Το πιο επίκαιρο θέμα και μόνιμη κουβέντα όλων είναι οι εμβολιασμοί, αν πρέπει ή δεν πρέπει να είναι υποχρεωτικοί, πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα, ζητήματα που προσφέρονται για γόνιμο ή άσκοπο διάλογο.
Το κίνημα των αντιεμβολιαστών εμφανίζεται με μεγάλη δυναμική για πρώτη φορά το 1998, όταν ο γαστρεντερόλογος Αντριου Γουέικφιλντ, από τη Βρετανία, καλεί όλα τα ΜΜΕ για να παραχωρήσει συνέντευξη τύπου όπου θα προχωρήσει σε αποκαλύψεις που θα βάλουν βόμβα στα θεμέλια της επιστήμης.
Τα ΜΜΕ πέφτουν στη παγίδα του και καλύπτουν το γεγονός ως κεντρικό θέμα, με εκατοντάδες δημοσιογράφους να βρίσκονται μέσα και έξω από την αίθουσα.
Ο Γουέκφιλντ δημοσίευσε μια έρευνα στο περιοδικό Lancet, όπου κατηγορούσε το εμβόλιο MMR για την ιλαρά, παρωτίτιδα και την ερυθρά, ότι ευθύνεται για δεκάδες κρούσματα αυτισμού και εντερικών δυσλειτουργιών σε παιδιά και εφήβους.
Μαζί με τον Γουέκφιλντ υπέγραψαν και 12 επιστήμονες, με τις αμφιβολίες να δηλητηριάζουν κόσμο αλλά και επιστήμονες.
Οι επιστήμονες αρχίζουν και ερευνούν το εμβόλιο κομμάτι κομμάτι για να είναι σίγουροι ότι ο αμφισβητίας επιστήμονας δεν έχει δίκιο.
Όμως η ζημιά είχε γίνει. Πιο γρήγορα από ότι μεταδίδεται ένας ιός, η πεποίθηση ότι τα εμβόλια βλάπτουν την υγεία μας και κινδυνεύει μια ολόκληρη γενιά είχε διαδοθεί σε κάθε γωνία του πλανήτη. Με την Ιταλία και τις ΗΠΑ να είναι οι χώρες όπου οι οπαδοί του αντιεμβολιασμού αυξάνονται με φρενήρη ρυθμό.
Η επιστημονική κοινότητα καταφέρνει μέσα σε λίγους μήνες να καταρρίψει την θεωρία του Γουέκφιλντ, με τον ίδιο να μετακομίζει στις ΗΠΑ όπου οι οπαδοί του τον αποθεώνουν σαν Μεσσία.
Οι αποκαλύψεις για τη τεράστια απάτη άρχισαν να έρχονται στο φως αφού αποδείχθηκε ότι όλοι οι γονείς των παιδιών που υπέγραψαν πως τα παιδιά τους αντιμετωπίζουν πρόβλημα από το εμβόλιο είχαν συμβόλαιο με ένα δικηγόρο που ετοίμαζε ομαδική αγωγή κατά της εταιρείας που το παρασκεύασε. Μάλιστα όταν η είδηση βγήκε στο φως όλοι απέσυραν τις κατηγορίες και αποσύρθηκαν από την υπόθεση.
Ενώ και ο “Μεσσίας” είχε υποβάλλει αίτημα πατέντας για ένα άλλο εμβόλιο κατά της ιλαράς και για αυτό το λόγο είχε επιτεθεί στο ήδη υπάρχον.
Ο Γουέκφιλντ αποβάλλεται από την επιστημονική κοινότητα, αλλά αντί να γίνει αποδιοπομπαίος τράγος θεοποιείται από τους οπαδούς του, οι οποίοι βλέπουν στο πρόσωπο του τον άνθρωπο που τα έβαλε με τους ισχυρούς.
Από το 1998 μέχρι σήμερα το κίνημα έχει γιγαντωθεί κυρίως στις χώρες της Νότιας Ευρώπης και της Λατινικής Αμερικής με χιλιάδες “Μεσσίες” μετά τον Γουέκφιλντ να έχουν αναλάβει το ρόλο του και να προσπαθούν να κερδίσουν περισσότερους οπαδούς.
Πηγή: e-daily.gr/ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ
