Πολλές φορές αναρωτιέται κανείς ποιο θα ήταν το πρώτο πράγμα που θα ήθελε να αλλάξει στην χώρα. Ο καθένας θα δώσει διαφορετική απάντηση ανάλογα με τους προβληματισμούς του, την καθημερινότητά του και τα βιωματά του συνολικά.Θεωρούμε ότι πρέπει να υπάρξει κάποια αλλαγή αλλά προς τι ακριβώς; Είναι σαν τα μεγάλα προβλήματα, τα βαθύτερα που ταλανίζουν αυτή τη χώρα, να τα γνωρίζουμε όλοι αλλά κανείς να μην τα λύνει.Και ποιος είναι αυτός που πρέπει να τα λύσει; Κάποια τα γνωρίζουμε όλοι αλλά κάνουμε σαν να μην συμβαίνουν. Το χειρότερο είναι να τα γνωρίζουν οι δημόσιες υπηρεσίες, οι καθ’ ύλιν αρμόδιοι και να κλείνουν τα μάτια. Εμείς είμαστε η νέα γενιά λοιπόν που κληρονομεί όλα όσα έγιναν και εξακολουθούν να γίνονται σε τούτη τη χώρα.
Πιο συγκεκριμένα. Δεν γνωρίζουνε οι αρμόδιες αρχές ότι υπάρχει ανασφάλιστη εργασία παντού στην Χώρα; Δεν γνωρίζουνε ότι πολλοί εργάζονται 15 ώρες, χωρίς να πληρώνονται τις υπερωρίες και να φαίνονται στα «χαρτιά» ότι εργάζονται μόνο 1 ή 2 φορές την εβδομάδα;; Το κράτος που είναι για τα ζητήματα αυτά; Βεβαίως, δεν είναι εύκολο κάποιος να μιλήσει, διότι φοβάται μην χάσει την δουλειά του. Πως λοιπόν προστατεύεται ο εργαζόμενος στην ελεύθερη αγορά; Να κάνουμε περισσότερους ελέγχους λοιπόν; Είναι μια νοοτροπία που έχει καλλιεργηθεί; Θα επανέλθω και με άλλο άρθρο στο ζήτημα αυτό.
Βεβαίως από την άλλη πλευρά το κράτος δεν μπορεί να σκοτώνει τον επιχειρηματία. Με την λέξη επιχειρηματία δεν εννοώ βεβαίως ότι όλοι είναι πλούσιοι. Υπάρχουν, επιχειρηματίες βιοπαλαιστές, μικροί, μεσαίοι που δυσκολεύονται πάρα πολύ να τα βγάλουν πέρα. Που πάντα είχανε προβλήματα και εντάθηκαν ακόμη περισσότερο μετά την κρίση του 2009.Το κράτος που είναι για να τους στηρίξει αυτούς τους ανθρώπους; Διότι και ο επιχειρηματίας θα κάνει ό,τι μπορεί για να επιβιώσει, δεν θα καταστραφεί ο ίδιος, η οικογένειά του και οι κόποι χρόνων επειδή το κράτος είναι ανεύθυνο και απαρχαιωμένο εξ’ αιτίας των διαφόρων ανίκανων που δεν θέλουν να πάρουν ευθύνες και να λύσουν το πρόβλημα. Το ελληνικό κράτος που είναι; Στα παλιά των υποδημάτων του για να το θέσω πολύ ευγενικά.
Τρίτον, το να κρίνω έναν πολιτικό συγκεκριμένο, μια προσωπικότητα είναι το πιο εύκολο. Το δύσκολο κομμάτι είναι να κρίνουμε την συμπεριφορά του. Ο πολίτης έχει μερίδιο ευθύνης σε όλο αυτό; Βεβαίως, έχουμε τεράστια ευθύνη όλοι οι πολίτες. Πως επιτρέπουμε να υπάρχουν άνθρωποι τόσα χρόνια βουλευτές; 30 χρόνια βουλευτές; 15 χρόνια Περιφερειάρχες, Αντιπεριφερειάρχες; Γιατί τι έχουν αυτοί οι άνθρωποι νομίζετε; Είναι κάτι καλύτερο από τους υπόλοιπους πολίτες; Όχι. Απολύτως τίποτα. Απλώς, τους ανεχόμαστε. Και το χειρότερο είναι που ανεχόμαστε τις συμπεριφορές τους. Πως επιτρέπουμε να εκλέγονται άνθρωποι όπως ο Κωνσταντίνος Καραμανλής, όπως ο Γιώργος ο Παπανδρέου με το περίφημο «λεφτά υπάρχουν» και μάλιστα οι ίδιοι είναι πάλι εκλεγμένοι βουλευτές. Αυτοί οι άνθρωποι ισοπεδώσανε την χώρα. Την κάνανε σαν τα μούτρα τους. Και κάποιοι ακόμη θέλουν να τους εκλέγουν και αυτούς και τα κόμματά τους. Εδώ ισχύει η φράση: πρώτα βγαίνει η ψυχή και μετά θα αλλάξω κόμμα.
