Η Θάλεια Ζεϊμπέκη γεννήθηκε στην Αθήνα το φθινόπωρο του 1955 και πέρασε τα γυμνασιακά χρόνια της στο Αρσάκειο Εκάλης με παράλληλα μαθήματα αγγλικής γλώσσας. Φοίτησε στο Τμήμα Γραφικών Τεχνών του Ιδρύματος «Αθηναϊκός Τεχνολογικός Όμιλος»-Δοξιάδη και έλαβε το πτυχίο Εργοδηγού-Διακοσμητή (1978).
Μετά από 3 χρόνια παραμονής στη Γερμανία, επέστρεψε και διεύρυνε τις σπουδές της, λαμβάνοντας το 1983 το πτυχίο της υποκριτικής από τη Δραματική Σχολή Αθηνών (Γιώργου Θεοδοσιάδη). Για αρκετά χρόνια αφιερώθηκε στην εικονογράφηση παιδικών βιβλίων, συνεργαζόμενη με μεγάλους εκδοτικούς οίκους. Τα σχέδια της φιλοτέχνησαν 46 παιδικά βιβλία και σχολικά βοηθήματα. Το βιβλίο «Όνειρα στο Πετροχώρι» των εκδόσεων «Gutenberg» (1986), περιλαμβάνεται στον κατάλογο της «Διεθνούς Βιβλιοθήκης Νέων» του Μονάχου.
Το 1995, δημιουργεί τη δική της προσωπική εκδοτική εταιρεία με την επωνυμία «Βιότοπος» (www.viotopos.com). Οι εκδόσεις εξειδικεύονται σε ημερολόγια, λευκώματα, σημειωματάρια και πολλά είδη χαρτικών, πλαισιωμένων με ζωγραφική γύρω από τη Φύση. Ζωγραφίζει, επιμελείται εκδόσεις, καταγράφει τα είδη και περιγράφει με ανάλαφρο ύφος τη ζωή, τις συνήθειες και τους κινδύνους που τα απειλούν με στόχο την αφύπνιση και την ευαισθητοποίηση. Οι εκδόσεις συμπληρώνονται εικαστικά και με χειροποίητες κατασκευές, δίνοντας προσωπικό ύφος σε κάθε συσκευασία. Το συνολικό εκδοτικό αποτέλεσμα, μέχρι στιγμής, είναι 133 βιβλία, καθώς και συγγραφή 752 σελίδων για τη χλωρίδα και την πανίδα του πλανήτη μας.
Στην πορεία, συμμετέχει δυναμικά και ο γιος της Αρείων Στεφανίδης, αναλαμβάνοντας τη λειτουργία του εκδοτικού οίκου και την καλλιτεχνική επιμέλεια των εντύπων, υποστηρίζοντας γραφιστικά και μεταφραστικά όλη αυτή την προσπάθεια και συντελώντας αποτελεσματικά στη συνέχειά της.
Παράλληλα με τις εκδόσεις «Βιότοπος», αγαπημένη της ασχολία είναι και η συγγραφή παιδικών, λαογραφικών διηγημάτων με πρωταγωνιστές κυρίως ζώα.
Έχει συμμετάσχει σε ατομικές και ομαδικές εκθέσεις ζωγραφικής, διακοσμεί εσωτερικούς και εξωτερικούς χώρους, περίπτερα εκθεσιακών κέντρων και μεγάλων πολυκαταστημάτων, ενώ περιστασιακά ασχολείται και με τοιχογραφίες κτιρίων.
Ακολουθεί το κείμενο της συζήτησής μας:
1. Φέτος συμπληρώνονται 30 χρόνια από την ίδρυση των εκδόσεων «Βιότοπος». Ποια ήταν η αφορμή για το ξεκίνημα του όμορφου και δημιουργικού αυτού ταξιδιού;
Από πολύ μικρή μου άρεσε να κρατάω ημερολόγιο. Ήθελα να έχω, όμως, και κάτι ιδιαίτερα δικό μου. Αγαπούσα πάρα πολύ όλα τα ζωάκια της γειτονιάς, ιδιαίτερα αυτά που δεν είχαν κάποιον να τα αγαπά, να τα φροντίζει και να τα προστατεύει. Άρχισα, λοιπόν, να τα ζωγραφίζω στις σελίδες του λευκώματος που είχα για σημειώσεις, μαζί με τετράστιχα ποιητών που εύρισκα αρχικά στα χαρτάκια από τα πολύ μικρά ημερολόγια του τότε, αυτά από το ανακυκλωμένο γκρίζο χαρτάκι, που κυκλοφορούν ακόμη και σήμερα, ξυπνώντας αναμνήσεις άλλου καιρού.
Μετά από πάρα πολλά χρόνια, με την παιδική και εφηβική ηλικία να είναι παρελθόν, έχοντας συνεργαστεί με διάφορους εκδοτικούς οίκους σε πολλές εκδόσεις πάνω στο θέμα παιδικού βιβλίου και μη βρίσκοντας αυτό που πάντα αναζητούσα, που είχα τόσο ξεκάθαρα στη σκέψη και στο μυαλό, πήρα την απόφαση να εκδώσω προσωπικά, αυτό που είχα ανάγκη από καιρό.
