Οι ρυθμίσεις για την προστασία της ακαδημαϊκής ελευθερίας και την αναβάθμιση του ακαδημαϊκού περιβάλλοντος δεν αποτελούν μόνο υλοποίηση μιας από τις βασικές προεκλογικές δεσμεύσεις της ΝΔ αλλά -το κυριότερο -μια απαίτηση της ίδιας της κοινωνίας.
Αναφέρομαι σαφώς στο μέρος του νομοσχεδίου που διασφαλίζει την προστασία των εκπαιδευτικών ιδρυμάτων και την απρόσκοπτη λειτουργία τους.
Οι εικόνες ντροπής με κατεστραμμένους χώρους πανεπιστημίων έρμαιο των οποίων μπαχαλάκηδων, η είσοδος εξωπανεπιστημιακών στοιχείων που με πρόσχημα τη διαμαρτυρία ή τη διαφωνία τους, έφταναν με άνεση και ανενόχλητοι στο γραφείο ενός πρύτανη τον οποίο διαπόμπευαν δημόσια, δεν μπορεί να βρίσκει σύμφωνο κανέναν Έλληνα πολίτη αυτής της χώρας που γέννησε τη δημοκρατία και υπερασπίζεται την ελευθερία λόγου και σκέψης.
Όσοι θέλουν να δώσουν κι άλλο χώρο και «άλλοθι» σε αυτά τα «στοιχεία», είναι αυτοί που σήμερα αντιδρούν.
Με τον προσχηματικό τους λόγο και τη ρητορική περί καταπάτησης ελευθεριών, απλώς κλείνουν με νόημα το μάτι σε εκείνους που έχουν καταπατήσει ήδη υψηλές αξίες.
Οι αλλαγές και οι μεταρρυθμίσεις που εισάγει το νομοσχέδιο είναι η αρχή. Ένας διαρκής διάλογος για την προαγωγή των ελληνικών πανεπιστημίων είναι αναγκαίος όσο ποτέ.
Δεν θα πρέπει να αφήσουμε άλλη μια ευκαιρία να πάει χαμένη, αν θέλουμε τα πανεπιστήμια και οι φοιτητές μας να απολαμβάνουν ένα ευπρεπές πανεπιστημιακό περιβάλλον με κανόνες που δεν θα υποβαθμίζουν το μεγάλο ζητούμενο: τη γνώση, και την πρόοδο.
Το Ελληνικό πανεπιστήμιο αποκτά ταυτότητα και βάζει θεμέλια για μια νέα πορεία στη γνώση και στην εξέλιξη.
Ας γίνουμε μέρος αυτής της αλλαγής και όχι πρόβλημά της.