Τέταρτον, που είναι το κράτος να στηρίξει την αυτοαπασχολούμενη εγκυμονούσα γυναίκα; Στον δημόσιο τομέα όταν μια γυναίκα είναι έγκυος δικαιούται άδεια μητρότητας για 1 έτος η ίδια καθώς επίσης και άδεια πατρότητας ο σύζυγός της. Στον ιδιωτικό τομέα όταν μια γυναίκα είναι έγκυος είναι μήπως δεύτερης κατηγορίας και δεν δικαιούται τα ίδια δικαιώματα;; Γιατί να μην δικαιούται άδεια μητρότητας και πατρότητας το ζευγάρι που είναι αυτοαπασχολούμενοι ελεύθεροι επαγγελματίες;;
Τα χρόνια διακυβέρνησης του ΣΥ.ΡΙΖ.Α με τις εξεταστικές επιτροπές που έκανε, μάθαμε πάρα πολλά πράγματα για τις δανειοδοτήσεις των κομμάτων, των ΜΜΕ, για τα σκάνδαλα στον χώρο της υγείας, της δημόσιας διοίκησης, της δικαιοσύνης, των μεγάλων επιχειρηματιών και συνολικά της διαφθοράς και της διαπλοκής που υπήρχε και υπάρχει στη χώρα. Επιτέλους, είδαμε στην εξουσία ένα νέο κόμμα μετά από 40 χρόνια. Είδαμε πολιτικούς της διαφθοράς να οδηγούνται στην δικαιοσύνη. Οι παραλείψεις, οι αμέλειες, η σαπίλα, η διαφθορά και η ανικανότητα των προηγούμενων κυβερνήσεων που κυβερνούσαν 45 χρόνια δεν λύνονται σε 4 χρόνια από τον ΣΥ.ΡΙΖ.Α. Θέλει πολύ δουλειά. Θέλει πολύ χρόνο. Επιπλέον, δεν υπάρχει εμπιστοσύνη στους πολιτικούς γενικά, για το οποίο ευθύνονται τα κόμματα που κυβέρνησαν την Ελλάδα τόσα χρόνια και εξακολουθούν να βρίσκονται στη βουλή. Έχουν ονοματεπώνυμο: Νέα Δημοκρατία και ΠΑΣΟΚ. Αυτά τα κόμματα χρωστάνε μαζί κοντά στα 533 εκατομμύρια σύμφωνα με την εφημερίδα «Αυγή» και θέλουν να βρίσκονται και στην πολιτική; Να τσακιστούν να τα πληρώσουν από την τσέπη τους και όχι από την χρηματοδότηση των τραπεζών τα δανειά τους. Μετά από αυτό μπορούν να βγαίνουν και να το παίζουν ότι κάνουν πολιτική. Ένα κουστούμι, μια γραβάτα και τα χρήματα δεν σε κάνουν πολιτικό.
Εν κατακλείδι, οι πιο επικίνδυνοι είναι όσοι πολιτεύονται με τις πλάτες του μπαμπά και της μαμάς. Επεξηγώ, όταν βλέπουμε υποψήφιους βουλευτές, δημάρχους, περιφερειάρχες, αντιπεριφειάρχες και δεν συμμαζεύεται που είχανε γονείς βουλευτές ή κομματικά στελέχη υπάρχει τεράστιο πρόβλημα δημοκρατίας και εκπροσώπησης. Αυτοί οι άνθρωποι δεν έχουν βιώματα, δεν έχουν πονέσει, δεν έχουν δυσκολευτεί, δεν έχουνε φάει τα μούτρα τους από την ίδια την ζωή. Ζουν για να υπηρετούν το κόμμα. Δεν έχουν να προσφέρουν απολύτως τίποτα. Δηλαδή αν το κόμμα λέει ναι στην διαφθορά, την ρεμούλα, στην κλεψιά είναι σε όλα ΝΑΙ. Αν έχουμε πάνω από τα κεφάλια μας τέτοιους ανθρώπους αυτή η χώρα θα αφανιστεί. Ο Μαρξ επιβεβαιώνεται και πάλι αφού ο ίδιος έχει μελετήσει σε βάθος το πρόβλημα της ταξικής αναπαραγωγής, δηλαδή οι άνθρωποι κατά κανόνα ακολουθούν τα επαγγέλματα της οικογενείας τους. Στους θεσμούς αυτό το πράγμα είναι τεράστιο πρόβλημα. Τέτοιοι θεσμοί είναι η νομοθετική εξουσία, δηλαδή οι βουλευτές. Επίσης, η δικαιοσύνη με τους δικαστές.
Θα μπορούσα να γράψω και άλλα πολλά. Ωστόσο, θα επιμείνω στο εξής: Αγαπητοί πολίτες, μην σκοτώνουμε άλλο αυτή τη χώρα. Μην σκοτώνουμε τα παιδιά αυτής της χώρας. Μην στραγγαλίζουμε τον πολιτισμό, και αλίμονο μην διαμελίζουμε την ελπίδα και τα όνειρά τους. Όλοι πρέπει να κάνουμε την αυτοκριτική μας. Το κυριότερο είναι να σκεφτούμε. Ωστόσο, πάντα να έχουμε στο νου. Η πολιτική είναι σύγκρουση. Είναι διαρκής μάχη για να βελτιώσουμε την κατάσταση της χώρας,των πολιτών συνολικά και όχι την προσωπική μας τσέπη. Η Ελλάδα αξίζει καλύτερη τύχη και καλύτερο μέλλον. Είμαστε περήφανος λαός. Μην αφήνουμε λοιπόν, να την κυβερνάνε οι λάθος άνθρωποι.
*Τζάγκας Νικόλαος
Πολιτικός Επιστήμονας ΔΠΘ-Μέλος της νεολαίας ΣΥ.ΡΙΖ.Α Πιερίας