2. Μιλήστε μας για το μυστικό της επιτυχίας των εκδόσεών σας.
Υπάρχει μυστικό και είναι απλό. Είναι μόνο η αγάπη που έχουμε γι’ αυτό που κάνουμε. Ποτέ δεν το είδαμε ως υποχρέωση και δουλειά, αλλά ως προσπάθεια αφύπνισης όλων μας, ως ευχαριστήρια κίνηση για τη Φύση που μας περιβάλλει, ό,τι ζει μαζί μας, πλάι μας ή και πολύ απρόσιτα και μακριά, πολλές φορές δυστυχώς και καταπιεσμένα. Για όλους τους οργανισμούς, που η ανθρώπινη παρέμβαση γίνεται αιτία μέχρι και ολικής εξαφάνισής τους.
Εμείς εδώ είμαστε πολύ μικροί, η μικρότερη εκδοτική όλων, με το μικρότερο τιράζ εκδόσεων σε συλλεκτικές σειρές, αλλά θεωρούμε μεγάλη επιτυχία, την απεριόριστη αγάπη και υποστήριξη των φίλων και συνεργατών μας.
3. Ποια είναι η επόμενη μέρα των εκδόσεων «Βιότοπος»;
Επόμενη ημέρα ελπίζω να είναι η αγάπη του γιου μου Αρείωνα Στεφανίδη, η καλλιτεχνική και ουσιαστική εικαστική υποστήριξή του, παρ’ όλο τον φόρτο των δικών του διαφορετικών επαγγελματικών υποχρεώσεων, για όλη αυτήν την προσωπική ανάγκη. Παράλληλα, η ελπίδα να μπορέσει να διατηρηθεί αυτό που με τόση προσπάθεια ξεκίνησε, από το τίποτα, όχι σαν δουλειά -ποτέ δεν αντιμετωπίστηκε άλλωστε έτσι- αλλά σαν αναγκαίο παιχνίδι, με ένα ατέλειωτο πεδίο αναζήτησης για τη ζωή γύρω μας και σαν πηγή ανεξάντλητης χαράς.
4. Πείτε μας λίγα λόγια για την 30η συλλεκτική σειρά της «Άγριας Φύσης».
Στη συγκεκριμένη σειρά έγινε μια συμβολική αναφορά σε όσο πιο πολλά είδη του ζωϊκού και φυτικού βασιλείου μπορούσαμε να συμπεριλάβουμε, από μικροσκοπικά έντομα, πεταλούδες, ψάρια, κοχύλια μέχρι πουλιά, ζώα και φυτά. Τα περισσότερα είδη που περιλαμβάνονται, είναι χαρακτηρισμένα ως απειλούμενα λόγω της μεγάλης πίεσης που υφίστανται και κατά συνέπεια καταγράφονται ως ανησυχητικά από τη Διεθνή Ένωση για τη Διατήρηση της Φύσης στην Κόκκινη Λίστα Απειλούμενων Ειδών. Κόκκινο το χρώμα της έκδοσης, κόκκινο μέχρι και για το σπάνιο πια, αγαπημένο και εμβληματικό Πάντα. Κάτι λίγο απ’ όλα, μπορώ να πω, για να μην μείνει τίποτα «παραπονεμένο». Και όπως είπε και ο Αριστοτέλης (384-322 π.Χ.), χωρίς να ξεχνάμε: «Πάντα γάρ φύσει έχει τί θείον» (= Σε όλα υπάρχει εκ φύσεως κάτι το θείο).
5. Σε όλη αυτή τη μακρόχρονη διαδρομή, ποιες ήταν οι βασικές πηγές έμπνευσης της εικαστικής δημιουργίας σας;
Η ζωή έχει έναν δικό της τρόπο να μας πιέζει, πολλές φορές ανεξέλεγκτα, ίσως και βασανιστικά. Πολλές φορές ακόμη, σκέφτομαι ότι οι ζωές των ζώων, για τους περισσότερους από εμάς, φαίνεται σαν να μην έχουν αξία και να μην μετράνε αρκετά. Τα ζωάκια που δεν ανήκουν πουθενά, δεν έχουν δυστυχώς για όλους συναισθηματική αξία, υποτιμούνται, αγνοούνται ακόμα και σε μεγάλες καταστροφές και μόνο λίγοι περιβαλλοντολογικοί οργανισμοί και εθελοντές προσπαθούν να δραστηριοποιηθούν νομικά και πρακτικά και να βοηθήσουν όσο και όπως μπορούν.
Πηγή έμπνευσης είναι η μοναδική Φύση με το θαύμα αυτό της Δημιουργίας, η ίδια η ζωή και κάθε ύπαρξη γύρω μας, από την πιο ασήμαντη, μέχρι την πιο μεγαλοπρεπή, από το μικρό ταπεινό αγριολούλουδο στις παρυφές του δρόμου, μέχρι τα τεράστια κρυστάλλινα παγόβουνα στις ζώνες της Αρκτικής και της Ανταρκτικής…
6. Ποιο είναι το μότο που νοηματοδοτεί την καθημερινότητά σας;
Ψυχραιμία, ηρεμία. Για να αντέξουμε…
Κοντόζογλου Αριστέα
Δημοσιογράφος
