηση της τύχης αυτής της κοινωνίας
-Μια κοινωνία δούλων
-Υπάκουοι δούλοι με πλήρη άγνοια της ανθρωπιάς και της ελεύθερης σκέψης
-Φρίκη!
-Μακάρι να κάνω λάθος, αλλά φοβάμαι. Άρχισα να κρυώνω κι εγώ
