Ανοίγοντας τη συζήτηση, η επίτροπος Ylva Johansson εκ μέρους της Ευρωπαϊκής Επιτροπής καταδίκασε τους «λίγους που θέτουν σε κίνδυνο την καλή δουλειά τόσων πολλών». Η μεγαλύτερη διαφάνεια και λογοδοσία δεν αρκούν για την καταπολέμηση της διαφθοράς, η οποία πρέπει να αντιμετωπιστεί με την πλήρη ισχύ του νόμου, δήλωσε. Στη συνέχεια, ανακοίνωσε ότι πολύ σύντομα η Επιτροπή θα υποβάλει νέο νόμο για την ποινικοποίηση όλων των μορφών διαφθοράς, με εναρμονισμένους ορισμούς και κυρώσεις σε ολόκληρη την ΕΕ, αλλά και τα απαραίτητα εργαλεία για την αστυνομία και τα δικαστήρια. Ένα δεύτερο πακέτο μέτρων, η «δέσμη για την υπεράσπιση της δημοκρατίας», είναι σε προπαρασκευαστικό στάδιο, πρόσθεσε.
Οι ευρωβουλευτές που έλαβαν τον λόγο εξ ονόματος των πολιτικών ομάδων εξέφρασαν τη συνεχιζόμενη οργή τους, τη ντροπή τους και το σοκ τους για τους ισχυρισμούς περί διαφθοράς, με ομιλητές από μια ευρεία πλειοψηφία να καταφέρονται κατά των ενεργειών λίγων ατόμων, που ωστόσο αμαυρώνουν το θεσμό που εκπροσωπεί όλους τους Ευρωπαίους. Επαναλαμβάνοντας ότι η δημοκρατία δεν πωλείται και ότι απαιτούνται επειγόντως μεταρρυθμίσεις για την προστασία της από τη διαφθορά και τις ξένες παρεμβάσεις, η συζήτηση περιστράφηκε γύρω από συγκεκριμένες προτάσεις για τα επόμενα βήματα, όπως:
· η σύσταση κοινοβουλευτικής επιτροπής αφιερωμένης στο εν λόγω θέμα
· να καταστεί πλήρως υποχρεωτικό το Μητρώο Διαφάνειας της ΕΕ
· η σύσταση ανεξάρτητου φορέα δεοντολογίας για τα θεσμικά όργανα της ΕΕ
· η βελτίωση των κανόνων σχετικά με την καταγγελία δυσλειτουργιών
· η καλύτερη επιβολή των υφιστάμενων κανόνων
· η πλήρης εφαρμογή των προτάσεων των δύο ειδικών επιτροπών για τις ξένες παρεμβάσεις (INGE και ING2).
Οι περισσότεροι ευρωβουλευτές συμφώνησαν ότι η ενίσχυση της διαφάνειας και της λογοδοσίας μπορεί να γίνει μόνο ανοιχτά, δημόσια και με ανάληψη ευθυνών όπου είναι απαραίτητο, προκειμένου να ανακτηθεί η εμπιστοσύνη των πολιτών. Πολλοί τόνισαν ότι το θέμα δεν είναι ποια χώρα βρίσκεται στο προσκήνιο για τις προσπάθειές της να παρέμβει στην ευρωπαϊκή δημοκρατία, αλλά ότι η ΕΕ και το Κοινοβούλιο ειδικότερα πρέπει να προστατευθούν από τέτοιες προσπάθειες.
Ορισμένοι ανέφεραν ότι διαβλέπουν μια κουλτούρα ατιμωρησίας και μίλησαν για τις αρνητικές επιπτώσεις της άσκησης πίεσης από ομάδες συμφερόντων, ενώ άλλοι κατήγγειλαν ότι τα πρόσθετα έσοδα των ευρωβουλευτών και ο τρόπος με τον οποίο δαπανώνται τα κονδύλια που τους παραχωρούνται δεν παρακολουθούνται αρκετά στενά. Ορισμένοι εξέφρασαν αμφιβολίες σχετικά με το κατά πόσον οι υφιστάμενες πολιτικές δομές είναι σε θέση να αντιμετωπίσουν αυτά τα ζητήματα, ενώ άλλοι θεώρησαν ότι το Κοινοβούλιο αντέδρασε με αξιοσημείωτη αποφασιστικότητα για να επιλύσει το πρόβλημα.
Μπορείτε να παρακολουθήσετε μαγνητοσκοπημένη την συζήτηση εδώ.