Συνεδρίασε το ΔΣ της ΕΣΗΕΑ και η πλειοψηφία της εκφράζει εκ βαθέων και δίχως ίχνος οιασδήποτε… σκοπιμότητας την έντονη ανησυχία και τον αποτροπιασμό της γιατί πολιτικά πρόσωπα και μάλιστα αρχηγοί κομμάτων καταφεύγουν στα δικαστήρια προκειμένου να πλήξουν την ελευθεροτυπία και την δημοσιογραφική κριτική που τους ασκείται. Το θέμα που στενοχώρησε φυσικά την πλειοψηφία και την έκανε να πέσει σε βαθειά… περισυλλογή, ήταν η κατάθεση αγωγής του Τσίπρα κατά του γνωστού δημοσιογραφικού δίδυμου. Του δίδυμου που οργίασε επί σειρά ημερών κατασυκοφαντώντας μέσα από τα έντυπά του με κατάπτυστα και αυταπόδεικτα ψεύδη τον πρόεδρο του Σύριζα-ΠΣ.
Και κάθεσαι τώρα εσύ και σκέφτεσαι και απορείς, σχεδόν τρελαίνεσαι με τους κυρίους της πλειοψηφίας για την κατά το δοκούν ευαισθησία, την ανησυχία, την αγανάκτηση και τον… θυμό τους, για το πώς αντιλαμβάνονται άραγε την δημοσιογραφία σήμερα, την αντικειμενική και με στοιχεία τεκμηριωμένη παρουσίαση γεγονότων και ειδήσεων. Την ώρα που διατεταγμένα και επιστρατευμένα απροσχημάτιστα δημοσιεύματα εκπέμπουν από ένα χιλιόμετρο μακριά την δυσωδία του ψεύδους, της συκοφαντίας, της καταπάτησης και της πιο στοιχειώδους δημοσιογραφικής δεοντολογίας με μοναδική τους κραυγαλέα πρόθεση το προσωπικό στραπατσάρισμα και την δολοφονία χαρακτήρα του κρινόμενου. Την ώρα που σύμπασα η κοινωνία διεκτραγωδεί την σημερινή κατάντια ενός μεγάλου μέρους του δημοσιογραφικού κόσμου, που μπέρδεψε επικίνδυνα και δυστυχώς οικιοθελώς την δουλειά του και από υπηρέτης της αλήθειας, της στοιχειοθετημένης κριτικής των δημόσιων προσώπων και ειδικά της εκάστοτε εξουσίας, της μαχητικής δημοσιογραφικής έρευνας, της υπεράσπισης του καλώς εννοούμενου δημόσιου συμφέροντος και των κοινωνικών αγαθών, σε μίσθαρνο όργανο ιδιωτικών συμφερόντων και ανομολόγητων – μάλλον ομολογημένων στη περίπτωσή μας – πολιτικών σκοπιμοτήτων. Την ώρα που η χώρα μας κατατάσσεται τρίτη από το τέλος στη σειρά μεταξύ των χωρών της ΕΕ στα θέματα ελευθερίας του Τύπου, συναγωνιζόμενη την Ουγγαρία, την Μάλτα, την Πολωνία στην μονομερή και άκρως τοξική παραπληροφόρηση της κοινής γνώμης.
Τα παλληκάρια της πλειοψηφίας δεν τα γνωρίζουν, δεν τα ζούνε αυτά; Δεν τους απασχολούν , ούτε τους αγγίζουν αυτά τα… ψηλά ζητηματάκια; Την αλά καρτ ευαισθησία τους, την έντονη ανησυχία και στενοχώρια για τα τεκταινόμενα στον κλάδο τους την έστειλαν για ύπνο και δεν θέλουν να την ξυπνήσουν από ευγένεια και διακριτικότητα; Ένα ύπνο που κατέληξε σε λήθαργο διαρκείας και που σημαδεύει δυστυχώς και δικαίους, αντί μοναχά αδίκους.
Το έχουνε φαίνεται οι πλειοψηφίες το χούι και έτσι εξηγείται η στάση και η συμπεριφορά της άλλης πλειοψηφίας, εκείνης της ΓΣΕΕ, που… ματώνει σε καθημερινή βάση υπερασπιζόμενη τον κόσμο της εργασίας και τα δικαιώματα των εργαζομένων, δια της εξαφανίσεως. Πιθανόν ο πρόεδρος της και οι συνεργάτες του, εκεί στην τριτοβάθμια συνδικαλιστική οργάνωση των δόλιων των εργαζομένων να σκέφτονται ότι η ύπαρξή τους περιττεύει πλέον, όταν η χώρα έχει μια τόσο… φιλεργατική κυβέρνηση, μια κυβέρνηση αποφασισμένη ακόμη και για χαρακίρι προκειμένου να υπερασπίσει τα όσια και ιερά του κόσμου του μόχθου.
Να γιατί υπάρχουν, λέει, και σκέψεις στην πλειοψηφία της ΓΣΣΕ για ανακήρυξη του Κυριάκου ως επίτιμου προέδρου της.
