Η ερώτηση του κ. Κούλογλου
Από το 2009 σύμπλεγμα 17 εταιριών της κυβέρνησης του Κατάρ, που κατηγορείται ότι συνδέεται με ξέπλυμα μαύρου χρήματος[1], αγοράζει σημαντικά ακίνητα και νησίδες στο Ιόνιο. Το 2014 ιδιώτης μεταβίβασε, χρησιμοποιώντας έγγραφο της ενετικής περιόδου, στην εταιρία Pimana δασική παραθαλάσσια έκταση 14.500 στρεμμάτων, συμπεριλαμβανομένης της διάσημης παραλίας «Ναυάγιο»[2]. Πληθώρα δικαστικών αποφάσεων απέδειξαν ότι ανήκει σε Δημόσιο, NΠΔΔ και τοπικές οικογένειες, ενώ οι εμπλεκόμενοι κατηγορούνται για σοβαρά κακουργήματα και ζημία του Δημοσίου ύψους 17,6 εκατομμυρίων ευρώ.
Η προηγούμενη κυβέρνηση διέκοψε το σχέδιο διεκδικώντας την ιδιοκτησία της έκτασης από το Δημόσιο[3], ενώ η νυν κυβέρνηση το υποστηρίζει ανοιχτά επί χρόνια[4]. Η Pimana το 2020 μετέφερε την έδρα της στις Παρθένες Νήσους, ενώ ελέγχεται από συγγενή του εμίρη του Κατάρ, κατηγορούμενου για χρηματοδότηση τρομοκρατικών οργανώσεων[5]. Στο διοικητικό συμβούλιο μετέχουν επιχειρηματίες που διατηρούν δεσμούς με την κυβέρνηση, η οποία, με σειρά νομοθετικών παρεμβάσεων, διευκολύνει την «επένδυση» κατά παρέκκλιση κάθε εθνικής ή ενωσιακής νομοθεσίας.
Ερωτάται η Επιτροπή:
- 1.Πώς θα αντιμετωπίσει την κατάλυση του κράτους δικαίου από κυβέρνηση κράτους μέλους, προκειμένου να διευκολυνθεί η «επένδυση» σε ένα δημόσιο ακίνητο που μεταβιβάστηκε παράνομα, ενώ οι υπαίτιοι κατηγορούνται για σοβαρά αδικήματα;
- 2.Πώς θα αντιμετωπίσει την εντεινόμενη διείσδυση του Κατάρ στην ΕΕ, ειδικά μετά την αποκάλυψη ύπαρξης δικτύων διαφθοράς και επιρροής πολιτικών αποφάσεων;
Κατάθεση: 6.1.2023
