Πράγματι, άσπρη η μαύρη η γάτα, μας είναι αδιάφορο, αρκεί αυτή να πιάνει τα ποντίκια. Ήταν η προσφιλής φράση του Ντενγκ Ξιάο Πινγκ, τέως ηγέτη της Κίνας με την οποία ήθελε να τονίσει ότι το ζητούμενο είναι η ικανότητα, η αποφασιστικότητα για την επίτευξη των στόχων που θέτεις και όχι τα δευτερεύοντα. Ταιριάζει η φράση με την χρονική περίοδο που διανύει η αριστερά και ιδιαίτερα εν μέσω των εσωκομματικών διαδικασιών του Σύριζα-ΠΣ για την ανάδειξη των νέων του καθοδηγητικών οργάνων. Διάφορα δημοσιεύματα φίλα προσκείμενα στο επιτελικό κυβερνητικό παρακράτος διεκτραγωδούν την διαδικασία με ολοφάνερη την πρόθεση να παρουσιάσουν ένα κομματικό οργανισμό αλληλοσπαραγμένο, εσωστρεφή, χωρισμένο σε ομάδες και φράξιες που…δίνουν τον υπέρ πάντων αγώνα για τον έλεγχο της βάσης και αργότερα και της ΚΕ.
Τίποτα πιο αναληθές από τα παραπάνω. Αυτοί τη δουλειά τους κάνουν εφησυχασμένοι οι άθλιοι με το γεγονός ότι η παραποίηση της πραγματικότητας και τα ασύστολα ψεύδη, βοηθούσης και της συγκυρίας, ακουμπούν σε μια μερίδα του κόσμου. Φυσικά σε τέτοιου είδους κομματικές διαδικασίες διαχρονικά υπήρξε και θα υπάρχει η ένταση, η διαφορετική εκτίμηση και προσέγγιση των πεπραγμένων, η κριτική σε υψηλούς μερικές φορές τόνους, η αυτοκριτική (αυτή σε πολύ μικρές δόσεις δυστυχώς), ακόμη και η υπερβολή διανθισμένη με λεκτικές κορώνες. Όλα αυτά που καμία σχέση δεν έχουν με τους σκοτωμούς και τους εμφύλιους που περιγράφουν οι αργυρώνητοι της κατακίτρινης δημοσιογραφίας.
Επομένως όλα καλά και εφησυχάζουμε με ακράδαντη την βεβαιότητα ότι σωστά αρμενίζουμε; Όχι βέβαια. Τον τελευταίο καιρό είδαν την δημοσιότητα διάφορα μανιφέστα, αναλύσεις, απόψεις, θέσεις, διαστάσεων σεντονιών που η ανάγνωση τους απαιτούσε υπομονή και αυτοσυγκέντρωση μεγάλη, προκειμένου να γίνουν κατανοητά. Για να συμφωνήσει κανείς μαζί τους η να διαφωνήσει. Μέσα στην απεραντολογία και την ακαδημαϊκού επιπέδου ανάλυση και προσέγγιση ζητημάτων εγχώριων και διεθνών, υπήρξαν σημαντικές διαπιστώσεις, αξιόλογες επισημάνσεις και χρήσιμα συμπεράσματα. Συμπεράσματα που θα βοηθήσουν σίγουρα την από εδώ και πέρα κομματική δουλειά και δράση, όπως και στη τεκμηρίωση των προγραμματικών θέσεων. Αυτά για την περαιτέρω ζύμωση θέσεων και απόψεων για το τι μέλει γενέσθαι εν όψει και του συνεδρίου. Αυτό όμως που απασχολεί και προβληματίζει τον αριστερό και προοδευτικό κόσμο είναι, αν όλες αυτές οι πολυσέλιδες διακηρύξεις και τα μανιφέστα με την λήξη του συνεδρίου αποτελέσουν παρελθόν και δεν μετατραπούν σε σημαίες αδιαπραγμάτευτες με τις ανάλογες στοιχίσεις μελών και στελεχών πίσω τους. Το κοντινό μα και το πιο μακρινό παρελθόν είναι γεμάτο με πικρά και συντροφοφάγα βιώματα στο όνομα της μιας και μοναδικής αλήθειας, της μιας και μοναδικής ορθότητας.
Η συνθετική, συλλογική επεξεργασία των θέσεων-προτάσεων που κατατέθηκαν, σε πνεύμα αλληλοκατανόησης και άδολης συντροφικότητας, να στοχεύει σε μια προγραμματική, ρεαλιστική, ρηξικέλευθη πρόταση. Πρόταση κατανοητή στον πολύ κόσμο, δοσμένη όσο αυτό είναι δυνατόν, σε σύντομα και συνθηματικής υφής κειμενάκια, έτσι που αυτή να μιλήσει στο μυαλό και την καρδιά του χειμαζόμενου σήμερα εργαζόμενου, άνεργου, ελεύθερου επαγγελματία, επιστήμονα, αγρότη.
Για ποια ανασυγκρότηση κοινωνική και παραγωγική της χώρας μιλάμε; Ποια τα συγκριτικά πλεονεκτήματα μας και σε ποιους τομείς θα δοθεί προτεραιότητα για την έξοδο μεσοπρόθεσμα από το αέναο σημερινό σπιράλ της οικονομικής καχεξίας; Στον αγροτικό τομέα, στην μικρομεσαία επιχειρηματικότητα, στην έρευνα και την καινοτομία, στις υψηλού επιπέδου υπηρεσίες ; Αυτά δίχως λεκτικές φιοριτούρες και βαθυστόχαστους συλλογισμούς, να δοθούν σύντομα και κατανοητά στον καθένα που θα αναγνωρίζει σε αυτά τους δικούς του προβληματισμούς, θα βρίσκει τις απαντήσεις στα προβλήματα που τον ταλανίζουν και προπάντων θα συναντά σε αυτά την ελπίδα και την σταθερή προοπτική εξόδου της χώρας από το σημερινό τέλμα, την οικονομική και κοινωνική παρακμή στην οποία μας καταδικάζει η σημερινή ιδιότυπη πολιτική χούντα.
Στο ερώτημα “άσπρη η μαύρη γάτα ;” η απάντηση είναι μονόδρομος. Αδιάφορο, αρκεί αυτή να πιάνει ποντίκια.
