Ο πόλεμος συνεχίζεται στην Ουκρανία και ήδη έχουν εμφανιστεί κάποιες νέες μορφές τόσο των μαχών όσο και των ειδήσεων που τις αφορούν. Νέες μορφές, οι οποίες είναι απολύτως προσαρμοσμένες στη σύγχρονη τεχνολογία και τις απαιτήσεις που αυτή έχει δημιουργήσει στο κοινό.
Ως προς τις μάχες που διεξάγονται, είναι αξιοσημείωτο, ότι τύποις ενημερώνονται οι κάτοικοι των πόλεων περί αποχώρησής τους από αυτές εξ’ αιτίας της επικείμενης καταλήψεώς τους ή και του βομβαρδισμού τους. Αυτό σαν γεγονός, σίγουρα δεν θυμίζει άλλες πολεμικές περιόδους, όπου όχι μόνο δεν υπήρχε ενημέρωση των πολιτών για τις επόμενες στρατιωτικές κινήσεις αλλά τουναντίον, ο άμαχος πληθυσμός ήταν ευθέως ο στόχος, με κύριο ζητούμενο την κάμψη του ηθικού. Επίσης, κάποιοι από τους πάρα πολλούς δορυφόρους που υπάρχουν, έχουν εστιάσει στις εμπλεκόμενες μονάδες και υπάρχει ακριβής εικόνα των κινήσεών τους κατά τον χρόνο διεξαγωγής τους. Οι ειδικοί – οι πραγματικά ειδικοί – θεωρώ, ότι θα εστιάσουν στη νέα αυτή μορφή πολέμου, η οποία έχει ως πεδίο μάχης τις ίδιες τις πόλεις και κατά πόσο είναι εκπαιδευμένο το στράτευμα να αντιμετωπίσει το νέο αυτό πεδίο.
Οι ειδήσεις τώρα, είναι ένα άλλο μεγάλο πεδίο «μάχης» παράλληλο με αυτό των πραγματικών μαχών και αποκλειστικός σκοπός είναι να παρουσιαστεί η εικόνα που εξυπηρετεί την πλευρά που την προβάλλει και αν αυτή η πλευρά είναι η πιο ισχυρή, τότε και η είδηση έχει την αντίστοιχη διάδοση. Δεν είναι τυχαίο, ότι ο Ουκρανός Πρόεδρος χρησιμοποιεί σωρηδόν διαδικτυακές εφαρμογές για προβολή των θέσεών του ούτε επίσης είναι τυχαίο, ότι το διαδίκτυο της Ρωσικής πλευράς έγινε αντικείμενο στόχου της ΕΕ και των ΗΠΑ. Ο καθένας από εμάς γίνεται απλός αποδέκτης αυτών που έχουν επιλεγεί να του προβληθούν, όπου πολλές φορές υπό το κάλυμμα της ενημέρωσης εξυπηρετούνται και άλλα πράγματα.
Είναι χαρακτηριστικό, ότι έχουν γίνει αναλύσεις επί αναλύσεων αναφορικά με τον χρονικό ορίζοντα που κινείται η Ρωσία και κατά πόσο αυτό κρίνει την επιτυχία ή αποτυχία των πολεμικών ενεργειών της. Όλα καλά και άγια, όμως δεν προξενεί εντύπωση το ότι δεν έχει εμφανιστεί κανένας Ρώσος, για να διευκρινίσει την δική του θέση; Ξέρουν όλοι οι άλλοι και δεν γνωρίζουν οι ίδιοι; Επίσης, πριν καλά καλά αρχίσουν οι μάχες, έτεροι αναλυτές μας έχουν δημιουργήσει την πεποίθηση, ότι ο πόλεμος χάθηκε για τη Ρωσία, εστιαζόμενοι σε μία πληροφορία ή είδηση προερχόμενη από την μία εμπλεκόμενη πλευρά. Η πραγματική πλέον εικόνα είναι, ότι οι Ρώσοι σιωπηλά κερδίζουν εδάφη στην Ουκρανία. Και όλα αυτά, ενώ επισήμως δεν έχει ανακοινωθεί από Ρωσικής πλευράς ποιος είναι ο τελικός της στόχος, ώστε με ασφάλεια να εκτιμηθεί η επίτευξή του ή όχι.
Αν συνδυάσουμε και τον τεράστιο δανεισμό που δέχεται η Ουκρανία από διάφορους Οργανισμούς, Ενώσεις, Ταμεία κλπ αλλά και αυτόν που θα χρειαστεί για την ανοικοδόμηση των υποδομών και της οικονομίας της, δεν νομίζω να πιστεύει κανένας, ότι θα είναι στην πλευρά των νικητών. Ήδη κατακτήθηκε οικονομικά ήδη έχει δεσμεύσει το μέλλον της για πολλά χρόνια και ήδη είναι πλέον «όμηρος» των εντολών που λαμβάνει. Ίσως αυτή, είναι η μόνη μέχρις στιγμής αλήθεια των όσων λαμβάνουν χώρα. Οι οικονομικοί «πολέμαρχοι» έχουν ήδη πολεμήσει και κερδίσει και τώρα απλώς παρατηρούν τους στρατιωτικούς να μάχονται, άνευ ουσίας. Είναι εύκολο να υπολογίσουμε τα ποσά που θα δαπανούνται από τώρα και στο εξής για αμυντικές δαπάνες, όπως είναι εύκολο να δούμε και ποιοι είναι οι πωλητές. Αν αυτοί δε, ταυτίζονται με την μία των εμπλεκομένων πλευρών … μάλλον δεν είναι σύμπτωση.
Το πιο δυσάρεστο όλων και σε αυτή την πολεμική αναμέτρηση, είναι οι απώλειες των ανθρώπινων ζωών. Άνθρωποι που λίγες ημέρες πριν συνέχιζαν τις ζωές τους με τις οικογένειές τους, σήμερα δεν υπάρχουν πια και το κενό αυτό δεν αναπληρώνεται από κανέναν και από τίποτα. Γιατί στο τέλος, όποιος απολογισμός κερδών ή απωλειών και να γίνει στο στρατιωτικό επίπεδο, όλοι θα είναι χαμένοι στην ίδια την ζωή.
