Στην αναμπουμπούλα χαίρεται ο λύκος λέει ο σοφός λαός μας, παροιμία που πηγαίνει γάντι στην κυβέρνηση που αξιοποιεί την πανδημία, φέρνοντας νέο αντεργατικό τερατούργημα, που βάζει ταφόπλακα στο οκτάωρο, χτυπώντας παράλληλα θεμελιώδη δικαιώματα των εργαζομένων, όπως πως θα αποφασίζουν για τις απεργίες και τις κινητοποιήσεις τους.
Κεφάλαιο – ΕΕ – αστικές κυβερνήσεις θέλουν να ξεμπερδεύουν με τα εναπομείναντα δικαιώματα των εργαζομένων, ώστε να ενισχύσου την φαρέτρα της μεγαλοεργοδοσίας με νέους αντεργατικούς – αντιλαϊκούς νόμους, για να θωρακίσουν τα κέρδη τους σε συνθήκες οξυμένου ανταγωνισμού και νέας οικονομικής κρίσης.
Η συνεχόμενη υποτίμηση της τιμής της εργατικής δύναμης, που σημαίνει ένταση της εκμετάλλευσης της, είναι η μόνιμη συνταγή στο σύστημα της αγοράς, για να διασφαλίζονται και να διαιωνίζονται τα κέρδη των καπιταλιστών, των ιδιοκτητών των μέσων παραγωγής.
Από αυτή την σκοπιά οι λαϊκές – κοινωνικές ανάγκες είναι ασυμβίβαστες με την αυξανόμενη κερδοφορία των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων και δεν μπορούν να συνυπάρξουν σε ένα σύστημα, που οι νομοτέλειες του, διαμορφώνουν τις προϋποθέσεις σαν αντικειμενική τάση, για συγκέντρωση και συγκεντροποίηση της παραγωγής και του πλούτου σε όλο και λιγότερα χέρια.
Στην βάση αυτής της στρατηγικής νομοθετούν οι αστικές κυβερνήσεις, αφαιρώντας συνεχώς λαϊκά δικαιώματα και κατακτήσεις, που κερδήθηκαν με σκληρούς ταξικούς – λαϊκούς αγώνες τα προηγούμενα χρόνια.
Η κυβέρνηση της ΝΔ ως συνέχεια των προηγούμενων έρχεται στην περίοδο της πανδημίας να περάσει ένα νέο αντεργατικό νομοσχέδιο ως αξίωση των βιομηχάνων συνολικά του μεγάλου κεφαλαίου.
Θέλει να αυξήσει τον απλήρωτο χρόνο δουλειάς που είναι η πηγή των κερδών τους και παράλληλα να ξεμπερδεύει με το οργανωμένο εργατικό κίνημα, τα εργατικά σωματεία και τις διαδικασίες του, που τα θεωρεί εμπόδιο για την εφαρμογή και υλοποίηση των αντεργατικών σχεδιασμών τους.
Θέλουν εργαζόμενους σύγχρονους είλωτες που θα δουλεύουν χωρίς δικαιώματα, όσο θέλουν και όπως θέλουν οι μεγαλοεργοδότες – καπιταλιστές, προσαρμόζοντας το εργατικό δυναμικό στις ανάγκες τις κερδοφορίας τους.
Η μετατροπή των χώρων δουλειάς σε σύγχρονα κάτεργα δεν πρέπει να περάσει με την καθολική αντίδραση από το σύνολο των εργαζομένων ιδιωτικού και δημόσιου τομέα και όχι μόνο.
Το νομοσχέδιο αυτό θα δυσκολέψει ακόμα περισσότερο την ζωή των εργαζομένων που εντείνει την εκμετάλλευση και μεγαλώνει την φτώχεια τους.
Και κάτω από την μάσκα έχουμε φωνή. Το υγειονομικό αυτό μέτρο δεν θα αφήσουμε να το μετατρέψουν σε φίμωτρο, για να επιβάλλουν πέπλο σιωπής και να νομοθετούν ανενόχλητα εις βάρος των εργατικών και λαϊκών δικαιωμάτων.
Αυτός είναι και ο λόγος που χτύπησαν τις συμβολικές κινητοποιήσεις για το πολυτεχνείο αφού πρώτα τις λοιδόρησαν, τις στηλίτευσαν και απαξίωσαν.
Φοβούνται τον οργανωμένο λαό, την οργανωμένη έκφραση του, που παλεύει μαχητικά, αγωνιστικά με συνέπεια και ταξικό προσανατολισμό.
Κανείς δεν πρέπει να λείψει από τα νέα αγωνιστικά κελεύσματα των ταξικών – ριζοσπαστικών δυνάμεων, για να μην περάσουν τα νέα αντιδραστικά σχέδια τους, που αυξάνουν τον χρόνο της απλήρωτης δουλειάς.
Στις 26 Νοεμβρίου θα δοθεί η πρώτη αγωνιστική απάντηση με την κήρυξη πανελλαδικής απεργίας από τα μεγαλύτερα εργατικά κέντρα όπως το εργατικό κέντρο Αθήνας, τις ταξικές ομοσπονδίες, που μπήκαν μπροστά και οργανώνουν αυτή την απεργιακή μάχη, οργώνοντας κυριολεκτικά τους χώρους δουλειάς, μεταφέροντας το ανυπότακτο – αγωνιστικό μήνυμα – κάλεσμα.
Να αποτελέσει η απεργία εφαλτήριο για νέους πιο μαζικούς αγώνες, για να μην φορτώσουν τα σπασμένα και αυτής της κρίσης, στις πλάτες του λάου και να οργανώσει την αντεπίθεση του στην κατεύθυνση τις κοινωνικοπολιτικής ανατροπής.
Σαββίδης Παναγιώτης
