Από την σκληρή, την αδυσώπητη πραγματικότητα, που επιμένει να σε βασανίζει, να σου υπενθυμίζει και να σου καταλογίζει δικαίως ευθύνες και αμαρτίες, να σε κοιτάει κατάματα και να περιμένει πειστικές απαντήσεις, πως της ξεφεύγεις, πως γλυτώνεις; . Απλά το παίρνεις απόφαση και δραπετεύεις. Δραπετεύεις από την κόλαση και το ζοφερό παρόν που ο ίδιος με λόγια και πράξεις έφτιαξες, προς ένα φανταστικό, ιδεατό κόσμο, όπου η αναγνώριση και η ευγνωμοσύνη των συνανθρώπων σου, τους οποίους συνέτρεξες… πιστός στις υποσχέσεις και τις φρούδες ελπίδες που τους κέρασες, προκειμένου να αποσπάσεις την εμπιστοσύνη, μαζί και την ψήφο τους. Σε αυτόν τον κόσμο του ονείρου και της ετσιθελικής φαντασίας καταφεύγουν σήμερα κυβερνητικά στελέχη, μηδέ εξαιρουμένου και του αρχηγού Κυριάκου. Κι ας επιμένει η πραγματικότητα, κι ας διαλαλεί στο φώς της μέρας τα άθλια κυβερνητικά καμώματα, την πολιτική απάτη, το ψέμα, τον ανασκολοπισμό της αλήθειας.
Μέγας δραπέτης από την μίζερη και στενόχωρη σημερινή πραγματικότητα και ταυτόχρονα κατασκευαστής αυτού του ανακουφιστικού, λυτρωτικού ιδεατού κόσμου, ο Άδωνης Γεωργιάδης. Αν και για τούτο δεν φταίει αυτός, αλλά η ξεροκέφαλη πραγματικότητα που επιμένει στο βασανιστικό της μονόλογο περί των τεράστιων κυβερνητικών ευθυνών, για τα μεγάλα προβλήματα που αντιμετωπίζει η χώρα. Σε αυτόν τον κόσμο τον εξωπραγματικό ζήτησαν και ζητάνε τα μέλη της κυβερνητικής συμμορίας άσυλο και αποκούμπι. Σε αυτόν τον επίπλαστο και ονειρεμένο κόσμο της πιο άρρωστης φαντασίας βρίσκουν …δικαίωση και αναγνώριση ο μεγάλος τους…αγώνας και οι αγωνίες δίπλα στην πάσχουσα κοινωνία. Την κοινωνία που υποφέρει όχι από τις δικές τους επιλογές και τις πανάθλιες πολιτικές, αλλά από εκείνες του ακατονόμαστου της Αριστεράς που επί… δεκαετίες κυβερνούσε τον τόπο, οδηγώντας τον στον κοινωνικό ευτελισμό και την χρεοκοπία. Στα πρόσωπα των ανθρώπων αυτού του κατασκευασμένου φανταστικού σύμπαντος ,ο Κυριάκος, ο Άδωνης και οι λοιποί κυβερνητικοί εθελοντές σωτήρες της χώρας, βλέπουν την ικανοποίηση, την χαρά, και την αναγνώριση του… ηρωικού τους αγώνα, στην μάχη για την ικανοποίηση των πάγιων λαϊκών πόθων για προκοπή και ευημερία. Και τότε παρά την …μετριοφροσύνη που τους διακρίνει, την εγκράτεια και την σύνεση, δεν μπορούν να αντέξουν την χαρά της γενναιόδωρης λαϊκής αναγνώρισης των προσπαθειών τους και ευτυχείς καταφεύγουν στα ΜΜΕ που στην πλειοψηφία τους είναι…εχθρικά απέναντι τους, για να εκφράσουν την ευαρέσκεια και την χαρά τους. Για να τα βλέπει αυτά και να σκάει από το κακό της, αυτή που όλοι οι άλλοι αποκαλούν πραγματικότητα και που συνεχίζει να στηλιτεύει την πολιτική τους αθλιότητα.
Χαρακτηριστικά ηρωισμού επιδαψιλεύουν οι μοιραίοι στους εαυτούς τους, μια και είναι ακράδαντα πεπεισμένοι, ότι υπηρετούν με αυταπάρνηση τα λαϊκά συμφέροντα, ότι δίνουν μια τιτάνια μάχη ανάταξης του τόπου. Όμως ο Άδωνης δεν είναι αχάριστος και αγνώμων, μήτε κρατά μόνο για τον εαυτό του και τους ολίγους πέριξ αυτού, τα …αναγνωρισμένα από τον λαό εύσημα αναγνώρισης της προσφοράς τους. Ξαφνικά θυμήθηκε προχθές και τον άλλο ηρωικό συναγωνιστή του στο πρόσφατο παρελθόν, τον Αντ. Σαμαρά. Αυτόν ίσως με αφορμή την διαμαρτυρία του προς τον Κυριάκο επειδή ανέχτηκε στην διάρκεια ομιλίας στο ελληνικό κοινοβούλιο του προσκληθέντος σε αυτό Ουκρανού πρωθυπουργού, την παρείσφρηση του χαιρετισμού και δύο νεοναζιστών συμπατριωτών του τάγματος Αζόφ. Ο Αντώνης, λοιπόν, διαγράφοντας προς στιγμήν τις δικές του ακροδεξιές εμμονές και τα κατά καιρούς εθνικιστικά παραληρήματα ( ποιος ξεχνά τις αγκαλιές με τους συνοδοιπόρους του της ΧΑ, στις εξαλλοσύνες των συλλαλητηρίων κατά της συμφωνίας των Πρεσπών ) ύψωσε φωνή διαμαρτυρίας κατά της πρωθυπουργικής ανοχής, απέναντι στους παραπάνω. Από κοντά και ο συνοδοιπόρος του Άδωνης, που με την ευκαιρία θυμήθηκε τον ηρωικό πρωθυπουργό Αντ. Σαμαρά που κατά τα έτη της πλήρους διεθνούς απαξίωσης και της κοινωνικής και οικονομικής απαξίας, αυτός όρθωσε… ηρωικό ανάστημα για την σωτηρία της πατρίδας. << Υπήρξε ένας ήρωας εκείνο τον καιρό ο Αντ. Σαμαράς. Έτυχε να τον δώ και 3 η ώρα το πρωί στο γραφείο του στο Μαξίμου…>> δηλώνει με άφατη ικανοποίηση ο Άδωνης. Βέβαια δεν διευκρινίζει την …σπουδαιότητα των ζητημάτων που οδηγούσαν στο ξενύχτι τον πρώην πρωθυπουργό, γιατί μπορεί να υποθέσει κάποιος ότι μπορεί να τον απασχολούσαν εκείνο τον καιρό και τα λεβεντόπαιδα της NOVARTIS. Πάντως , κράτησε τον τόπο και την κοινωνία όρθια, απεφάνθη υπερηφάνως ο Άδωνης.
Το ίδιο υπερηφάνως μάλλον σύντομα θα αποφανθεί και ο λαός στην πλειοψηφία του, προκειμένου να απαλλαγεί από τους πρωταγωνιστές αυτού του πανάθλιου πολιτικού παιχνιδιού που έχουν στήσει σε βάρος του, δοκιμάζοντας μέχρι αηδίας τις αντοχές του.
