Κι έρχεται η στιγμή που το παιδί σου, που με χίλιες δυο θυσίες ανάθρεψες και σπούδασες και προίκισες με ξένες γλώσσες και μεταπτυχιακά, γυρνά στο πατρικό του σπίτι και στο παιδικό του δωμάτιο.
Με φτερά κομμένα, με όνειρα παγωμένα και την απελπισία στα μάτια, γιατί πολύ το πάλεψε να σταθεί στα δικά του πόδια, να βρει δουλειά, να στήσει σπιτικό, να ζήσει τα πρώτα του παραγωγικά χρόνια με μεράκι, με όρεξη, με χαρά και δημιουργικότητα.
Και σκόνταψε και έπεσε, μαζί με εκατοντάδες χιλιάδες άλλους νέους και νέες. Γιατί έπεφτε συνεχώς μπροστά σε κλειστές πόρτες, γιατί όσες άνοιγαν δεν μέτραγαν τα πτυχία του στο μισθό, ή μέτραγαν τα χρόνια του και τα έβρισκαν λειψά για κανονικό μισθό.
Κι έπεσε σε βαθιά μελαγχολία, γιατί τα λεφτά δεν έφταναν για το νοίκι, για το ηλεκτρικό, για το σούπερ μάρκετ, για το πήγαινε-έλα στη δουλειά. Γιατί, παρόλο που έπαιζε στα δάχτυλά του τι νέες τεχνολογίες, δούλευε σα δούλος σε γαλέρα. Γιατί έπρεπε να ξεχάσει πώς είναι να ζεις και να μάθει πώς είναι απλά να επιβιώνεις.
Και συ το κοιτάς και λιώνεις. Και προσπαθείς να αποφύγεις το βλέμμα του το μελαγχολικό, το απελπισμένο, το απορημένο με χίλια “γιατί”. Γιατί δεν ξέρεις τι να απαντήσεις.
Πώς να του πεις ότι πίστεψες αυτούς που δεν πίστεψαν ποτέ στις ίσες ευκαιρίες για όλους, που πίνουν νερό στο όνομα της ελεύθερης αγοράς και δε δίνουν δεκάρα τσακιστή για τους “εξαρτημένους από το μισθό τους” που εξαφανίζεται στα μισά του μήνα;
Που μετέτρεψαν την εργασία σε απασχόληση, ημιαπασχόληση, μερική και εκ περιτροπής απασχόληση και άλλα τέτοια. Πώς να τους πεις ότι η μισή δουλειά και μισή ζωή που ζουν είναι “εκπληκτική ποιότητα ζωής”; Πώς να τους πείσεις ότι αν δουν “ολιστικά” την κατάσταση θα καταλάβουν ότι ζουν σε μια εκπληκτική χώρα;
Οι νέες και οι νέοι μας είναι η πιο καλά εκπαιδευμένη και καταρτισμένη γενιά της χώρας, και ταυτόχρονα η γενιά που έχει αδικηθεί πιο πολύ από όλες.
Οι νέοι και οι νέες έχουν γνώση και δεν τσιμπάνε στην προπαγάνδα και την εικονική πραγματικότητα που τους πλασάρει ο φιλοκυβερνητικός τύπος. Βιώνουν τα αδιέξοδα των κρίσεων και αγωνίζονται για ένα καλύτερο αύριο.
Η γενιά μας έχει χρέος να δώσει στα παιδιά της τα εφόδια για να ζήσουν στον τόπο που επιθυμούν, να παράξουν, να δημιουργήσουν, να ονειρευτούν. Και αυτό δεν μπορεί να συμβεί όσο κυβερνά ο Κυριάκος Μητσοτάκης, ο οποίος αδιαφορεί για τις προοπτικές των νέων που δεν εντάσσονται στη στρατιά των “άριστων” golden boys. Με την ψήφο μας οφείλουμε να διώξουμε την καταστροφική κυβέρνηση της ΝΔ, και να διεκδικήσουμε η επόμενη προοδευτική κυβέρνηση με κορμό το ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ να βάλει τη νέα γενιά στο επίκεντρο της αναπτυξιακής στρατηγικής της. Να πάρει άμεσα μέτρα και να σχεδιάσει μακροπρόθεσμες παρεμβάσεις προκειμένου οι νέες και οι νέοι να μπορέσουν να κάνουν πράξη το μέλλον που σχεδίαζαν και να ονειρευτούν ξανά.
Η άμεση πτώση της κυβέρνησης Μητσοτάκη και η πολιτική αλλαγή είναι βασική προϋπόθεση αν θέλουμε οι νέοι άνθρωποι της χώρας να μη ζήσουν χειρότερα από εμάς.
Γι αυτήν την αλλαγή αγωνιζόμαστε έχοντας στο νου μας τα παιδιά.
Χαϊλατζίδου Γνωσούλα
εκπαιδευτικός
