Όλα δείχνουν ότι αυτή η κυβέρνηση δεν ενεργεί σπασμωδικά, εν θερμό, δίχως σχέδιο και τελικό σκοπό. Η καταπάτηση νόμων, η περιφρόνηση του συντάγματος, η φαλκίδευση λαϊκών ελευθεριών, η καθιέρωση της αστυνομοκρατίας ως κανονικότητα, η νομοθετική κατοχύρωση των συμφερόντων της ολιγαρχίας, η εξουθένωση ακόμη και της στοιχειώδους λογικής με συμπεριφορές και πράξεις των κυβερνητικών στελεχών που κάνουν και τον πιο αδιάφορο να αγανακτεί, υπακούουν σε μια μακρόπνοη και καλά σχεδιασμένη προοπτική. Την προοπτική αποδοχής από την συλλογική συνείδηση ότι η καθεστωτική νοοτροπία που συνεπάγεται και την επιβολή ενός ανάπηρου δημοκρατικού συστήματος από το επιτελικό Μητσοτακικό κράτος είναι μονόδρομος για τον τόπο. Αυτό προσπαθούν να περάσουν με νύχια και με δόντια στην κοινή γνώμη επιστρατεύοντας όλα τα θεμιτά και αθέμιτα ( κυρίως τα τελευταία ), μέσα όπως το κραυγαλέο ψέμα, την κατασυκοφάντηση των πολιτικών τους αντιπάλων, την καταιγιστική φασιστικής τακτικής προπαγάνδα αλλοίωσης της πραγματικότητας, την λεηλασία της αλήθειας, τις δολοφονίες χαρακτήρων με ηθικό αυτουργό τον ίδιο τον Κυρ. Μητσοτάκη. Ένα πρωτοφανές πολιτικοοικονομικό και δημοσιογραφικό κατάμαυρο σύμπλεγμα που στοχεύει ευθέως στο μυαλό και τον εκμαυλισμό συνειδήσεων, απειλώντας και δέρνοντας αυτούς που αντιδρούν, δυσανασχετούν, δεν συντάσσονται και δεν δηλώνουν υποταγή στον νεοφασίζοντα ακραίο νεοφιλελευθερισμό.
Αυτό το καθεστώς της η μιδημοκρατίας, της πολιτικής φαυλότητας, της αργυρώνητης αλήθειας, της πλήρους υποταγής της κοινωνίας στα άνομα συμφέροντα μιας αισχρής κρατικοδίαιτης ολιγαρχίας για να ανατραπεί, προϋποθέτει την καθολική λαϊκή στράτευση όλων των πολιτικών και κοινωνικών δυνάμεων που ξεκινούν με αφετηρία πρώτα από όλα την υπεράσπιση της ίδιας της δημοκρατίας, τον σεβασμό του συντάγματος. Μπροστά στον όλεθρο και την κατάφωρη παραβίαση κάθε συνταγματικής νομιμότητας και την διακωμώδηση θεσμών και κανόνων διαφάνειας, δεν μπορεί πλέον να σιωπά η αντιπολίτευση από το ΚΙΝΑΛ μέχρι το ΚΚΕ και να πορεύεται κατά μόνας, αυτοδοξαζόμενος ο καθένας για την ορθότητα των θέσεων του, για το απόλυτο δικό του δίκιο. Η αντιμετώπιση και η ανατροπή της πολιτικής και κοινωνικής νύχτας που απεργάζεται το καθεστώς Μητσοτάκη, απαιτεί την εγρήγορση και συνεύρεση των δημοκρατικών και προοδευτικών δυνάμεων, την απαρχή ενός ανιδιοτελούς και ειλικρινούς διαλόγου στη κατεύθυνση της άλλης εναλλακτικής πρότασης διεξόδου από το σημερινό σκοτάδι. Η ευθύνη για την μεγάλη ελπιδοφόρα αυτή εκκίνηση, από τα πράγματα βαρύνει τους ώμους τον Σύριζα-ΠΣ , ως η μεγαλύτερη πολιτική συλλογικότητα σήμερα στο χώρο της αντιπολίτευσης. Η πολιτική γενναιότητα τώρα μεταφράζεται στην ανοιχτή και χωρίς προαπαιτούμενα πρόσκληση του προέδρου του Σύριζα-ΠΣ στις άλλες πολιτικές δυνάμεις για την έναρξη αυτού του διαλόγου και την ανίχνευση συμπτώσεων και κοινών επιδιώξεων που στοχεύουν στην οικονομική και όχι μόνο ανακούφιση των λαϊκών στρωμάτων που σήμερα δεινοπαθούν. Η προοπτική αναζήτησης δέκα- δεκαπέντε σημείων συμφωνίας όσον αφορά τα δημόσια αγαθά, την υπεράσπιση της εργασίας, των δικαιωμάτων, την αποφασιστική ενίσχυση του δημόσιου συστήματος υγείας, της παιδείας, την παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας, την στήριξη της έρευνας και της καινοτομίας, της ιδιαίτερης μέριμνας για τον μέλλον της εγχώριας αγροτιάς, τον εκδημοκρατισμό των σωμάτων ασφαλείας και την περιθωριοποίηση των ακραίων που ελλοχεύουν στις τάξεις τους.
Κανείς δεν πιστεύει ότι η δρομολόγηση μια τέτοιας διεργασίας θα είναι εύκολη υπόθεση και θα ξεκινήσει ανέφελα με το πάτημα ενός κουμπιού. Κανένα από τα παραπάνω κόμματα δεν μπορεί να επιθυμεί την υποταγή και την κατάργηση της οργανωτικής και ιδεολογικής αυτοτέλειας του άλλου. Ο ι στόχοι μια τέτοιας προγραμματικής συμφωνίας θα είναι σαφείς και κρυστάλλινοι και με συγκεκριμένα χρονικά περιθώρια. Και θα αφορούν την έξοδο της χώρας από το σημερινό σκοτεινό τούνελ στο οποίο την έχει οδηγήσει η ολιγαρχία των αρίστων – αχρήστων. Και επειδή αυτή η υπόθεση δεν είναι μόνο δουλειά των ηγεσιών, αλλά αφορά κύρια την βάση οργανωμένη και μη των δημοκρατικών – προοδευτικών δυνάμεων, η ανάληψη ανάλογων πρωτοβουλιών από την μεριά της, είναι εκ των ουκ άνευ. Η διαιώνιση των υπαρκτών μικρών και μεγάλων διαφορών ανάμεσα τους, η ανυπαρξία ανοχής και κατανόησης της άλλης άποψης, η αναίτια καχυποψία πολλές φορές και η μικροψυχία, ας δώσουν επιτέλους τη θέση τους στην ειλικρινή διάθεση και επιθυμία για μια έντιμη συμπόρευση.
Η επιθυμία διαχρονικά της μεγάλης πλειοψηφίας του δημοκρατικού, προοδευτικού κόσμου, του κόσμου της αριστεράς σε όλο της το εύρος, ήταν αυτή, της κοινής συμπόρευσης και του αγώνα για ένα μέλλον αντάξιο των προσδοκιών όσων κατά καιρούς μάτωσαν και πλήρωσαν βαρύ τίμημα για να δούνε τον τόπο να προκόβει.
Ας αναλάβει από σήμερα κιόλας ο καθένας τις ευθύνες του.
